Dąb szkarłatny

Dąb szkarłatny
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bukowce
Rodzina	bukowate
Rodzaj	dąb
Gatunek	dąb szkarłatny
Nazwa systematyczna
Quercus coccinea Münchh. Hausvater 5:254. 1770
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Dąb szkarłatny (Quercus coccinea) – gatunek drzewa liściastego należący do rodziny bukowatych. Występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. W Europie rzadko sadzony.

Morfologia

Pokrój

Dorasta do około 25 m wysokości. Korona u młodszych drzew stożkowata, z dość gęsto rozmieszczonymi gałęziami, u starszych – sklepiona, w dolnym odcinku tylko z kilkoma konarami.

Pień

Smukły i nieco pogięty. Kora początkowo gładka i jasnoszara, dzięki licznym przetchlinkom pokryta wyraźnym punktowym i liniowym deseniem, później szara, ale zawsze tylko delikatnie spękana. Pędy żółtawobrunatne z wierzchu. Pączki podłużnie jajowate, na szczycie zaostrzone, w przedniej części owłosione, z licznymi łuskami.

Liście

Długości 8-12 cm i prawie tak samo szerokie, eliptyczne, po każdej stronie podzielone na trzy nierównej długości klapy z licznymi spiczastymi zakończeniami. Zatoki między klapami sięgają prawie do grubego nerwu środkowego. Klapy liścia odstają niemal pod kątem prostym. Liście są po obu stronach błyszczące, z wierzchu ciemnozielone, od spodu jaśniejsze z pęczkami włosków w kącikach nerwów. Jesienią przebarwiają się na kolor szkarłatno-czerwony.

Kwiaty

Niepozorne zwisające, zielonkawe kotki męskie, w gęstych wiązkach^[4]. Pojawiają się od maja do czerwca.

Owoce

Żołądź ma 1-2 cm szerokości, prawie do połowy tkwi w miseczce z grubymi łuskami.

Zmienność

Tworzy mieszańce z dębem czerwonym (Quercus × benderi Baenitz)^[5].

Zastosowanie

W Europie już od dawna jest sadzony w parkach jako drzewo ozdobne. Także do obsadzania placów i ulic.

Przypisy