Daft Punk

Daft Punk

Daft Punk podczas premiery filmu Tron: Dziedzictwo w 2010 roku. Od lewej: Thomas Bangalter, Guy-Manuel de Homem-Christo
Rok założenia	1993
Rok rozwiązania	2021
Pochodzenie	Francja
Gatunek	funk, house, french house, disco
Wydawnictwo	Soma, Virgin, Columbia Records
Powiązania	Stardust, Kanye West, Pharrell Williams, The Weeknd
Byli członkowie
Thomas Bangalter Guy-Manuel de Homem-Christo
Strona internetowa

Daft Punk – francuski duet muzyki elektronicznej powstały w 1993 roku w Paryżu, tworzyli go Guy-Manuel de Homem-Christo i Thomas Bangalter. Zaliczani często do najbardziej nowatorskich artystów w historii muzyki tanecznej popularność zdobyli w późnych latach 1990. jako część ich rodzimej fali french house’u. W dalszych latach osiągali kolejne sukcesy nagrywając albumy łączące muzykę house z elementami funku, techno, disco, indie rocka oraz popu. Eksperymentowali m.in. z automatami perkusyjnymi, syntezatorami i modyfikatorami dźwięku. Od 1999 przybrali wizerunek robotów z kaskami, by także chronić tożsamość.

Duet odpowiedzialny za jedne z najbardziej popularnych utworów tanecznych przez ponad 20 lat wpływał na kształt muzyki elektronicznej, electro i house’u. Oprócz czterech albumów studyjnych był autorem np. też ścieżki dźwiękowej do filmu Tron: Dziedzictwo (2010) składającej się z ponad 30 utworów. Nominowani m.in. 12-krotnie do nagrody Grammy zdobyli sześć statuetek, rzadkie osiągnięcie dla muzyków spoza Ameryki w tym francuskich. Otrzymali cztery nagrody z czterech nominacji za album Random Access Memories (2013) i pochodząca z niego piosenkę „Get Lucky”; sam album zdobył jeszcze piątą Grammy. Rolling Stone umieścił Daft Punk na 12 miejscu swojej listy dwudziestu najwspanialszych duetów wszech czasów.

W lutym 2021 roku duet opublikował klip video zatytułowany „Epilogue”, i zawierający scenę z końcowej części ich awangardowego filmu science-fiction Electroma (2006), obwieszczając tym samym zakończenie kariery po 28 latach^[1][2].

Historia

1987–1992: Początki

Thomas Bangalter i Guy-Manuel de Homem-Christo poznali się w 1987, uczęszczając do tej samej szkoły Lycée Carnot w Paryżu^[3]. Wraz z Laurentem Brancowitzem utworzyli indie-rockowy zespół Darlin’ w 1992. Jeden z krytyków muzycznych brytyjskiego czasopisma Melody Maker określił pierwsze dokonania tego zespołu jako „banda stukniętych gnojków” (ang. a bunch of daft punk). Po rozwiązaniu zespołu Brancowitz wstąpił do Phoenix, a dwaj pozostali członkowie założyli Daft Punk, którego nazwa zainspirowana była wcześniejszymi słowami krytyki.

1993–1999: Homework

W 1993 roku Daft Punk wysłali swoje demo do szkockiej wytwórni Soma Quality Recordings^[4], która następnie w 1994 wydała pierwszy singel duetu, zatytułowany The New Wave^[5], zawierający 4 kompozycje, z których jedna, Alive (New Wave Final Mix), w zmienionej wersji trafiła na debiutancki album Homework. Samo nagranie The New Wave jest wersją demo utworu Alive.

W 1995 został wydany singiel Da Funk, który został sprzedany w nakładzie 2 tysięcy kopii. Tym samym nagranie to stało się pierwszym singlem zespołu, który odniósł sukces komercyjny.

