Dalekowschodni Okręg Federalny
Ten artykuł od 2012-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Okręg federalny | |
(c) Doctor Digger Shrew …, CC BY 3.0 | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Siedziba | Władywostok |
Powierzchnia | 6 952 555 km² |
Populacja (2021) • liczba ludności | 8 124 053[1] |
• gęstość | 1,17 os./km² |
Położenie na mapie![]() | |
Portal ![]() |
Dalekowschodni Okręg Federalny (ros. Дальневосточный федеральный округ) – jeden z ośmiu federalnych okręgów Rosji, najbardziej wysunięty na wschód państwa.
Położenie
Dalekowschodni Okręg Federalny leży na północnym wschodzie kontynentu azjatyckiego, we wschodniej Syberii, pomiędzy Oceanem Arktycznym a Spokojnym.
Powierzchnia
Dalekowschodni Okręg Federalny ma powierzchnię 6 952 555 km², co stanowi 40,6% całej powierzchni Rosji[2].
Ukształtowanie powierzchni

Zachodnia część okręgu, położona we wschodniej części Wyżyny Środkowosyberyjskiej ma charakter pofałdowanej wyżyny. Na północy szerokim pasem ciągną się nadmorskie niziny (m.in. Nizina Indygirska, Nizina Kołymska, wschodnia część Niziny Północnosyberyjskiej). Niziny znajdują się także w pozostałych częściach okręgu, tam jednak ciągną się wąskimi pasami wzdłuż brzegów mórz jako nadmorskie równiny. Środkowa i wschodnia część kraju pokryta jest licznymi pasmami górskimi, spośród których największymi są: Góry Wierchojańskie, Góry Czerskiego, Góry Koriackie, Góry Anadyrskie, Góry Ałdańskie, Sajan Wschodni, Sichote-Aliń, Góry Środkowe i Pasmo Stanowe.
Na Kamczatce wiele szczytów górskich stanowią czynne i wygasłe wulkany, spośród których najbardziej znanym jest Kluczewska Sopka.
Roślinność

Obszar ten w większości porastają lasy tajgi, złożonej z drzew iglastych, głównie modrzewia.
Południowa część Kamczatki (z wyjątkiem górzystego wnętrza półwyspu) porośnięta jest lasami mieszanym, z przewagą gatunków iglastych; taki sam typ roślinności występuje też na południowych skrawkach Okręgu. Północną część okręgu stanowi tundra, na której rosną mchy, porosty i krzewinki, a także karłowate gatunki drzew. Tundra ku południowi przechodzi w lasotundrę, gdzie do poprzednio wymienionych roślin dołączają początkowo pojedyncze i małe, a im dalej na południe – tym gęstsze i większe drzewa iglaste (głównie modrzewie), a także liściaste (najczęściej małe brzozy). Dalej na południe rozciąga się tajga.
Obszary górskie porasta typowa dla tego typu krajobrazu roślinność wysokogórska, przy czym z uwagi na chłodny klimat i wysokie szerokości geograficzne dolna granica tej formacji roślinnej przebiega nisko.
Na zajmujących duże powierzchnie bagnach znajduje się typowa dla tego typu terenu roślinność.
Stosunki wodne
Przez teren okręgu płynie duża liczba większych i mniejszych rzek i strumieni. Spośród nich najważniejsze są wielkie syberyjskie rzeki: Lena i Amur, a także Kołyma, Indygirka, Oleniok, Anadyr, Omołon, Ałdan, Wiluj, Ussuri i inne.
Na terytorium Buriacji znajduje się większa część (60% linii brzegowej) jeziora Bajkał. Na terenie okręgu znajdują się również inne jeziora, nie osiągają one jednak znacznych rozmiarów. Największe z nich Chanka, na pograniczu Rosji i Chin, ma powierzchnię 4190 km².
Znaczna część okręgu leży na obszarze wiecznej zmarzliny, co powoduje, że w ciepłym okresie roku woda powstała ze stopionego śniegu oraz pochodząca z opadów nie mogąc wsiąkać w zamarzniętą na głębokości ok. 2 metrów ziemię tworzy ogromne bagna.
