Dłużec (województwo małopolskie)
Ten artykuł od 2019-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Artykuł | 50°23′24″N 19°42′28″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 50°27'N, 19°44'E |
- błąd | 19642 m |
Odległość | 1352 m |
wieś | |
Szkoła | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | małopolskie |
Powiat | olkuski |
Gmina | Wolbrom |
Liczba ludności (2011) | 780[1][2] |
Strefa numeracyjna | 32 |
Kod pocztowy | 32-340[3] |
Tablice rejestracyjne | KOL |
SIMC | 0223830 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
50°23′24″N 19°42′28″E/50,390000 19,707778 |
Dłużec – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Wolbrom[4][5], przy drodze wojewódzkiej nr 794.
W latach 1931–1954 istniała gmina Dłużec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Miejscowość leży na niebieskim Szlaku Warowni Jurajskich oraz Szlaku Architektury Drewnianej.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0223846 | Lizak | część wsi |
0223852 | Nowa Wieś | część wsi |
0223869 | Rędziny | część wsi |
0223875 | Sośliny | część wsi |
0223881 | Stara Wieś | część wsi |
Historia
- czasy przedhistoryczne – istniało tu grodzisko albo było tu miejsce pogańskiego kultu;
- 1311 – powstała wieś Dłużec za sprawą zasadźców braci Wolframa i Hilarego;
- 1325 – istniał tu pierwotny kościół, obecnie nieistniejący;
- 1327 – sołtysi Dłużca (wsi królewskiej) – Wolfram i Hilary otrzymali od Władysława Łokietka pozwolenie na kolonizację okolicznych lasów. Bracia ci wykarczowali lasy koło Dłużca i osadzili tam mieszkańców. Założyli też wkrótce osadę Wolfram (obecny Wolbrom), która niedługo potem uzyskała prawa miejskie. Wraz z miastem Wolbrom oraz okolicznymi wsiami: Łobzów i Lgota, Dłużec wchodził w skład starostwa niegrodowego w powiecie Książ Wielki. Należące do Dłużca lasy były bardzo rozległe, gdyż z dokumentu Łokietka z 1327 wynika, że sięgały do granic ówczesnej wsi Pilica (według L. Marca, K. Mazurka i T. Sucheckiech nadanie miało miejsce w 1321);
- ok. poł. XIV wieku – wieś Dłużec stała się własnością potężnego i zamożnego Ottona h. Topór z pobliskiej Pilicy;
- 12 kwietnia 1432 – podniesione zostało pilickie probostwo do godności prepozytury, zagrodnicy z Dłużca zmuszeni byli płacić dziesięcinę snopową na jego rzecz;
- XVIII wiek – budowa murowanych kapliczek św. Barbary i św. Józefa;
- 1780 – budowa kościoła z fundacji starościny wolbromskiej Urszuli z Morsztynów Dembińskiej (według serwisu diecezji sosnowieckiej kościół pochodzi z 1786);
- 1825 – budowa wolno-stojącej wieży dzwonnicy przy kościele parafialnym;
- 1838 – po powstaniu listopadowym z okolicznych dóbr w tym: Dłużca, Wolbromia, Łobzowa i Nowej Łąki władze carskie utworzyły majorat donacyjny, który otrzymał gen. Niejołow za zasługi dla państwa rosyjskiego;
- 1920 – przedłużenie nawy kościoła i połączenie jej z wolnostojącą dotychczas wieżą;
- 1921 – otynkowano miejscowy drewniany kościół;
- 26 października 1939 – gmina Dłużec została włączona do utworzonej przez okupanta Generalnego Gubernatorstwa;
- 1939–1945 – podczas pacyfikacji wsi zostało zamordowanych 5 osób;
- 1942 – gmina Dłużec wchodziła w skład obwodu 15 BCh. Jej komendantem był Stanisław Myszor ps. „Obuch” a od listopada 1942 Józef Barczyk ps. „Bartosik”, zastępcą został Stanisław Pasich ps. „Młot”. Instruktorem szkolenia wojskowego był „Tomasz” a Władysław Myszor był szefem łączności tej jednostki. Gmina Dłużec wraz z gminą Jangrot i miastem Wolbrom stanowiły Środkowy II rejon organizacyjny BCh w powiecie olkuskim;
- 1943 – Dłużec został przypisany w strukturach PPR do dzielnicy „Warka” (Wolbrom) w Podokręgu Zachodnim okręgu Miechów. M. in. z Dłużca odnotowano sporo młodych rekrutów zaciągających się do oddziału BCh/AK pod dowództwem Jana Pieńkowskiego ps. „Mohort”.
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[6]:
- Kościół pw. św. Mikołaja i św. Wawrzyńca
Modrzewiowy z 1780 (według serwisu diecezji sosnowieckiej z 1786), jednonawowy o konstrukcji zrębowej, otoczony starymi drzewami. Stoi na miejscu starszego kościoła wzmiankowanego w 1325 i z wykorzystaniem jego podmurowania. Fundatorem była „starościna wolbromska” Urszula z Morsztynów Dembińska. W 1920 nawę kościoła przedłużono i połączono ze stojącą dotychczas wolno wieżą-dzwonnicą z 1825. W 1921 był otynkowany.
Wyposażenie kościoła z XV, XVII i XVIII w. Wewnątrz późnorenesansowy, bogato zdobiony ołtarz główny z pocz. XVII w., dwa manierystyczne ołtarze boczne z przeł. XVI i XVII w., jeden z dwoma wcześniejszymi posągami Świętych Niewiast z 2 poł. XV wieku (według wyd. Compass z 3 ćw. XV) oraz drugi z późnogotyckim tryptykiem z końca XV wieku, (rzeźba Madonny na tronie). Rzeźba św. Mikołaja z ok. 1500 oraz obrazy z 1 ćw. XVI wieku. Dzwony z 1595 i 1720 roku.
- zespół kaplicy św. Józefa wraz z kopcem i drzewostanem. Naprzeciw kościoła wznosi się niewielki kopiec porośnięty drzewami, na którym stoi murowana ośmioboczna kapliczka św. Józefa z XVIII wieku (według L. Marca, K. Mazurka i T. Sucheckiech kapliczka pochodzi z 1 poł. XIX wieku). Być może, że kopiec ten stanowi część jakiejś przedhistorycznej fortyfikacji lub też mógł być miejscem kultowym pogan. Stojąca na nim kapliczka z wieżyczką o sklepieniu kolebkowym w uprzednich latach kryta była gontem. Od frontu ma niewielki przedsionek.
Inne
Kaplica św. Barbary
Na północnym skraju Dłużca przy drodze do Pilicy, na tzw. Lizaku, na niewielkiej skałce wśród zabudowań gospodarczych stoi czworoboczna kapliczka św. Barbary z XVIII wieku z posągiem św. Barbary z początku XVII wieku.
Przyroda
Ok. 250 metrów od centrum wsi w kierunku Domaniewic na wzgórzu górującym nad wsią znajduje się niewielka jaskinia zwana Posełkową.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wieś Dłużec w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-03-04] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 225 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2021-09-30.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Autor: Marodoc, Licencja: CC BY-SA 3.0
Chapel of St. Joseph, mound, forest stand.