Dwa lata później, po podpisaniu kontraktu z Virgin Records, ukazał się debiutancki album zespołu – Homework^[6]. Został on nabyty przez ponad 2 miliony osób, a paryscy producenci stali się czołowym zespołem francuskiej sceny house. Z teledysków do singli z tego albumu powstał film D.A.F.T. – A Story About Dogs, Androids, Firemen and Tomatoes^[7].

Muzycy od 1999 roku podczas wszelkich występów na żywo oraz większości z rzadko udzielanych wywiadów przywdziewają ozdobne hełmy oraz rękawice, które mają charakteryzować ich na roboty^[8].

1999–2003: Discovery

W 1998 roku zespół rozpoczął pracę nad kolejnym albumem – Discovery. Album ukazał się 13 marca 2001^[9]. Discovery zdobyło bardzo pozytywne recenzje od krytyków, album był następnie wielokrotnie zamieszczany w zestawieniach najlepszych albumów roku oraz całej dekady, m.in. w magazynach muzycznych Q, Resident Advisor, Rhapsody^[10] czy Pitchfork^[11]. Album odniósł komercyjny sukces – osiągnął m.in. status trzykrotnej platyny we Francji (za 600 000 sprzedanych egzemplarzy)^[12] czy dwukrotnej platyny w Wielkiej Brytanii^[13]. Do 2005 roku album sprzedał się w nakładzie 2 600 000 egzemplarzy^[14].

W tym samym roku został wydany Alive 1997 – 45-minutowy zapis z koncertu w Birmingham^[15]. 1 grudnia 2003 światło dzienne ujrzał Daft Club – wydawnictwo zawierające remiksy utworów z Discovery + dodatkową kompozycję pt. Ouverture^[16].

W grudniu 2003 ukazało się DVD Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem. Do współpracy zaprosili japońską legendę anime, Leijiego Matsumoto, który stworzył pełnometrażowy film ilustrujący muzykę z albumu Discovery^[17].

2004–2011: Human After All, Alive 2007 i Tron: Dziedzictwo

W 2005 wydano album Human After All, który zadebiutował na 1. miejscu Billboard Electronic Albums^[18]. Human After All otrzymał mieszane recenzje – krytycy podkreślali fakt, iż album powstał w ciągu sześciu tygodni, szczególnie krótko w porównaniu do poprzednich albumów Discovery i Homework.

W 2006 roku Busta Rhymes umieścił na swojej płycie „The Big Bang” cover utworu „Technologic” – „Touch It”, który promował wydawnictwo^[19]. 3 kwietnia 2006 wydana została Musique Vol.1 – kompilacja największych przebojów Daft Punk wraz z remiksami^[20]. 9 września 2006 wystąpili w Warszawie na Summer Of Music Festival^[21]. 11 września 2007 został wydany album Kanye Westa Graduation, z którego singiel Stronger wykorzystuje sampel z „Harder, Better, Faster, Stronger” Daft Punk^[22]. 19 listopada 2007 roku ukazał się album Alive 2007 (nawiązanie do Alive 1997), na którym znajduje się zapis koncertu z Paryża^[23].

4 marca 2009 ogłoszono, że grupa ma skomponować ścieżkę dźwiękową do filmu Tron: Dziedzictwo^[24]. Duet stworzył 24 utwory na potrzeby produkcji, z czego dwa ukazały się w wydaniu bonusowym w iTunes. Ścieżka dźwiękowa została wydana w formie albumu pod tą samą nazwą 6 grudnia 2010 roku przez Walt Disney Records^[25].

2011–2015: Random Access Memories

Na początku roku 2013 muzycy podpisali kontrakt z Columbia Records. Współpraca ta zaowocowała albumem studyjnym Random Access Memories wydanym 17 maja 2013 roku. W sesji nagraniowej udział brali Nile Rodgers – frontman grupy Chic, Pharrell Williams, Chilly Gonzales i Giorgio Moroder^[26].

W styczniu 2014 triumfowali podczas rozdania nagród Grammy. Otrzymali 4 statuetki na 4 nominacje w kategoriach: album roku, najlepszy album – muzyka taneczna / elektroniczna, nagranie roku (za singel „Get Lucky”) oraz najlepszy występ zespołowy (za singel „Get Lucky”). Piąty laur przypadł inżynierom dźwięku za najlepiej wyprodukowany album nieklasyczny^[27]. Duet wystąpił na tej gali wraz z Rodgersem, Pharrellem i Steviem Wonderem.

W 2015 roku został wydany film dokumentalny Daft Punk Unchained traktujący o historii zespołu od jego początków w latach 90. do wydania albumu Random Access Memories w 2013 i gali rozdania nagród Grammy w styczniu następnego roku.

2016–2021: Ostatnie projekty i rozwiązanie

22 września 2016, kanadyjski wokalista The Weeknd wydał utwór „Starboy”, który powstał we współpracy z zespołem Daft Punk. Piosenka dotarła, jako jedyny singiel w historii duetu, do pierwszego miejsca na liście Billboard Hot 100. 17 listopada tego samego roku, został wydany kolejny singel piosenkarza zatytułowany „I Feel It Coming”, również powstały wraz z Daft Punk. Oba utwory zostały zamieszczone na albumie Starboy The Weeknda.

Daft Punk oraz The Weeknd wystąpili wspólnie na 59. ceremonii wręczenia nagród Grammy w lutym 2017.

22 lutego 2021 roku muzycy opublikowali klip video zatytułowany „Epilogue” w serwisie YouTube^[28]. Zawiera on scenę z ich filmu Electroma (2006), w której jeden z robotów eksploduje, a drugi odchodzi, wyświetlana jest też plansza z ich logo i napisem „1993–2021” oraz odtwarzany fragment ich piosenki „Touch”. Tego samego dnia zakończenie działalności duetu potwierdziła ich długoletnia publicystka^[1]. Thomas Bangalter proszony kilka dni później o komentarz opublikował pisemną notatkę cytującą „Touch” („If love is the answer, you’re home”) wraz z fragmentem filmu Modern Times Charliego Chaplina z 1936, w którym jedna postać mówi drugiej, by się uśmiechnęła i odchodzą następnie w dal^[29].

Dyskografia

Albumy studyjne

• Homework (1997)
• Discovery (2001)
• Human After All (2005)
• Random Access Memories (2013)

Albumy koncertowe

• Alive 1997 (2001)
• Alive 2007 (2007)

Albumy z remiksami

• Daft Club (2003)
• Human After All: Remixes (2006)
• Tron Legacy: Reconfigured (2011)

Kompilacje

• D.A.F.T.: A Story About Dogs, Androids, Firemen and Tomatoes (1999)
• Musique Vol. 1 1993–2005 (2006)
• Homework / Discovery (2007)

Ścieżki dźwiękowe

• Tron: Dziedzictwo (2010)

Single

• The New Wave (1994)
• Da Funk/Musique (1996)
• Around the World (1997)
• Burnin’ (1997)
• Revolution 909 (1997)
• One More Time (2000)
• Aerodynamic (2001)
• Digital Love/Aerodynamic (2001)
• Harder, Better, Faster, Stronger (2001)
• Face to Face (2001)
• Something About Us (2004)
• Robot Rock (2005)
• Technologic (2005)
• Human After All (2005)
• Prime Time of Your Life (2006)
• Derezzed (2010)
• Get Lucky (2013)
• Doin' it right (2013)
• Instant Crush (2013)
• Lose Yourself to Dance (2013)
• Give Life Back to Music (2014)
• Starboy (2016)
• I Feel It Coming (2017)

Filmografia

• D.A.F.T. – A Story About Dogs, Androids, Firemen and Tomatoes (1999)
• Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem (2003)
• Daft Punk’s Electroma (2006)
• Tron: Dziedzictwo (2010)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zespołu
• Daft Punk w bazie Discogs.com (ang.)