Dakowy Mokre

Dakowy Mokre

wieś
Kościół św. Katarzyny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	nowotomyski
Gmina	Opalenica
Liczba ludności (2022)	507[1]
Strefa numeracyjna	61
Kod pocztowy	64-330[2]
Tablice rejestracyjne	PNT
SIMC	0592176
Położenie na mapie gminy Opalenica Dakowy Mokre
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dakowy Mokre
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Dakowy Mokre
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego Dakowy Mokre
52°16′14″N 16°29′06″E/52,270556 16,485000

Dakowy Mokre – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, powiecie nowotomyskim w gminie Opalenica^[3][4], 6 km na południowy wschód od Opalenicy, 10 km na południe od Buku.

Nazwa

Nazwa wsi ewaluowała stopniowo od czasu jej powstania. W XIV wieku znana była pod nazwą Dakowo. Jan Nepomucen Bobrowicz w swojej książce pod tytułem "Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego" (wyd. 1846) pisze "Dakowy mokre"^[5].

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1399 r. Wieś należała kolejno do rodów Dakowskich, Chociszewskich, Niegolewskich, Raczyńskich, a następnie do Bolesława Potockiego (1870 r.). Po ślubie Felicji z Potockich z Maciejem Mielżyńskim dwór przeszedł w ręce rodziny Mielżyńskich z Iwna, a od 1932 r. do Anieli z Mielżyńskich Ostrowskiej^[6].

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Dakowy Mokre należały do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)^[5]. Dakowy Mokre należały do okręgu bukowskiego i stanowiły część majątku Wojnowice, którego właścicielem był wówczas Edmund Raczyński^[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 518 mieszkańców i 46 dymów (domostw)^[5].

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dakowy Mokre, po jej zniesieniu w gromadzie Opalenica-Wschód. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Zabytki

• Kościół w stylu neorenesansowym z 1904 r., trzeci już z kolei powstały w tym miejscu. Pierwszy budynek, jeszcze o konstrukcji drewnianej wzniósł ówczesny właściciel Opalenicy, Tycz Bar w roku 1401. Kościół drewniany przetrwał do XVI wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i w 1504 r. wybudowano kościół murowany w stylu gotyckim. Inicjatorem budowy była Małgorzata Chociszewska. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Obecny kościół wzniesiony został w latach 1901-1904 pod kierownictwem Heliodora Matejki
• Dwór neoklasycystyczny z parkiem
• Pozostałości grodziska pierścieniowatego z VII-IX w. w odległości około 1 km na północ od wsi. Należało ono do tzw. kompleksu poznańskiego – pasa grodów rozciągających się od Poznania na zachód aż po rzekę Mogilnicę i na północ aż po zakręt Warty. Grodzisko jest poważnie zniszczone - zachowała się jedynie niewielka część wału we wschodniej części grodu w pierwotnej wysokości około 3 m, a także środkowa i zewnętrzna część wału w zachodniej partii grodu, ale do wysokości jedynie około 80 cm. We wnętrzu widoczne są ślady licznych wkopów. Na zewnątrz widoczna jest fosa, szerokości obecnie około 3 m, ale bardzo płytka. Gród w Dakowych Mokrych funkcjonował w VII/VIII-IX w ., a po jego opuszczeniu wykorzystany był ponownie w XI w. przez krótkotrwałe osadnictwo.

Zobacz też

• Dakowy Suche

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dokowo Mokre, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014 .
• Opis miejscowości na stronie gminy Opalenica. opalenica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-10)].
• Strona Dakowskiego Dworu