Klimat
Znaczna większość obszaru okręgu leży w strefie klimatów umiarkowanych chłodnych, typu kontynentalnego, a także wybitnie i skrajnie kontynentalnego. Klimat ten w swej skrajnej postaci, występującej w głębi lądu, charakteryzuje się m.in. bardzo dużymi różnicami temperatur pomiędzy latem a zimą, dochodzącymi nawet do 100 °C. Temperatura w zimie, sięga –50 °C, a latem dochodzi do +30 °C. Absolutne minimum termiczne zostało zarejestrowane w miejscowości Ojmiakon i było to –77,8 °C. Była to najniższa zanotowana na półkuli północnej temperatura. W tej samej miejscowości zanotowano także +31 °C.
Zima jest długa, bardzo zimna z niewielką ilością opadów śniegu, zaś lato – ciepłe i wilgotne, choć dość krótkie.
Na położonych bliżej morza terenach różnice temperatur są niższe, znacząco bowiem wzrasta średnia temperatura zimą, a zarazem nieznacznie spada temperatura w ciągu lata.
Północna część okręgu leży w strefie klimatów subpolarnych, a najbardziej na północ wysunięte krańce regionu – w klimacie polarnym.
Niezależnie od szerokości geograficznej na klimat w danej części okręgu znacząco wpływa fakt, iż znaczną część terenu okręgu stanowią obszary górskie, na których panują klimaty górskie.
Na klimat w południowo-wschodniej części regionu mają wpływ monsuny.
Na większości terytorium okręgu okres bez przymrozków wynosi poniżej 60 dni, zaś na zachodzie rejonu, oraz na wybrzeżach (z wyjątkiem wybrzeży północnych) jest on dłuższy i sięga 3 miesięcy i jedynie na południowo-wschodnim skrawku obszaru przekracza on pół roku.
- Opady
Północna część rejonu charakteryzuje się niskim poziomem opadów, zarówno latem, jak i zimą. Roczna suma opadów na niektórych z tych obszarów może nie przekraczać 200 mm. Na pozostałym obszarze opady w porze zimowej są także dość niskie, za to w porze letniej występują obficie.
Skład okręgu
Do 3 listopada 2018 roku w skład Dalekowschodniego Okręgu Federalnego wchodziło 9 podmiotów Federacji Rosyjskiej. Dekretem prezydenta Federacji Rosyjskiej z 3 listopada 2018 roku dołączono do niego dwa podmioty wchodzące do tej pory w skład Syberyjskiego Okręgu Federalnego – Republikę Buriacji i Kraj Zabajkalski[3]. Obecnie w skład Dalekowschodniego Okręgu Federalnego wchodzi 11 podmiotów Federacji Rosyjskiej[4]. Są to:
- obwody:
- obwód amurski (1)
- obwód magadański (6)
- obwód sachaliński (9)
- obwody autonomiczne:
- okręgi autonomiczne:
- kraje:
- Kraj Chabarowski (10)
- Kraj Kamczacki (5)
- Kraj Nadmorski (7)
- Kraj Zabajkalski (4)
- republiki:
- Jakucja (Sacha) (8)
- Buriacja (2)
W nawiasach podano numer danej jednostki polityczno-administracyjnej, którym została ona oznaczona na mapie
Ludność
- W 2021 liczył 8 124 053 mieszkańców (5,56% ludności Rosji)
- gęstość zaludnienia: 1,17 os./km²
Miasta
- Największe miasta i osiedla typu miejskiego
stan na 1 stycznia 2005 r. (wymieniono tylko miasta liczące powyżej 20 tys. mieszkańców)
Nazwa | Nazwa rosyjska | Liczba mieszkańców |
---|---|---|
Ałdan | Алдан | 24 266 |
Amursk | Амуск | 46 993 |
Arsieniew | Арсеньев | 60 613 |
Artiom | Артём | 102 225 |
Biełogorsk | Белогорск | 67 433 |
