Dławigad indyjski

Dławigad indyjski
Mycteria leucocephala[1]
(Pennant, 1769)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

bocianowe

Rodzina

bociany

Rodzaj

Mycteria

Gatunek

dławigad indyjski

Synonimy
  • Tantalus leucocephalus Pennant, 1769[2]
  • Ibis leucocephalus (Pennant, 1769)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 NT pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     poza sezonem lęgowym

Dławigad indyjski[4] (Mycteria leucocephala) – gatunek ptaka z rodziny bocianów (Ciconiidae) występujący w południowej i południowo-wschodniej Azji. Bliski zagrożenia wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].

Morfologia

Dławigad indyjski
Ilustracja z książki Thomasa Pennanta pt. Indian Zoology (1790 r.)
Upierzenie dławigada indyjskiego
Dławigad indyjski w locie
Dławigad indyjski z młodymi w gnieździe w koronie drzew
Wygląd

Upierzenie tułowia łącznie z szyją jest w przeważającej części białe. Czarne pióra widoczne są na skrzydłach, ogonie, oraz na piersi, tworząc na niej charakterystyczny pas. Głowa dorosłego osobnika jest w kolorze pomarańczowym i pozbawiona piór. Dziób jest lekko zakrzywiony ku dołowi i ma intensywną ciemnożółtą barwę. Ubarwienie nóg i stóp od różowoczerwonego po brązowawoczerwone[6]. Charakterystyczne dla tego gatunku dławigadów jest różowe zabarwienie piór na ogonie i skrzydłach.

Samice i samce wyglądają podobnie[6]. W parach samce są przeważnie większe od samic[7].

Wymiary
  • wysokość stojącego ptaka: 93–100 cm[8].
Masa ciała
2–3,5 kg[8].

Zasięg występowania

Występuje od Pakistanu (nielicznie, głównie w rejonie delty Indusu), Indii i Sri Lanki po Indochiny. Po sezonie lęgowym niektóre populacje rozpraszają się, osiągając Pakistan, północno-wschodnie Indie, Bangladesz czy Półwysep Malajski[3][6]. Latem często zalatywał też do południowych Chin i prawdopodobnie się tam gnieździł, obecnie jest tam bardzo rzadki, a być może już wymarł[3].

Ekologia i zachowanie

Biotop

Bagna, tereny podmokłe, okolice rzek, jezior, zalane pola, rzadko również wybrzeża i solniska[8].

Pożywienie

Żywi się niemal wyłącznie rybami, przeważnie liczącymi od 5 do 25 cm długości. Niekiedy zjada też gady, płazy bezogonowe, skorupiaki i owady[8].

Rozmnażanie

Samica składa od 2–5 jaj w gnieździe na drzewie. Obserwowano długość wysiadywania od 27 do 32 dni. Młode do wieku około trzech tygodni są niemal cały czas pod opieką dorosłych. Zaczynają ćwiczyć używanie skrzydeł mając około 25–30 dni, jednak zdolność lotu uzyskują dopiero po 60–70 dniach życia[8].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 1994 roku uznaje dławigada indyjskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened); wcześniej, od 1988 roku klasyfikowano go jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji szacuje się na około 16–24 tysiące dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na polowania, osuszanie terenów podmokłych oraz zanieczyszczenie środowiska[3].

Przypisy

  1. a b Mycteria leucocephala, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Elliott, A., Garcia, E.F.J., Boesman, P. & Kirwan, G.M.: Painted Stork (Mycteria leucocephala). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-27].
  3. a b c d Mycteria leucocephala, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ciconiidae Sundevall, 1836 - bociany - Storks (Wersja: 2015-09-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-27].
  5. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-27]. (ang.).
  6. a b c N. Bouglouan: Painted Stork. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-03]. (ang.).
  7. Urfi, A.J. & A. Kalam, Sexual Size Dimorphism and Mating Pattern in the Painted Stork (Mycteria leucocephala), „Waterbirds”, 29 (4), 2006, s. 489–496, DOI10.1675/1524-4695(2006)29[489:SSDAMP]2.0.CO;2, JSTOR4132510.
  8. a b c d e James A. Hancock, James A. Kushan, M. Philip Kahl: Storks, Ibises and Spoonbills of the World. Princeton University Press, 1992, s. 53–57, 287. ISBN 978-0-12-322730-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Painted Stork.jpg
Autor: Emeldil, Licencja: CC BY-SA 4.0
A painted stork standing tall at the Ranganthittu Bird Sanctuary, Karnataka, India.
PaintedStorkMap.svg
Map of distribution of Painted stork Mycteria leucocephala
 
Non-Breeding
 
Year-round
Status iucn3.1 NT pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
PaintedStorkPennant.jpg
Painted Stork Ibis leucocephalus from Thomas Pennant's Indian Zoology