Dłubniański Park Krajobrazowy

Dłubniański Park Krajobrazowy

park krajobrazowy
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	gminy: Michałowice, Zielonki, Iwanowice, Skała, Gołcza, Trzyciąż
Mezoregion	Wyżyna Miechowska, Wyżyna Olkuska, Płaskowyż Proszowicki
Data utworzenia	1981
Akt prawny	Uchwała Nr 65 Rady Narodowej Miasta Krakowa z 2 grudnia 1981 r.[1]
Powierzchnia	109,596 km²
Powierzchnia otuliny	116,847 km²
Obszary chronione	2 projektowane rezerwaty przyrody
Położenie na mapie województwa małopolskiego Dłubniański Park Krajobrazowy
Położenie na mapie Polski Dłubniański Park Krajobrazowy
50°17′03″N 19°53′23″E/50,284167 19,889722
Strona internetowa

Dłubniański Park Krajobrazowy – park krajobrazowy położony na granicy Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Miechowskiej. Jest najbardziej na wschód wysuniętym ze wszystkich Jurajskich Parków Krajobrazowych. Leży na terenie 6 gmin położonych wzdłuż rzeki Dłubni, będącej osią parku. Powierzchnia parku wynosi 10 959,6 ha, natomiast jego otulina liczy 11 684,7 ha^[1].

Szeroka, urodzajna dolina tej rzeki od najdawniejszych wieków stanowiła obszar osiedlania się człowieka. Dłubnia, wraz ze swymi dopływami, zasilana jest z licznych źródeł, głównie w swoim górnym i środkowym biegu. Początek rzece dają źródła szczelinowe w Jangrocie i Trzyciążu, jednak wypływy najpiękniejsze (źródła pulsujące) i najbardziej wydajne znajdują się w Imbramowicach, Ściborzycach i Sieciechowicach. Są to obiekty wyjątkowo cenne przyrodniczo i krajobrazowo, objęte ochroną prawną jako pomniki przyrody. Wśród nich wymienić można: Źródło Hydrografów i Źródło Strusi w Imbramowicach oraz Źródło Jordan w Ściborzycach^[2].

Na terenie parku, oprócz licznych pomników przyrody, znajdują się również cenne zabytki architektury, wśród których dominują kościoły i zespoły dworsko-parkowe.

Linki zewnętrzne

[https://travelovelove.pl/dlubnianski-park-krajobrazowy-oaza-natury-blisko-krakowa/ Dłubniański Park Krajobrazowy - propozycja jednodniowej wycieczki] (pol.)
]

Przypisy