Daihatsu Applause

Daihatsu Applause
Producent	Daihatsu
Zaprezentowany	1989
Okres produkcji	1989-2002
Miejsce produkcji	Japonia
Poprzednik	Daihatsu Charmant
Następca	Daihatsu Altis
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	5-drzwiowy liftback (notchback)
Silniki	R4 1,6 l 16V SOHC
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna 3-biegowa automatyczna
Napęd	przedni / AWD
Długość	4260 mm
Szerokość	1660 mm
Wysokość	1375-1390 mm
Rozstaw osi	2470 mm
Masa własna	od 930 kg , 4x4 od 1040 kg
Zbiornik paliwa	50 l (4x4 -48 l)
Liczba miejsc	5
Bagażnik	336-412 l
Dane dodatkowe
Konkurencja	Mitsubishi Lancer Nissan Sunny SEAT Toledo

Daihatsu Applause – samochód osobowy kompaktowy produkowany przez koncern Daihatsu w latach 1989–2000.

tył wersji z lat 1998–2000

Daihatsu Applause Zenki (1989 przed modernizacją

Daihatsu Applause Kouki (1994 po face-liftingu

Daihatsu Applause II (1998 po modernizacji modelu

Historia modelu

Daihatsu Applause to samochód klasy kompakt produkowany w latach 1989–2000. Wyróżniał się nietypową dla europejskiego rynku formą – to co wydaje się czterodrzwiowym sedanem, w rzeczywistości jest pięciodrzwiowym autem typu liftback, z tylną szybą podnoszoną wraz z pokrywą bagażnika. Bagażnik ten miał pojemność 412 l. W zachodniej Europie niezależna firma wyprodukowała ograniczoną liczbę tylnych klap do modelu Applause zmieniających go w auto typu kombi.

W 1994 roku Applause przeszedł drobny face-lifting. Zmieniono nieco kształt przedniego zderzaka, oraz przedni grill. Zmianie uległo też wyposażenia w poszczególnych wariantach (m.in. wspomaganie kierownicy stało się elementem wyposażenia standardowego, pojawił się też immobilizer jako rozwinięcie centralnego zamka z pilotem). W 1998 przeprowadzono poważną modernizację, co poskutkowało przyjęciem nazewnictwa modelu Applause II (A120). Zmieniono wygląd przedniego i tylnego pasa, nieco wydłużono auto i zmodernizowano wnętrze. Rozszerzeniu uległo także wyposażenie. Pojawiły się m.in. poduszki powietrzne, zaś pakiet elektryczny (elektrycznie sterowane wszystkie szyby, lusterka i antena) stał się standardem.

Silnik

Do napędu modelu Applause stosowano tylko jeden, montowany poprzecznie silnik oznaczany kodowo jako HD o pojemności skokowej 1590 cm³. Jednostka w całości aluminiowa, dzięki czemu relatywnie lekka (98 kg), jednak z drugiej strony stosunkowo podatna na uszkodzenia spowodowane przeciążeniem termicznym. Głowica z jednym wałkiem rozrządu (SOHC) sterującym 16 zaworami. Na rynku europejskim w latach 1989 - 1998 występował w trzech wariantach:

• HD-C 66 kW (90 KM) – zasilanie gaźnikowe
• HD-E 66 kW (90 KM)/6000 obr/min; 130 Nm/3500 obr/min - przyspieszenie do 100 km/h trwa 10,8 s ,prędkość maksymalna 175 km/h, tylko napęd przedni - wielopunktowy wtrysk paliwa; wersja "osłabiona" przeznaczona na rynki zachodnioeuropejskie; mniejsza moc skutkowała mniejszymi składkami ubezpieczeniowymi w niektórych krajach np. Niemcy; posiadała m.in. ogranicznik otwarcia przepustnicy
• HD-E 77 kW (105 KM)/6000 obr/min; 134 Nm/4800 obr/min -przyspieszenie 0-100 km/h w 9,8 s (10,2 s z napędem AWD), prędkość maksymalna 185 km/h (180 km/h AWD) – wielopunktowy wtrysk paliwa; udoskonalona wersja silnika HD-E montowanego wcześniej (w układzie wzdłużnym) w modelu Daihatsu Feroza, zużycie paliwa 7,0 l (7,4 l) według ECE

Na rynku japońskim początkowo oferowany silnik gaźnikowy (do 1992) miał moc 71 kW/96 KM, później stosowano silnik z wtryskiem paliwa, o mocy 89 kW/120 KM, momencie 140 Nm (do 2000r.). Silniki HD-E występowały ponadto w wersji z katalizatorem spalin lub bez niego. W latach 1998 - 2000 (sprzedaż modelu Applause II) zrezygnowano z wersji zasilanej gaźnikiem. Oba warianty mocy silnika HD-E zastąpiono jednostką HD-E o mocy 99 KM. W tym wariancie zwiększono ciśnienie sprężania i zastąpiono pojedynczą cewkę zapłonową i aparat zapłonowy czujnikiem położenia wałka rozrządu z dwiema cewkami typu coil over plug.

Fabrycznie Daihatsu nigdy nie montowało turbosprężarek ani kompresorów do silników serii H. Na jednej z wystaw tuningowych w Essen firma Oettinger zaprezentowała silnik HD-E z turbo doładowaniem, intercoolerem typu air-to-air i chłodnicą oleju przeznaczony do montażu w nadwoziu Applause A101. Koncept ten jednak nie zyskał zainteresowania i zaprzestano jego dalszego rozwoju.

Daihatsu Applause MS-R by Oettinger

Napęd

Podstawowym rodzajem układu napędowego była wersja z napędem na przednie koła (A101). Do wyboru była skrzynia manualna o pięciu przełożeniach lub automatyczna o trzech przełożeniach. W okresie późniejszym wprowadzono czterobiegową skrzynię automatyczną. Od początku produkcji (1989) do wprowadzenia drugiej generacji (1998) dostępna była także wersja z symetrycznym napędem na obie osie nazywana Zi (A111). W tym wariancie w tylnym moście zblokowany był mechanizm różnicowy o ograniczonym tarciu (LSD, "szpera").

Zawieszenie i hamulce

Applause posiada niezależne zawieszenie wszystkich kół. Z przodu za prowadzenie koła odpowiada Kolumna MacPhersona z dolnym wahaczem poprzecznym i stabilizatorem. W wielu egzemplarzach występuje także fabryczna rozpórka kielichów. Z tyłu występują kolumny Chapmana z dwoma wahaczami poprzecznymi i wahaczem wleczonym oraz stabilizatorem.

Układ hamulcowy składa się z dwu sekcyjnej pompy hamulcowej Aisin zasilającej krzyżowy układ. Na osi przedniej znajdują się jednotłoczkowe zaciski żeliwne i wentylowane tarcze hamulcowe. Na osi tylnej również znajdują się jednotłoczkowe zaciski żeliwne i lite tarcze hamulcowe. Funkcja hamulca postojowego jest realizowana poprzez mechanizm ze sprężyną wbudowany w zacisk. W wersjach z napędem na obie osie (A111 Zi) oraz w modelach napędzanych silnikiem gaźnikowym na tylnej osi występuje układ bębnowy.