Daktylowiec kanaryjski

Daktylowiec kanaryjski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządliliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rządarekowce
Rodzinaarekowate
Rodzajdaktylowiec
Gatunekdaktylowiec kanaryjski
Nazwa systematyczna
Phoenix canariensis hort. ex Chabaud
La Provence Agric. 19:293-297, figs. 66-68. 1882
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Daktylowiec uprawiany w pojemniku

Daktylowiec kanaryjski (Phoenix canariensis hort. ex Chabaud) – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (palm), pochodzący z zachodniego wybrzeża Afryki, najprawdopodobniej z Wysp Kanaryjskich[4]. Nazywana jest palmą królewską.

Morfologia

Pień
Brązowy, zwężający się ku górze, zakończony u góry dużym zielonym pióropuszem liści. Osiąga wysokość do 25 m (zwykle 20 m).
Liście
Około 80–120 ułożonych w pióropusz. Są pierzaste i dochodzą do 6 m długości.
Kwiaty
Palma ta jest rośliną dwupienną, wiatropylną.

Zastosowanie

Uprawa

Palmę rozmnaża się przez nasiona, które po wysadzeniu w ciągu od 3 tygodni do 6 miesięcy kiełkują. Na plantacjach sadzi się ją w proporcjach 3–5 osobników męskich na 100 żeńskich. Po tym czasie palma rośnie niewiarygodnie szybko, w ciągu 6 miesięcy osiąga ok. 1 metra, potem bardzo mocno zwalnia wzrost w górę, lecz rośnie dość szybko w boki. Uprawa tej rośliny możliwa jest w miejscach, gdzie temperatura nigdy nie spada poniżej -10/-12 °C. W przypadku dłużej utrzymującej się ujemnej temperatury konieczna może być dodatkowa ochrona przed zimnem. Palma ta charakteryzuje się dużą odpornością na suszę.

Inwazyjność

W Kalifornii, Australii i Nowej Zelandii daktylowiec kanaryjski okazał się rośliną inwazyjną. W Nowej Zelandii zaadaptował się w wielu środowiskach, między innymi w gęstych lasach deszczowych. Radzi sobie również w namorzynach, gdyż toleruje sól. Nasiona roznoszone są przez ptaki, a we wczesnym stadium rozwoju odróżnienie daktylowca kanaryjskiego od innych, miejscowych gatunków jest trudne.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).
  3. Phoenix canariensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].

Bibliografia

  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  • Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  • Daktylowiec kanaryjski. [dostęp 2010-02-17].

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Phoenix canariensis ag.JPG
Autor: Amanda Grobe, Licencja: CC BY-SA 2.5
Phoenix canariensis, Botanical Garden, Madeira
Phoenix canariensis1.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0