Dajana Jastremśka

Dajana Jastremśka

Państwo	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	15 maja 2000 Odessa
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2015
Zakończenie kariery	aktywna
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	21 (20 stycznia 2020)
Australian Open	3R (2019)
Roland Garros	1R (2019, 2020, 2022)
Wimbledon	4R (2019)
US Open	3R (2019)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	82 (6 stycznia 2020)
Australian Open	3R (2022)
Roland Garros	1R (2020)
Wimbledon	1R (2019, 2022)
US Open	3R (2021)

Dajana Ołeksandriwna Jastremśka, ukr. Даяна Олександрівна Ястремська (ur. 15 maja 2000 w Odessie) – ukraińska tenisistka, finalistka juniorskiego Wimbledonu 2016 w grze pojedynczej dziewcząt oraz Australian Open 2016 w grze podwójnej dziewcząt.

Kariera tenisowa

W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w marcu 2015 roku, w turnieju ITF w egipskim Szarm el-Szejk. Dotychczas zwyciężyła w trzech turniejach singlowych i trzech deblowych rangi ITF.

W parze z Anastasiją Zaryćką osiągnęła finał Australian Open 2016 w grze podwójnej dziewcząt. Podczas Wimbledonu w tym samym sezonie osiągnęła finał zawodów gry pojedynczej dziewcząt, w którym uległa Anastasii Potapowej 4:6, 3:6.

W styczniu 2018 roku wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. W pierwszej rundzie pokonała rozstawioną z numerem siedemnastym Misaki Doi 6:3, 6:1, by w drugiej nie sprostać Alexandrze Dulgheru 6:7(6), 0:6. Pod koniec lutego w Acapulco przeszła przez eliminacje i po raz pierwszy w sezonie wystąpiła w głównej drabince turnieju WTA. W meczu pierwszej rundy przeciwko Mónice Puig skreczowała w trzecim secie przy stanie 6:2, 4:6, 0:5. W maju wystąpiła w turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ w Cagnes-sur-Mer. Przeszła przez turniej eliminacyjny, a w głównej części zawodów doszła aż do finału, w którym musiała jednak uznać wyższość Rebekki Peterson 4:6, 5:7. Miesiąc później powtórzyła wynik w turnieju tej samej kategorii przegrywając finał w Ilkley z Terezą Smitkovą 6:7(2), 6:3, 6:7(4).

W lipcu 2018 pokonała Magdalenę Fręch 6:3, 6:2 w pierwszej rundzie eliminacji do Wimbledonu, lecz w drugiej nie sprostała Barbarze Haas 4:6, 2:6. Przez brak kwalifikacji do trzeciego w roku turnieju wielkoszlemowego wystąpiła w turnieju ITF w Rzymie z pulą nagród 60 000 $. Przez zawody przeszła bez straty seta, a w meczu mistrzowskim zrewanżowała się Anastasiji Potapowej za finał juniorskiego Wimbledonu z 2016 roku, gromiąc rosyjską tenisistkę 6:1, 6:0. W kolejnym tygodniu doszła do półfinału w Budapeszcie (80 000 $ ITF), a w sierpniu wygrała eliminacje w New Haven odpadając w turnieju głównym w drugiej rundzie z Julią Görges 4:6, 6:3, 4:6. Dobre występy zaowocowały awansem do pierwszej setki rankingu WTA, co pozwoliło Jastremśkiej na występ w US Open bez konieczności przechodzenia przez kwalifikacje. Debiut w turnieju wielkoszlemowym nie wypadł dobrze, gdyż przegrała już w pierwszym meczu ze sklasyfikowaną ponad sto miejsc niżej Karolíną Muchovą 4:6, 2:6.

We wrześniu 2018 doszła do ćwierćfinału turnieju WTA 125K Series w Chicago oraz przeszła przez eliminacje w Pekinie, przegrała jednak w pierwszej rundzie głównych zawodów ze Zheng Saisai 4:6, 3:6. Przełom nastąpił w październiku podczas turnieju w Hongkongu. Przez drabinę przeszła bez straty seta, spotykając się z którąkolwiek rozstawioną zawodniczką dopiero w finale. Mecz mistrzowski przeciwko pogromczyni Garbiñe Muguruzy – Wang Qiang nie przyniósł żadnych emocji i młoda Ukrainka wygrała swój pierwszy tytuł rangi WTA wynikiem 6:2, 6:1.

W styczniu 2021 roku została tymczasowo zawieszona z powodu wykrycia w jej organizmie zabronionego środka anabolicznego^[1].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 5 (3–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	14 października 2018	Hongkong	Twarda	Wang Qiang	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	2.	3 lutego 2019	Hua Hin	Twarda	Ajla Tomljanović	6:2, 2:6, 7:6(3)
Zwyciężczyni	3.	25 maja 2019	Strasburg	Ceglana	Caroline Garcia	6:4, 5:7, 7:6(3)
Finalistka	1.	18 stycznia 2020	Adelaide	Twarda	Ashleigh Barty	2:6, 5:7
Finalistka	2.	6 marca 2022	Lyon	Twarda (hala)	Zhang Shuai	6:3, 3:6, 4:6

Gra podwójna 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	6 października 2019	Pekin	Ceglana	Jeļena Ostapenko	Sofia Kenin Bethanie Mattek-Sands	3:6, 7:6(5), 7–10

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2019	Faza grupowa	Donna Vekić Kiki Bertens	7:6(6), 6:2 4:6, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	06/03/2016	Campinas	25 000	ziemna	Alizé Lim	6:4, 6:4
2.	03/09/2017	Dunakeszi	60 000	ziemna	Katarina Zawacka	6:0, 6:1
3.	08/07/2018	Rzym	60 000	ziemna	Anastasija Potapowa	6:1, 6:0

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Ukraina
I runda	Kanada: Leylah Fernandez	3:6, 6:3, 0:6

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Ukraina
I runda	Elina Switolina	Francja: Alizé Cornet / Fiona Ferro	2:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2016	Wimbledon	Trawiasta	Anastasija Potapowa	4:6, 3:6

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2016	Australian Open	Twarda	Anastasija Zaryćka	Anna Kalinska Tereza Mihalíková	1:6, 1:6

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2018-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2018-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2018-08-29]  (ang.).