Daitō

Daitō

Daitō (jap. 太刀; dosł. długi miecz)^[1] – rodzaj japońskiej długiej siecznej broni białej typu nihon-tō, do której zalicza się tachi i katanę. Głownia daitō mierzy minimum 2 shaku (60 cm).

Dolny limit długości jest dobrze znany, natomiast trudno stwierdzić, kiedy broń nie należy już do kategorii daitō, a zaczyna być ō-dachi, czyli wielkim mieczem.

Daitō wiąże się z krótkim shōtō. Noszone razem tworzyły daishō, czyli parę broni używanej do walki w okresie Edo przez samurajów.

Przypisy

Bibliografia

• S.R. Turnbull: The Samurai: A Military History, MacMillan Publishing, New York 1977, ISBN 0-02-620540-8