Daimler Armoured Car

Daimler Armoured Car
Ilustracja
Daimler Armoured Car Mk I
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Daimler Motor Company

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

1939

Produkcja

1941 - 1945

Wycofanie

lata 60. XX w.

Egzemplarze

2694

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, rzędowy, 6-cylindrowy Daimler 27 o mocy 95 KM (71 kW)

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

165 l

Pancerz

spawany z płyt walcowanych o grubości: od 5 do 16 mm (osłona jarzma armaty - 40 mm)[1].

Długość

4,09 m (całkowita)
3,96 m (kadłuba)

Szerokość

2,44 m

Wysokość

2,23 m

Prześwit

0,40 m

Masa

7 100 - 7 500 kg (bojowa)

Moc jedn.

12,6 - 13,4 KM/t

Osiągi
Prędkość

80 km/h (droga)

Zasięg

400 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,50 m

Rowy (szer.)

1,06 m

Ściany (wys.)

0,35 m

Kąt podjazdu

24°

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 QF Ordnance 2 pdr kal. 40 mm (zapas amunicji - 52 pociski)
1 karabin maszynowy Besa kal. 7,92 mm (sprzężony z armatą) (zapas amunicji - 2700 pocisków)
1 przeciwlotniczy karabin maszynowy Bren kal. 7,7 mm (zapas amunicji - 50 nabojów)
pistolet maszynowy Thompson kal. 11,43 mm (zapas amunicji - 300 nabojów)
Wyposażenie
1 wyrzutnia granatów dymnych No 3 Mk I kal. 50,8 mm (zapas amunicji - 9 granatów dymnych)
Użytkownicy
Wielka Brytania, Kanada, Australia, Polska

Daimler Armoured Carbrytyjski samochód pancerny z okresu II wojny światowej, użytkowany przez wojska państw Wspólnoty Brytyjskiej.

Historia

Pod koniec lat trzydziestych w zakładach Daimler Motor Company rozpoczęto pracę nad większą wersja produkowanego od 1938 roku rozpoznawczego samochodu pancernego Dingo, który miał być samochodem wsparcia. Nowy samochód pancerny miał większe rozmiary oraz zamontowaną zmodyfikowaną wieżę z lekkiego czołgu Tetrarch.

Tak opracowany pod koniec 1939 prototyp otrzymał oznaczenie Daimler Armoured Car. Prace nad nim trwały do kwietnia 1941 roku, gdyż były problemy z jego napędem. W 1941 roku skierowano go do produkcji seryjnej. Łącznie wyprodukowano 2964 sztuk w dwóch podstawowych wersjach Mk I i Mk II. Pozostałe odmiany powstały w oddziałach lub w warsztatach polowych[2].

Produkowano go w wersjach:

  • Mk I – wersja podstawowa wyposażona w zmodyfikowaną wieżę z czołgu Tetrarch,
  • Mk II – wersja ze zmodyfikowaną osłoną pancerną jarzma armaty i lukiem ratunkowym dla kierowcy, wprowadzony do produkcji w 1942,
  • CS – wersja wyposażona w haubicę kal. 76,2 mm, zbudowano pojedyncze wozy,
  • Command – wóz dowodzenia pułku, pojazd pozbawiony wieży.

Służba

Daimler Armoured Car Mk II

Samochód pancerny Daimler Armoured Car po rozpoczęciu produkcji seryjnej jako pierwszy otrzymał brytyjski 11 pułk huzarów, a następnie kolejne jednostki stacjonujące w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Otrzymały go także jednostki państw należących do Wspólnoty Brytyjskiej, które tam stacjonowały.

Samochód pancerny Daimler miał podobne uzbrojenie i parametry do znacznie cięższego samochodu Staghound z amerykańskich dostaw. Brytyjskie jednostki używały głównie Daimlerów, jednakże kanadyjskie preferowały Staghoundy, które były bardziej sprawne pod względem mechanicznym (codzienna obsługa samochodu pancernego Daimler zajmowała od 1 do 3 godzin)[3].

Użyto go bojowo jako wóz eskortowy i wsparcia w trakcie działań w Afryce Północnej. Kilka tych samochodów użyto w działaniach na Dalekim Wschodzie.

Użytkowano go w brytyjskich jednostkach wojskowych do lat sześćdziesiątych, w końcowym okresie w jednostkach obrony terytorialnej.

Służba w Polskich Siłach Zbrojnych

Jedyną jednostką PSZ wyposażoną w te wozy był 1 Pułk Rozpoznawczy będący jeszcze przed reorganizacją 1 Dywizji Pancernej jej oddziałem rozpoznawczym. Samochody były użytkowane w latach 1942-43. Pierwszy egzemplarz pojazdu, który miał posłużyć do zapoznania się z nowym sprzętem otrzymali Polacy w połowie czerwca 1942. Kolejne dostawy nastąpiły w sierpniu 1942, w efekcie czego Daimlery stanowiły połowę sprzętu szkolno-bojowego pułku. 18 października 1943 pułk posiadał maksymalną liczbę wozów – 30 sztuk. Od dnia 1 listopada 1943 w związku ze zmianami organizacyjnymi i rozformowaniem pułku Daimlery zaczęto przekazywać Anglikom[1].

Daimler Armoured Car Mark II w Bovington Tank Museum

Przypisy

Bibliografia

  • Chris Bishop: The encyclopedia Weapons of World War II. Londyn: Barnes & Noble Books, 1998, s. 89-90. ISBN 0-7607-1022-8.
  • Janusz Magnuski: Wozy bojowe Polskich Sił Zbrojnych 1940-1946. Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1998, s. 199-201. ISBN 83-86776-39-0.
  • Steven Zaloga: Staghound Armored Car 1942-62, New Vanguard nr 159. Oxford: Osprey Publishing, 2009. ISBN 1-84603-392-6.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie