Dąb bezszypułkowy
Systematyka[1][2] | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Podkrólestwo | |||||
Nadgromada | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Nadklasa | |||||
Klasa | |||||
Nadrząd | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek | dąb bezszypułkowy | ||||
Nazwa systematyczna | |||||
Quercus petraea (Matt.) Liebl. Fl. Fuld. 403 1784[3] | |||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||||
Zasięg | |||||
(c) Borch3kawki, CC-BY-SA-3.0 |
Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea (Matt.) Liebl.) – gatunek drzewa liściastego z rodziny bukowatych. Występuje naturalnie w Europie Środkowej, Irlandii, Wielkiej Brytanii, południowej Skandynawii, aż po tereny Włoch i Bułgarii. W Polsce występuje rzadziej od dębu szypułkowego – ma w Polsce swoją północno-wschodnią granicę zasięgu.
Morfologia
- Pokrój
- Korona drzewa szerokojajowata, z czasem rozrasta się na szerokość.
- Pień
- Osiąga 40 m wysokości, zazwyczaj prosty, z wiekiem często staje się poskręcany. Kora u młodych drzew jest gładka, z czasem staje się szorstka, podłużnie bruzdowata, szarobrązowa.
- Pąki
- Szczytowe są jajowate, obłe. Pąki boczne słabo odchylone od pędu. Łuski brązowe, ciemnobrązowo obrzeżone, pokryte srebrzystym meszkiem.
- Liście
- Długości 5–14 cm, ustawione skrętolegle. Blaszka liścia z 5–8 zatokowato zaokrąglonymi klapami, z krótkim ogonkiem. Klapy blaszki regularne, niezbyt głęboko wcięte. Kształt nasady blaszki liściowej klinowaty. Młode liście pokryte puszystymi włoskami, które z czasem zanikają, pozostając tylko na spodzie blaszki. Nerwy boczne dochodzą prawie wyłącznie do szczytów klap.
- Kwiaty
- Kwiaty męskie tworzą zielonkawe, zwisające kotki. Kwiaty żeńskie, siedzące na szypułkach do 10 mm długich, są również zielonkawe, występują pojedynczo lub zebrane po 5.
- Owoce
- Orzech nazywany żołędziem. Długość 16–35 mm, grubość 8–16 mm. Najgrubsza część w 1/3 długości, rzadziej w połowie. Znamię wypukłe, szczyt zaostrzony (nie da się go ustawić pionowo[5]). Miseczka obejmuje tylko żołądź. Dojrzały żołądź jest podługowato-owalny, zwykle jednolicie ciemnobrunatny. Waga 1000 sztuk w granicach 1,5-5 kg. W 1 kg mieści się ich 132 do 650 sztuk.
Najgrubszy dąb bezszypułkowy na gruntach w zarządzie Lasów Państwowych rośnie w nadleśnictwie Skierniewice i ma obwód 609 cm[6]. Najstarszy okaz w Polsce rośnie w Turawie w województwie opolskim i ma 369 lat[7].
Biologia i ekologia
Kwitnie ok. 2 tygodnie później niż dąb szypułkowy. Gatunek jednopienny. Drzewo zaczyna owocować w wieku 40–50 lat, a gdy rośnie w zwarciu jeszcze później.
Preferuje klimat umiarkowany, łagodny i wilgotny. Tworzy czyste dąbrowy i lasy mieszane z innymi gatunkami dębów, kasztanem, bukiem i grabem. Najlepiej rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych, lekko kwaśnych. Najwyżej stwierdzone występowanie - Alpy i Pireneje - 1800 m n.p.m., góry Elbrusu w Azji - 2400 m n.p.m. W Polsce na ogół nie przekracza wysokości 550 m n.p.m. Najwyżej odnotowano go w Gorcach – 750 m n.p.m.
Zmienność
W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono trzy podgatunki[3]:
- Quercus petraea subsp. huguetiana Franco & G.López
- Quercus petraea subsp. iberica (Steven ex M.Bieb.) Krassiln.
- Quercus petraea subsp. pinnatiloba (K.Koch) Menitsky
Tworzy mieszańce z dębem omszonym i d. szypułkowym (Quercus x rosacea Bechst. = Q x intermedia Boenn.)[8].
Zastosowanie
- Drewno dębu bezszypułkowego, nieco bardziej miękkie i lżejsze niż dębu szypułkowego, jest jednym z najbardziej cenionych gatunków drewna i jest powszechnie wykorzystywane. Biel średnio twardy, o barwie biało-żółtawej. Twardziel zdecydowanie ciężka, odporna na ścieranie, bardzo twarda (może przewyższać twardością nawet drewno bukowe), barwy brunatnej. Dostarcza szczególnie cennego drewna, używanego do budowy okrętów, wytwarzania mebli i klepek podłogowych, sklejki i płyt wiórowych. Szczególnie nadaje się do budownictwa wodnego ze względu na swoją dużą wytrzymałość na gnicie. Wykorzystuje się je także do budowy antałków, w których leżakują cenne alkohole.
- Roślina lecznicza: Ma podobne własności i zastosowanie jak dąb szypułkowy.
Szkodniki i choroby
Patrz dąb szypułkowy
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-03-18] (ang.).
- ↑ a b c Quercus petraea (Matt.) Liebl. (ang.). The Plant List. [dostęp 2017-03-18].
- ↑ Quercus petraea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Tadeusz Andrzejczyk: Dąb szypułkowy i bezszypułkowy - hodowla. PWRiL 2009
- ↑ Najgrubsze drzewa w lasach państwowych. [dostęp 2007-11-17].
- ↑ Instytut Technologii drewna. [dostęp 2007-11-17].
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Traubeneiche. A blühender und B fruchtender Zweig in natürl. Grösse; 1 männliches Kätzchen, vergrössert; 2 Perigon der männlichen Blüthe, desgl.; 3 Staubgefässe, desgl.; 4 Pollen, desgl.; 5 weiblicher Blüthenknaul, desgl.; 6 weibliche Blüthe, zerschnitten, desgl.; 7 Frucht, natürl. Grösse; 8 Same mit Fruchtschale, desgl.; 9 derselbe ohne Fruchtschale desgl.; 10 Frucht im Längsschnitt, desgl.; 11 dieselbe im Querschnitt, desgl.; 12 Becher (Cupula) im Längsschnitt desgl.
(c) Borch3kawki, CC-BY-SA-3.0
Zasięg dębu bezszypułkowego. Wykonane w maju 2005 przez Borcha3kawki na podstawie mapki zamieszczonej w artykule Adama Boratyńskiego 1995r.
Autor: Willow, Licencja: CC BY 2.5
Sessile Oak (Quercus petraea) near Roßberg (Municipality Ebsdorfergrund, Marburg-Biedenkopf County), Hesse, Germany