Dąb ostrolistny
| ||
Dąb ostrolistny | ||
Systematyka[1][2] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Podkrólestwo | rośliny zielone | |
Nadgromada | rośliny telomowe | |
Gromada | rośliny naczyniowe | |
Podgromada | rośliny nasienne | |
Nadklasa | okrytonasienne | |
Klasa | Magnoliopsida | |
Nadrząd | różopodobne | |
Rząd | bukowce | |
Rodzina | bukowate | |
Rodzaj | dąb | |
Gatunek | dąb ostrolistny | |
Nazwa systematyczna | ||
Quercus ilex L. Sp. pl. 2:995. 1753 | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
Zasięg występowania | ||
Dąb ostrolistny (Quercus ilex L.) – gatunek zimozielonego drzewa liściastego z rodziny bukowatych (Fagaceae). Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego.
Morfologia
- Pokrój
- Korona owalna, rozłożysta, gęsta. Osiąga do 25 m wysokości.
- Pień
- Prosty i krępy. Kora szorstka, szarobrązowa, dzieląca się na płytkowate powierzchnie.
- Liście
- Skórzaste o zmiennych kształtach: owalne, zaostrzone, mają brzegi całobrzegie, pofałdowane, do spiczasto ząbkowanych. Także różnią się rozmiary liści tego dębu, największe mają do 7 cm długości. Z wierzchu są błyszczące, ciemnozielone, a od spodu białawo owłosione.
- Kwiaty
- kwiaty męskie zebrane w kotki, żeńskie na krótkich szypułkach, rosną pojedynczo lub w grupach. Kwitnie od czerwca do lipca[4].
- Owoce
- Żołędzie mające do 3 cm długości, dojrzałe są koloru ciemnobrązowego. Prawie do połowy tkwią w miseczce z gęsto ułożonych łusek.
Biologia i ekologia
Występuje do wysokości 600 m n.p.m., a w Apeninach do 1500 m n.p.m. Lubi suche gleby.
Zastosowanie
- Drewno tego dębu jest odporne na gnicie i szkodniki, ale jest też trudne w obróbce, dlatego jego wykorzystanie jest ograniczone
- Ze względu na pozbawione taniny żołędzie, ceniony był w sztuce kulinarnej jako nadający się do spożycia na surowo[5].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-06] (ang.).
- ↑ Quercus ilex, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 130-131. ISBN 83-7129-141-8.
- ↑ Łukasz Łuczaj: Dzikie rośliny jadalne Polski. Krosno: Chemigrafia, 2004, s. 58-60. ISBN 83-904633-6-9.
Bibliografia
- Enrico Banfi, Francesca Consolino. Drzewa. Podręczny leksykon przyrodniczy. Warszawa. Świat książki. 2004 ISBN 83-7391-097-2.
Media użyte na tej stronie
Autor: Kurt Stüber [1], Licencja: CC-BY-SA-3.0
Species: Quercus ilex
Family: Fagaceae
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to David.gaya (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Quercus ilex - bark
Author: David GayaAutor: Giovanni Caudullo, Licencja: CC BY 4.0
Distribution map of Quercus ilex (Holm Oak) complex.
Legend of subspecies[1]:
-
Quercus ilex subsp. ilex.
-
Quercus ilex subsp. rotundifolia (syn. Q. rotundifolia, Q. ballota).
- ▲ Introduced and naturalised (synanthropic).