DSB MA

DSB MA^[1][2]

Kraj produkcji	RFN
Producent	MAN, LHB, Wegmann
Lata budowy	1963-1966
Układ osi	B´2´+2´2´+2´2´+2´2´´+2´2´´+2´2´+2´B´
Wymiary
Masa służbowa	275 t
Długość	150 600 mm
Szerokość	3500 mm
Wysokość	4850 mm
Średnica kół	950 mm
Parametry eksploatacyjne
Moc ciągła	809 kW
Rodzaj przekładni	hydrauliczna
Prędkość konstrukcyjna	160 km/h
Parametry użytkowe
Wysokość wejścia	1100 mm (od główki szyny)
Liczba miejsc siedzących	237
Portal Transport szynowy

DSB MA – duński spalinowy zespół trakcyjny produkowany w latach 1963-1966 dla kolei duńskich. Wyprodukowanych zostało jedenaście zespołów wagonowych. Zostały wyprodukowane na podstawie projektu komfortowych zespołów spalinowych Baureihe VT 11.5 eksploatowanych przez koleje zachodnioniemieckie do prowadzenia komfortowych pociągów ekspresowych Trans-Europ-Express^[3]. Spalinowe zespoły trakcyjne były eksploatowane do prowadzenia ekspresowych pociągów pasażerskich^[1].

Od grudnia 1983 roku do czerwca 1984 roku podczas naprawy wagony przemalowano na kolor srebrno-szary i dodatkowo namalowano duże czerwone litery DSB^[4].

W II połowie 1991 Lubuska Kolej Regionalna zakupiła od DSB łącznie 39 wagonów, pośród których znalazło się 10 głowic napędowych umożliwiających zestawienie 10 pociągów. Do eksploatacji w Polsce dopuszczonych zostało 5, a 4 z nich były użytkowane. Ich żywotność określono na co najmniej 15 lat. Spalinowe zespoły wagonowe zostały wyremontowane w ZNTK Poznań. Pociągi lokalne przewoźnika uruchomiono w dniu 23 maja 1993 roku^[5]. Pojazdy były wyposażone w fotele lotnicze z ruchomymi oparciami, klimatyzację, drzwi otwierane przyciskiem, przedział barowy i toaletę, w której znajdował się przewijak dla niemowląt oraz można było korzystać z ciepłej i zimnej wody. Stacjonowały w Lokomotywowni Czerwieńsk, gdzie znajdował się również ich warsztat naprawczy. Ze względu na wygląd pojazdy nazywano „srebrnymi strzałami” lub „cygarami”. W II połowie 1994 tabor posiadany przez spółkę postawioną w stan likwidacji został wystawiony na sprzedaż. Część wagonów bez homologacji została zezłomowana w należącym do spółki punkcie cięcia wagonów w Żarach, sprawne głowice napędowe pocięto na złom na stacji Lubsko, a część pozostałych wagonów znalazła inne zastosowanie. Jeden zespół spalinowy jest eksponatem zabytkowym w Danii^[6].

Przypisy