Dęblin
miasto i gmina | |||||
![]() Pomnik Bohaterskich Lotników Dęblińskiej Szkoły Orląt | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Prawa miejskie | 13 listopada 1954 | ||||
Burmistrz | Beata Siedlecka | ||||
Powierzchnia | 38,33[1] km² | ||||
Wysokość | 115 m n.p.m. | ||||
Populacja (2019-12-31) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna | +48 81 | ||||
Kod pocztowy | 08-530 | ||||
Tablice rejestracyjne | LRY | ||||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
![]() | |||||
TERC (TERYT) | 0616011 | ||||
SIMC | 0955740 | ||||
Urząd miejski Rynek 1208-530 Dęblin | |||||
Strona internetowa |
Dęblin – miasto w województwie lubelskim, w powiecie ryckim.
Dęblin położony jest w historycznej Małopolsce, w południowo-zachodniej części ziemi stężyckiej, przy ujściu rzeki Wieprz do Wisły, w szerokiej dolinie rzecznej, która osiąga 15 km szerokości. Dolina ma budowę terasową. Najstarsza terasa położona jest 20 m nad zwierciadłem Wisły.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 16 058 mieszkańców[2].
W 1629 roku właścicielem wsi w powiecie stężyckim województwa sandomierskiego był Piotr Aleksander Tarło[3].
Geneza nazwy
W średniowiecznych zapiskach można się spotkać z nazwami Deblin (1505) i Deblyn (1508) co oznacza, że osada nazywana była wtedy Deblinem. W połowie XVI wieku pojawia się obecna nazwa. Nie istnieje żadna potwierdzona dostatecznymi argumentami hipoteza dotycząca jej pochodzenia. W okresie zaborów, po wybudowaniu w 1842 w pobliżu Dęblina twierdzy, miasto nosiło nazwę Iwanogród (ros. Ивангород), na cześć Iwana Paskiewicza, namiestnika Królestwa Polskiego[4].
W jednym z przedmieść Chicago, Oak Lawn, Illinois, w którym prawie co piąty mieszkaniec jest polskiego pochodzenia, znajduje się ulica Deblin Lane.
Legenda głosi, że nazwa wzięła się od tego, że w Dęblinie rosło dużo dębów, a w rzekach pływały ryby liny.
W latach 1961–1981 pod polską banderą pływał po morzach europejskich drobnicowiec „Dęblin”[5].
Historia

- 1397 – wzmiankowany jako wieś
- XVIII w. – własność Mniszchów
- pocz. XIX w. – własność ks. Aleksandra Jabłonowskiego
- 1838–1878 – u ujścia Wieprza do Wisły rozpoczęta została budowa twierdzy według projektu rosyjskiego generała Iwana Dehna, twórcy twierdz w Modlinie, Warszawie i Brześciu
- 1840 – car Mikołaj I Romanow podarował dobra dęblińskie Iwanowi Paskiewiczowi, stąd do 1915 obowiązywała nazwa Iwanogród
- 1854 – powstała osada Irena (obecna starówka Dęblina z Rynkiem)
- 1877 – uruchomienie linii kolejowej Warszawa-Lublin
- 1885 – uruchomienie linii kolejowej Łuków-Radom
- 1893 – powstał jeden z pierwszych oddziałów aeronautycznych wojsk carskich wyposażonych w balony obserwacyjne
- 1914 – w sąsiedztwie twierdzy trwały zacięte bitwy pomiędzy wojskami niemieckimi i austriackimi a rosyjskimi
- sierpień 1920 – wyruszyła kontrofensywa wojsk polskich do Bitwy Warszawskiej
- 1927 – przeniesienie Grudziądza Oficerskiej Szkoły Lotniczej zwanej „Szkołą Orląt”
- 1929 – założono Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa, obecnie siedziba Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych
- sierpień 1941 – hitlerowcy zakładają na terenie dawnej twierdzy (w Cytadeli, Forcie VII i na stokach Reduty Balonna) obóz dla jeńców radzieckich Stalag 307. Ginie ich ok. 80 tys.[6]
- lipiec 1944 – oddział AK Mariana Bernaciaka podczas Akcji Burza w Dęblinie samodzielnie uratował przed zniszczeniem ważne obiekty wojskowe i gospodarcze, uchronił mieszkańców przed wywózką i znęcaniem się przez wycofujących się żołnierzy niemieckich
- sierpień 1944 – na skarpie wiślanej ginie kpr. Michał Okurzały, radiotelegrafista z 1. Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki, ściągając na siebie ogień artyleryjski (na miejscu jego śmierci ustawiono kopiec pamiątkowy)[6]
- 1944 – utworzenie obozu specjalnego NKWD[7].
