Dąbrowa (herb szlachecki)

Herb Dąbrowa Ciechanowieckich

Dąbrowa – polski herb szlachecki.

Opis herbu

W polu błękitnym na barku podkowy srebrnej krzyż kawalerski złoty. Przy ocelach podkowy zaćwieczone ukośnie takie same dwa krzyże.

W klejnocie skrzydło czarne przeszyte strzałą srebrną w lewo.

Najwcześniejsze wzmianki

Pierwsza wzmianka o herbie Dąbrowa pochodzi z 1421 r.[1]. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich we fragmencie: „Dąbrowa sagitta cuspide sursum eleuata, geminatam in inferiori parte habens crucem albam in campo rubeo.”[2].

Pierwsza pieczęć z Dąbrową pochodzi z roku 1456 (pieczęć Zygmunta z Nowosielc).

Herb Dąbrowa pochodzi z północnej części Księstwa Mazowieckiego. W XV wieku rozprzestrzenia się na wschód Rzeczypospolitej Polskiej od Litwy po Ukrainę.

Herbowni

Listę sporządzono na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy[3][4][5][6][7]. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.

Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich). Często te same nazwiska były własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę.


Ansilewski, Anszlewski, Balukiewicz, Bałukiewicz, Białoskórski, Biały, Boberski, Boczkowski, Bogdziewicz, Bogowicz, Bogurło, Boguszko, Boguta, Bogwiłł, Bohdziewicz, Boksa, Boksza, Bronkowski, Budziński, Budzyński, Burzyński, Chełchowski, Chełkowski, Chibowski, Chociwski, Chomienko, Ciciborski, Ciechaniowski, Ciechanowiecki, Ciechanowski, Ciechański, Ciechonowski, Czechański, Czerniatowicz, Czmelowski, Dambrowski, Damięcki, Dąbrowa, Dąbrowicz, Dąbrowny, Dąbrowski, Dąbrowy, Dembowicz, Dombrowicz, Dombrowski, Drocieski, Gardliński, Garliński, Giedwiłło, Gimbut, Gimbutowicz, Głodkowski, Głodowski, Głotkowski, Godell, Goleński, Górski, Grodkowski, Gromacki, Gromadzki, Gruhnfeld, Grzywo-Dąbrowski, Gurski, Herbułtowski, Herburtowski, Herbutowski, Jabłoński, Jachimowicz, Jachimowski, Jaczyński, Jaka, Jakimowicz, Jakka, Jambramowski, Janiszewski, Jankowski, Januszewicz, Januszewski, Januszkiewicz, Januszkowicz, Januszowski, Jarzębiński, Jarzębski, Jazdowski, Jeżowski, Józefowicz, Karasiński, Karaskiewicz, Karaś, Karniewski, Karniński, Karniowski, Karniski, Kiszka, Kizimowski, Klimaszewski, Klimaszowski, Kliszczewski, Kobliński, Kobuszewski, Kobuszowski, Kobyliński, Koc, Kocowski, Kocz, Koczowski, Kognowicki, Koldras, Kołacki, Korniewski, Korolkiewicz, Kosko, Kostecki, Kostka, Kowalik, Krajewski, Krotofilski, Kucicki, Kurdasiewicz, Kurmanowicz, Laskowski, Lauxmin, Lenkowski, Lepkowski, Łaukszmin, Ławskmin, Łebkowski, Łepkowski, Łępkowski, Łopuszyński, Łoś, Maczczeński, Maczyński, Marciszewski, Marczewski, Mazanowicz, Mazonowicz, Mażonowicz, Mężyk, Miernikiewicz, Miernikowicz, Mikosza, Mikoszewski, Mikszewicz, Milewicz, Minuszewski, Miruszewski, Młodzianowski, Mołodzienowski, Morawski, Mozyrski, Mroczek, Murawski, Najkowski, Napierski, Naykowski, Obidziński, Openchowski, Openkowski, Opęchowski, Pajewski, Palmont, Pągowski, Płodownicki, Podjaski, Podkowa, Podolec, Porzecki, Porzęcki, Porzycki, Proniewicz, Prostyński, Purzycki, Radczenko, Rostek, Rostkowski, Rostowski, Roztkowski, Rumiński, Rymejko, Rymejkowicz, Rzechowski, Secemiński, Secymiński, Seczymiński, Sidorowicz, Siemieński, Siemiński, Sienieński, Sieniński, Sierzpowski, Sierzputowski, Skotowski, Sławczyński, Smolechowski, Stromiło, Strumiłło, Sucymiński, Szczepanowski, Szczuczyński, Szkotowski, Szostak, Świejkowski, Tabądzki, Tabęcki, Tabędzki, Tabieński, Talko, Talmont, Tołokoński, Tylkowski, Tymowski, Tynowski, Wachowicz, Waldowski, Wałdowski, Wąsowski, Wdziekowski, Wdzienk, Wdzienkowski, Wdzięk, Wdziękoński, Wiencewicz, Więcławski, Wrzosek, Zaleski, Zalkowski, Zelkowski, Zełkowski, Zgierski, Zgirski, Zielnia, Zielonacki, Żalkowski, Żelnia, Żelkowski, Żełkowski, Żgierski, Żukowski[8][9][10][11].

Znani herbowni

Przypisy

  1. Starodawne prawa polskiego pomniki, Kraków 1870, VII nr 1583, s. 597
  2. Celichowski 1885 ↓.
  3. Kazimierz Józef Turowski: Herby rycerstwa polskiego Bartosza Paprockiego zebrane i wydane w r.p. 1584. Kraków: Wydawnictwa Biblioteki Polskiej, 1858, s. 415-416.
  4. Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 3. Lipsk: J. N. Bobrowicz nakładem Breitkopfa i Haertela, 1839, s. 285.
  5. Pavliščev Nikolaj Ivanovič: Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony. T. 1. Warszawa: Samuel Orgelbrand, 1853, s. 141-147.
  6. Elżbieta Sęczys: Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Warszawa: Wydawnictwa DiG, 2000.
  7. Tadeusz Gajl, Herbarz Polski – [dostęp: 25-08-2014]
  8. Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 1. Miensk: НГАБ, 2002, s. 238-239. ISBN 985-6099-83-8. (biał.) Herbowny Antuszewicz (pol.)
  9. Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 371-372,374-375. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.) Herbowni Budziski, Budzianowski (pol.)
  10. Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 49-50. ISBN 978-985-01-1175-3. (biał.) Herbowny Godecki (pol.)
  11. Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 3. Miensk: Беларусь, 2014, s. 179-180. ISBN 978-985-01-1095-4. (biał.) Herbowny Woroniec (pol.)

Bibliografia

  • Zygmunt Celichowski: Jan Długosz, „Insignia seu clenodia regis et regni Poloniae.Z kodeksu kórnickiego.”. Poznań: Zygmunt Celichowski, 1885.

Media użyte na tej stronie