Dżabir Ibn Hajjan
Dżabir Ibn Hajjan (arab. جابر بن حیان, w średniowiecznej Europie znany jako Geber[1]; ur. ok. 720 w Tusie, Persja; zm. ok. 813 w Kufie w dzisiejszym Iraku) – arabski alchemik i lekarz. Swą działalność prowadził na dworze Haruna ar-Raszida, kalifa Bagdadu.
Przypisuje mu się autorstwo wielu alchemicznych traktatów i teorii, jednak zważywszy, że jego nazwiskiem podpisywali się inni autorzy, w wielu przypadkach jest to wątpliwe. Według jednej z jego teorii metale (między innymi złoto) można otrzymać przez zmieszanie siarki i rtęci w określonych proporcjach (ta teoria stała się podstawą teorii flogistonu). Jego teksty zawierały opisy takich związków chemicznych, jak kwas cytrynowy i kwas octowy[2]. Niekiedy Geberowi przypisuje się także odkrycie kwasu siarkowego i kwasu azotowego. Nie ma na to jednak dowodów i pogląd ten wynika z przypisywaniu Geberowi prac tzw. Pseudo-Gebera[3][4]
Przypisy
- ↑ Geber, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-02].
- ↑ Chemical Compounds. Thomson Gale, 2006, s. xxii. ISBN 1-4144-0467-0.
- ↑ http://www.chemicke-listy.cz/docs/full/2002_12_05.pdf
- ↑ Newman W., The Summa Perfectionis..., Leiden 1991, s. 57.
Media użyte na tej stronie
The alchemist Jabir ibn Hayyan, from a 15th century European portrait of Geber, Codici Ashburnhamiani 1166