- 1954 – Dęblin otrzymał prawa miejskie[8]
- 2011 – 1 kwietnia powstało Muzeum Sił Powietrznych
Zabytki
Zabytki w Dęblinie[9]:
- Twierdza Dęblin – fortyfikacje na prawym brzegu Wisły (forty na lewym brzegu znajdują się na terenie woj. mazowieckiego)
- Cytadela w Dęblinie
- Pozostałości fortu I „Nadwiślanka” w Nadwiślance, gm. Stężyca
- Fort II „Mierzwiączka” w Mierzwiączce
- Pozostałości fortu III „Dęblin” w Dęblinie
- Pozostałości fortu IV „Borowa” w Borowej, gm. Puławy
- W parku Zespół pałacowy (córka właściciela Dęblina, Jerzego Mniszcha – Maryna Mniszchówna była żoną cara Dymitra Samozwańca I, a po jego śmierci poślubiła Dymitra Samozwańca II)
- Cmentarz wojenny Balonna – założony przez Rosjan w czasie I wojny światowej. Znajduje się na nim 450 grobów (186 imiennych): żołnierzy carskich i austriackich (w tym polskich legionistów) z czasów Wielkiej Wojny, wojny polsko-bolszewickiej, stacjonującego w Dęblinie 15 pułku piechoty „Wilków” oraz polskich i czechosłowackich lotników[10]
- Cmentarz komunalny – groby nieznanego żołnierza i symboliczne pomnik ofiar faszyzmu
- Brama Lubelska i brama Warszawska
- Pomnik lotników
- Muzeum Sił Powietrznych
- Kościół pw. Chrystusa Miłosiernego (pierwotnie cerkiew w Łosicach z I poł. XVIII w.), przeniesiona do Dęblina w 1928–1929
- Zespół Dworca Kolei Nadwiślańskiej
- Synagoga w Dęblinie – zbudowana w połowie XIX wieku, przy ulicy Okólnej. Podczas II wojny światowej, zdewastowana przez hitlerowców. Po wojnie budynek synagogi służył jako łaźnia miejska, następnie przebudowano ją na magazyn. Obecnie nieistniejąca – na jej miejscu stoi sklep AGD-RTV.
Okoliczna przyroda
Na lewym brzegu Wisły, kilkanaście kilometrów od Dęblina, znajduje się jeden z większych kompleksów leśnych w Polsce – Puszcza Kozienicka. Większość jej drzewostanu – głównie w części wschodniej – stanowi sosna. Występują w niej też dęby i graby. W części zachodniej rosną lasy mieszane z jodłą, brzozą, grabem, świerkiem, osiką i jesionem. Miejscami zachowały się nieliczne jawory i modrzewie.
Na prawym brzegu Wisły, na północ od Dęblina występują bory sosnowe i sosnowo-dębowe, a w podmokłych dolinach łęgi, najczęściej wierzbowo-topolowe i jesionowo-olszowe. Na tym terenie do większych kompleksów leśnych należą lasy garwolińskie, ciągnące się wzdłuż nadwiślańskiej krawędzi Wysoczyzny Żelechowskiej. Na lewym brzegu Wieprza w północno-zachodniej części Wysoczyzny Lubartowskiej rosną lasy gołębskie.
Struktura powierzchni
Dęblin ma obszar 38,51 km² (2002)[11], w tym:
- użytki rolne: 28%
- użytki leśne: 15%
Miasto stanowi 6,26% powierzchni powiatu.
Demografia
Dane z 31 grudnia 2014[12]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 17876 | 100 | 8456 | 51 | 8437 | 49 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] | 464 | 227 | 236 |
- Piramida wieku mieszkańców Dęblina w 2014 roku[13].
Gospodarka
Na początku lat 90., wraz z całym krajem, Dęblin przeszedł okres zasadniczych przemian gospodarczych. Duże państwowe przedsiębiorstwa, związane z obronnością kraju, zwalniały pracowników i zmniejszały produkcję. Obecnie obiekty w niektórych wojskowych zakładach są w pełni wykorzystywane i odnajmowane dęblińskim przedsiębiorcom. W mieście powstało około tysiąca nowych prywatnych podmiotów gospodarczych. Otworzono między innymi przedsiębiorstwa przemysłu dziewiarskiego, konfekcyjnego, materiałów budowlanych, przetwórstwa owocowo-warzywnego. Przedsiębiorstwo komunalne przekształcone w spółkę z o.o. również notuje systematyczny wzrost. Najwięcej osób zatrudnionych jest w przemyśle na rzecz wojska, tj. w Wojskowych Zakładach Lotniczych Nr 3 oraz w Wojskowych Zakładach Inżynieryjnych.
Transport
Dęblin posiada wiele połączeń drogowych i kolejowych. Rangę miasta podnosi usytuowane w nim wojskowe lotnisko Dęblin-Irena. Obecnie lotnisko służy przede wszystkim szkoleniu pilotów.
Dęblin ma liczne połączenia kolejowe, m.in. z Lublinem, Warszawą, Otwockiem, Radomiem, Bydgoszczą, Białą Podlaską, Łukowem, Przemyślem, Szczecinem i Kielcami. Funkcjonuje również komunikacja prywatna. Główne linie to Dęblin PKP – Dęblin Rynek, Dęblin – Stawy – Ryki – Lublin, Dęblin – Ryki – Otwock – Warszawa oraz Dęblin – Puławy.
