Daimler Armoured Car
![]() Daimler Armoured Car Mk I | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu | |
Trakcja | kołowa |
Załoga | 3 |
Historia | |
Prototypy | 1939 |
Produkcja | 1941 - 1945 |
Wycofanie | lata 60. XX w. |
Egzemplarze | 2694 |
Dane techniczne | |
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, rzędowy, 6-cylindrowy Daimler 27 o mocy 95 KM (71 kW) |
Transmisja | mechaniczna |
Poj. zb. paliwa | 165 l |
Pancerz | spawany z płyt walcowanych o grubości: od 5 do 16 mm (osłona jarzma armaty - 40 mm)[1]. |
Długość | 4,09 m (całkowita) |
Szerokość | 2,44 m |
Wysokość | 2,23 m |
Prześwit | 0,40 m |
Masa | 7 100 - 7 500 kg (bojowa) |
Moc jedn. | 12,6 - 13,4 KM/t |
Osiągi | |
Prędkość | 80 km/h (droga) |
Zasięg | 400 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) | 0,50 m |
Rowy (szer.) | 1,06 m |
Ściany (wys.) | 0,35 m |
Kąt podjazdu | 24° |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 QF Ordnance 2 pdr kal. 40 mm (zapas amunicji - 52 pociski) 1 karabin maszynowy Besa kal. 7,92 mm (sprzężony z armatą) (zapas amunicji - 2700 pocisków) 1 przeciwlotniczy karabin maszynowy Bren kal. 7,7 mm (zapas amunicji - 50 nabojów) pistolet maszynowy Thompson kal. 11,43 mm (zapas amunicji - 300 nabojów) | |
Wyposażenie | |
1 wyrzutnia granatów dymnych No 3 Mk I kal. 50,8 mm (zapas amunicji - 9 granatów dymnych) | |
Użytkownicy | |
Wielka Brytania, Kanada, Australia, Polska |
Daimler Armoured Car – brytyjski samochód pancerny z okresu II wojny światowej, użytkowany przez wojska państw Wspólnoty Brytyjskiej.
Historia
Pod koniec lat trzydziestych w zakładach Daimler Motor Company rozpoczęto pracę nad większą wersja produkowanego od 1938 roku rozpoznawczego samochodu pancernego Dingo, który miał być samochodem wsparcia. Nowy samochód pancerny miał większe rozmiary oraz zamontowaną zmodyfikowaną wieżę z lekkiego czołgu Tetrarch.
Tak opracowany pod koniec 1939 prototyp otrzymał oznaczenie Daimler Armoured Car. Prace nad nim trwały do kwietnia 1941 roku, gdyż były problemy z jego napędem. W 1941 roku skierowano go do produkcji seryjnej. Łącznie wyprodukowano 2964 sztuk w dwóch podstawowych wersjach Mk I i Mk II. Pozostałe odmiany powstały w oddziałach lub w warsztatach polowych[2].
Produkowano go w wersjach:
- Mk I – wersja podstawowa wyposażona w zmodyfikowaną wieżę z czołgu Tetrarch,
- Mk II – wersja ze zmodyfikowaną osłoną pancerną jarzma armaty i lukiem ratunkowym dla kierowcy, wprowadzony do produkcji w 1942,
- CS – wersja wyposażona w haubicę kal. 76,2 mm, zbudowano pojedyncze wozy,
- Command – wóz dowodzenia pułku, pojazd pozbawiony wieży.
Służba
Samochód pancerny Daimler Armoured Car po rozpoczęciu produkcji seryjnej jako pierwszy otrzymał brytyjski 11 pułk huzarów, a następnie kolejne jednostki stacjonujące w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Otrzymały go także jednostki państw należących do Wspólnoty Brytyjskiej, które tam stacjonowały.
Samochód pancerny Daimler miał podobne uzbrojenie i parametry do znacznie cięższego samochodu Staghound z amerykańskich dostaw. Brytyjskie jednostki używały głównie Daimlerów, jednakże kanadyjskie preferowały Staghoundy, które były bardziej sprawne pod względem mechanicznym (codzienna obsługa samochodu pancernego Daimler zajmowała od 1 do 3 godzin)[3].
Użyto go bojowo jako wóz eskortowy i wsparcia w trakcie działań w Afryce Północnej. Kilka tych samochodów użyto w działaniach na Dalekim Wschodzie.
Użytkowano go w brytyjskich jednostkach wojskowych do lat sześćdziesiątych, w końcowym okresie w jednostkach obrony terytorialnej.
Służba w Polskich Siłach Zbrojnych
Jedyną jednostką PSZ wyposażoną w te wozy był 1 Pułk Rozpoznawczy będący jeszcze przed reorganizacją 1 Dywizji Pancernej jej oddziałem rozpoznawczym. Samochody były użytkowane w latach 1942-43. Pierwszy egzemplarz pojazdu, który miał posłużyć do zapoznania się z nowym sprzętem otrzymali Polacy w połowie czerwca 1942. Kolejne dostawy nastąpiły w sierpniu 1942, w efekcie czego Daimlery stanowiły połowę sprzętu szkolno-bojowego pułku. 18 października 1943 pułk posiadał maksymalną liczbę wozów – 30 sztuk. Od dnia 1 listopada 1943 w związku ze zmianami organizacyjnymi i rozformowaniem pułku Daimlery zaczęto przekazywać Anglikom[1].

Przypisy
- ↑ a b Magnuski 1998 ↓, s. 201.
- ↑ Magnuski 1998 ↓, s. 200.
- ↑ Zaloga 2009 ↓, s. 29.
Bibliografia
- Chris Bishop: The encyclopedia Weapons of World War II. Londyn: Barnes & Noble Books, 1998, s. 89-90. ISBN 0-7607-1022-8.
- Janusz Magnuski: Wozy bojowe Polskich Sił Zbrojnych 1940-1946. Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1998, s. 199-201. ISBN 83-86776-39-0.
- Steven Zaloga: Staghound Armored Car 1942-62, New Vanguard nr 159. Oxford: Osprey Publishing, 2009. ISBN 1-84603-392-6.
Linki zewnętrzne
- Mike Garth: Armoured Car, Daimler, Mark II (E1963.20) w Bovington Tank Museum (ang.). [dostęp 2017-07-24].
Media użyte na tej stronie
Autor: Mightyhansa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Daimler Armoured Car Mark II at the Tank Museum in Bovington
Tanks and Afvs of the British Army 1939-45
Daimler Mk I armoured car