Dagon (okręg miejski)

Dagon ဒဂုံ မြို့နယ်
— Dzielnica Rangunu —
Pagoda Szwedagon – najważniejszy obiekt dzielnicy i całego miasta
Państwo	Mjanma
Prowincja	Rangun
Miasto	Rangun
Powierzchnia	11,65 km²
Populacja (2014) • liczba ludności	25 082[1]
• gęstość	2153 os./km²
Kod pocztowy	11191
Położenie na mapie Rangunu Dagon
Położenie na mapie Mjanmy Dagon
16°46′51″N 96°08′59″E/16,780833 96,149722

Lokalizacja okręgu miejskiego Dagon na mapie Rangunu (zaznaczona na czerwono)

Dagon (birm. ဒဂုံ မြို့နယ် /dəɡòʊɴ mjo̰nɛ̀/) – dzielnica (formalnie okręg miejski) Rangunu zlokalizowana bezpośrednio na północ od ścisłego śródmieścia tego miasta.

Na dzielnicę Dagon składa się pięć okręgów. Sąsiaduje z dzielnicami Bahan na północy, Ahlon na zachodzie, Mingala Taungnyunt (okręg miejski) na wschodzie oraz Lanmadaw, Latha i Pabedan na południu^[2]

Na terenie Dagon znajdują się najważniejsze obiekty miasta, w tym Pagoda Szwedagon, Świątynia Maha Wizaya, Muzeum Narodowe Mjanmy, Teatr Narodowy i parlament regionalny^[3]. Na terenie tej zamożnej dzielnicy położonych jest wiele hoteli, ambasad i rezydencji dyplomatycznych. Znajdujące się w niej dwie szkoły średnie zaliczane są do najlepszych szkół publicznych w kraju.

6 lutego 2011 r. w Dagon otwarto Taw Win Centre, duży kompleks mieszkaniowo-handlowy^[4]. Budowa 25-piętrowego kompleksu rozpoczęła się w 2004 r., ale została zatrzymana podczas kryzysu bankowego, by ruszyć ponownie w marcu 2008 r. 1 marca 2012 r. w Centrum otwarto pierwsze w kraju kino 3D^[5]. W czerwcu 2011 r. Sitagu Sayadaw dokonał w Dagon otwarcia ranguńskiego kampusu Sitagu International Buddhist Academy^[6].

Historia

Dagon (လဂုင် /ləɡòʊɴ/) było małą wioską rybacką założoną przez Monów w VI w. po Chr. wokół pagody Szwedagon. Przez większość dziejów, wieś ta pozostawała w cieniu sąsiedniego Thanlyin – miasta handlowego położonego po drugiej stronie rzeki Yangon. Jednak ze względu na obecność pagody, znaczenie Dagon dla kultury przewyższało znacznie jego skromne rozmiary fizyczne. W 1755 r. birmański król Alaungpaya zajął wieś, przemianował ją na Yangon (co tłumaczy się najczęściej jako Koniec Walki) i założył w oparciu o nią większe miasto poprzez dodanie nowych osiedli, takich jak Ahlon, Pabedan, Kyauktada i Botataung.

W okresie brytyjskiego panowania kolonialnego Dagon było przede wszystkim zamożną dzielnicą, chociaż na obrzeżach śródmieścia żyło wielu dzikich lokatorów. Dzielnica szczyciła się dwiema szkołami średnimi: Metodystyczną Angielską Szkołą Średnią, jedną z najlepszych w kraju angielskojęzycznych szkół średnich, oraz Szkołą Średnią Myoma, założoną przez nacjonalistów i nauczającą w języku birmańskim.

W latach 50. XX w. rząd birmańskich wyrzucił dzikich lokatorów z południowej części dzielnicy i zrealizował na tym terenie projekt mieszkaniowy Minmanaing Housing Project dla wyższych rangą cywilnych urzędników państwowych. W latach 80. zyskało jeszcze jedną ważną pagodę po tym, gdy gen. Ne Win zlecił budowę świątyni Maha Wizaya.

Ważne obiekty

Poniżej przedstawiono ważne obiekty na terenie dzielnicy Dagon, które znajdują się pod ochroną władz miasta^[7]

Przypisy

Bibliografia

• 2014 Census (ang.). Republic of Myanmar Ministry of Labour, Immigration and Population, Department of Population. [dostęp 2016-08-14].
• Townships in Yangon Region (ang.). Yangon City Development Committee. [dostęp 2014-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
• San Oo: Meet the press: hints of change as Yangon govt calls weekly conference (ang.). W: Myanmar Times [on-line]. 2011-05-16. [dostęp 2014-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-08)].Sprawdź autora:1.
• Kyaw Hsu Mon: South Korean alleged to have absconded with $50,000 (ang.). W: Myanmar Times [on-line]. 2011-03-21. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)].Sprawdź autora:1.
• Zon Pann Pwint: New 3D Cineplex opens in Yangon (ang.). W: Myanmar Times [on-line]. 2012-03-05. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-29)].Sprawdź autora:1.
• Cherry Thein: Sitagu opens Yangon academy (ang.). W: Myanmar Times [on-line]. 2011-06-20. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-21)].
• Special Reports: Heritage List. „The Myanmar Times”, 2001-10-29.