Dęblin jest ważnym węzłem kolejowym. Przebiegają przezeń: linia kolejowa 7 Warszawa Wschodnia – Dorohusk (przez Lublin) i linia 26 do Radomia (przez Pionki). Dziennie na stacji zatrzymuje się kilkadziesiąt pociągów regionalnych i międzyregionalnych.
Przez miasto przechodzą drogi krajowe i wojewódzkie:
- droga krajowa nr 48 Kock – Dęblin – Tomaszów Mazowiecki
- droga wojewódzka nr 801 Warszawa – Dęblin – Puławy
Oświata
Szkoły podstawowe
- Szkoła Podstawowa Nr 2 im. -Władysława Broniewskiego
- Szkoła Podstawowa Nr 3 im. Marii Curie Skłodowskiej
- Szkoła Podstawowa Nr 4 im. Bohaterów Lotnictwa Polskiego
- Szkoła Podstawowa Nr 5 im. gen. Władysława Sikorskiego
- Szkoła Podstawowa Nr 6 im. Wojska Polskiego
Szkoły średnie
- Liceum Ogólnokształcące im. 15 P.P. „Wilków”
- Zespół Szkół Zawodowych Nr 1 im. gen. Franciszka Kleeberga
- Zespół Szkół Zawodowych Nr 2 im. Marii Dąbrowskiej
- Ogólnokształcące Liceum Lotnicze im. F. Żwirki i S. Wigury
Szkoły wyższe
Wspólnoty wyznaniowe

Większość mieszkańców Dęblina stanowią katolicy. W mieście działalność religijną prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
- parafia św. Piusa V
- parafia Chrystusa Miłosiernego
- parafia wojskowa Matki Boskiej Loretańskiej
- zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów
- Kościół Ewangelicznych Chrześcijan:
- zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan[14]
- zbór Dęblin (Sala Królestwa ul. Ogrodowa 18A)[15]
Sport
Największym klubem sportowym w miejscowości jest występujący aktualnie w A klasie MKS „Orlęta 1925” Dęblin. Orlęta 1925 są kontynuatorem tradycji założonego w 1925 roku Wojskowego Klubu Sportowego Orlęta Dęblin. Na dzisiaj we wszystkich sekcjach klubu zrzeszonych jest ponad 200 osób w tym 100 dzieci. Drużyna szachowa Czarni Dęblin z powodzeniem występuje w II Lidze Seniorów. W miejscowości działa również klub piłkarski Gabaryty Dęblin. Drużyna występuje obecnie w B klasie. Działa też klub tenisa stołowego U-MKTS LOB Dęblin, którego dwa zespoły występują obecnie w IV Lidze Lubelskiej.
Miasta partnerskie
Sąsiednie gminy
Puławy, Ryki, Stężyca, Sieciechów.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2014 r.). [dostęp 2015-09-28].
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-18] .
- ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 57.
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 60. ISBN 83-04-02436-5.
- ↑ Mariusz Karolak: Statek „Dęblin” na europejskich trasach. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-26)].
- ↑ a b Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 423.
- ↑ Józef Dębiński , Komunistyczne obozy koncentracyjne w Polsce pojałtańskiej, „Studia Włocławskie” (16), 2014, s. 63 .
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 254.
- ↑ Krzysztof Karbowski, Dęblin. Walory krajoznawczo-turystyczne, 2003.
- ↑ Andrzej Węgrowicz: Dęblin Wojskowy cmentarz Balonna. Otwarty Przewodnik Krajoznawczy. [dostęp 2021-03-08]. (pol.).
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
- ↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14].
- ↑ Dęblin w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-06-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Kościół Ewangelicznych Chrześcijan Piątków – Dęblin.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-20] .
Bibliografia
- Przybyszewski Stanisław M., Historia garnizonu Dęblin w latach 1832–1939, Wydawnictwo Ajaks, Pruszków 2004
Linki zewnętrzne
- Iwangród, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 310 .
- Dęblin (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 18 .
- Irena (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 300 .
- Towarzystwo Przyjaciół Dęblina
- Historia Żydów w Dęblinie na portalu Wirtualny Sztetl
- Mapy i zdjęcia satelitarne
- Interaktywna mapa miasta. deblin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-09)].
- Interaktywna mapa powiatu ryckiego. mapa-powiat.infogov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-30)].
- Archiwalne widoki i publikacje związane z miejscowością w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Autor: Klemens, Licencja: CC BY-SA 2.5
Pomnik Bohaterskich Lotników Dęblińskiej Szkoły Orląt.
Dworzec w Dęblinie.
herb województwa lubelskiego
Autor: Marcin Białek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół św. Piusa V w Dęblinie.
Autor: Polskawliczbach, Licencja: CC BY-SA 2.5 pl
Piramida wieku mieszkańców Dęblina, 2014
Autor: M k, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Cytadela w Dęblinie - Brama Lubelska (zabytek nr rejestr. 758)
Autor: Grzegorz W. Tężycki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dęblin (pow. rycki, woj. lubelskie, Polska). Ratusz.