Dąbrówka (gmina Sieradz)

Dąbrówka
wieś
Państwo Polska
Województwo łódzkie
Powiatsieradzki
GminaSieradz
Liczba ludności (2006)260
Strefa numeracyjna43
Kod pocztowy98-200[1]
Tablice rejestracyjneESI
SIMC0713480
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sieradz
Mapa konturowa gminy wiejskiej Sieradz, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Ziemia51°32′38″N 18°42′35″E/51,543889 18,709722

Dąbrówka (do 2008 Dąbrówka Sieradzka) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz. Leży nad Żegliną, w odległości 4 km od Sieradza. Do 2007 roku nosiła nazwę Dąbrówka Sieradzka[2].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.

Części wsi

Integralne części wsi Dąbrówka[3][4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0713496Mokreczęść wsi

Historia

Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1407 r. W drugiej połowie XVIII w. wieś była własnością Sucheckich herbu Poraj, od nich w 1816 r. Dąbrówkę kupiła Teresa z Podczaskich Morawska i przekazała synowi Teodorowi Morawskiemu (1797–1879), działaczowi politycznemu, publicyście i historykowi. Morawski, gdy osiadł w Dąbrówce, związał się z opozycją kaliską braci Bonawentury i Wincentego Niemojowskich. Po wybuchu powstania listopadowego stał na czele misji dyplomatycznej, która pertraktowała z rządem francuskim i izbą deputowanych w sprawie pomocy dla powstania. Wkrótce wrócił do Warszawy, został posłem, a następnie członkiem komisji do spraw dyplomatycznych. Dnia 20 sierpnia 1831 r. został powołany na ministra spraw zagranicznych w rządzie gen. J. Krukowieckiego. Po upadku powstania musiał uciekać z kraju. Dąbrówkę skonfiskowali Rosjanie. Morawski umarł w Paryżu. Wieś na publicznej licytacji kupuje siostra Teodora – Konstancja z Morawskich-Parczewska, która w 1838 r. dobra te odsprzedaje Feliksowi Podczaskiemu. W 1857 r. Dąbrówkę nabywa Leopold Strzeszewski i w rękach jego rodziny majątek ten pozostaje do II wojny światowej, z tym że sukcesorzy Leopolda przeprowadzili działy majątkowe, a ostatnim właścicielem dworu był Tadeusz Strzeszewski.

Zabytki

W Dąbrówce do około 1975 r. stał murowany dwór zbudowany w końcu XVIII w. W odróżnieniu od innych dworów miał dwa ganki wsparte na kolumnach. Po przydworskim parku zostały jedynie nieliczne drzewa, a wśród nich pomnikowe dęby.

W zachodniej części wsi (na posesji Walentego Fornalczyka) stoi kapliczka murowana z początku XIX w. z rzeźbą św. Wawrzyńca – według tradycji na mogile żołnierzy napoleońskich, zabitych tu przez kozaków.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 217 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektu fizjograficznego (pol.). W: Dz.U. z 2007 r. nr 245, poz. 1811 [on-line]. Min. Spraw Wewnętrznych i Administracji. [dostęp 2010-09-15].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (pol.). opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06].

Media użyte na tej stronie