Birobidżan | Биробиджан | 76 621 |
Błagowieszczeńsk | Благовещенск | 217 716 |
Bolszoj Kamień | Большой Камень | 38 295 |
Chabarowsk | Хабаровск | 579 047 |
Chołmsk | Холмск | 33 468 |
Dalniegorsk | Дальнегорск | 39 630 |
Dalnierieczensk | Дальнереченск | 29 381 |
Fokino | Фокино | 26 007 |
Jakuck | Якутск | 235 560 |
Jelizowo | Елизово | 40 547 |
Jużnosachalińsk | Южно-Сахалинск | 173 618 |
Komsomolsk nad Amurem | Комсомольск-на-Амуре | 275 908 |
Korsakow | Корсаков | 35 944 |
Leńsk | Ленск | 24 581 |
Lesozawodsk | Лесозаводск | 42 199 |
Łuczegorsk | Лучегорск | 22 347 |
Magadan | Магадан | 99 836 |
Mirny | Мирный | 39 359 |
Nachodka | Находка | 173 522 |
Neriungri | Нерюнгри | 65 750 |
Nikołajewsk nad Amurem | Николаевск-на-Амуре | 27 202 |
Ocha | Оха | 27 212 |
Partizansk | Партизанск | 42 237 |
Pietropawłowsk-Kamczacki | Петропавловск-Камчатский | 195 982 |
Rajczychinsk | Райчихинск | 23 692 |
Sowieckaja Gawań | Советская Гавань | 29 819 |
Spassk-Dalnij | Спасск-Дальний | 47 827 |
Swobodny | Свободный | 62 424 |
Szymanowsk | Шимановск | 22 135 |
Tynda | Тында | 39 352 |
Ussuryjsk | Уссурийск | 156 029 |
Wiliuczynsk | Вилючинск | 24 605 |
Władywostok | Владивосток | 586 829 |
Zieja | Зея | 27 397 |
Historia
Mieszkańcy trudnią się myślistwem, rybołówstwem oraz chowem reniferów i zwierząt futerkowych.
Przypisy
- ↑ Nasielenije riegionow Rossii 2021: czislennostʹ, krupnyje riegiony Rossii i fied. okruga spisok23.03.2021 (ros.). W: Sajt o stranach, gorodach, statistikie nasielenija i pr. [on-line]. www.statdata.ru, 2021-03-23. [dostęp 2021-06-17].
- ↑ Демография::Федеральная служба государственной статистики, www.gks.ru [dostęp 2018-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-04] .
- ↑ Официальный интернет-портал правовой информации, publication.pravo.gov.ru [dostęp 2018-11-10] .
- ↑ Официальный сайт полномочного представителя Президента Российской Федерации в Дальневосточном федеральном округе [dostęp 2018-11-10] (ros.).
Media użyte na tej stronie
Autor:
- File:Map of Russia - Far Eastern Federal District.svg: Lokal_Profil
- File:Map of Russian districts, 2018-11-04.svg:
- derivative work: Seryo93
Map Russia highlighting the Far Eastern Federal district as of 2018-11-03.
Autor: w:en:User:Saaska, Licencja: Copyrighted free use
The tower of ostrog, a 17th-century Russian fort, in Yakutsk. Grounds of the United Museum of the History of Northern Peoples. The tower burned in 2002. A replica was built, in one of the city's streets.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Linjye (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 4.0
Taken by me, the poster, during an eco trip from Yakutsk. The tiny little rock formation in the far right is known as the lone maiden. You can barely make it out.
Autor: Jan van der Crabben (Photographer), Licencja: CC BY-SA 2.0
Koryaksy volcano, Kamchatka, Russia, as seen from Avachinsky volcano peak.
(c) Doctor Digger Shrew …, CC BY 3.0
Bilibinsky District, Chukotka Autonomous Okrug, Russia
Autor:
- File:Far Eastern Federal District (numbered).svg: NuclearVacuum
- derivative work: Seryo93
The Far Eastern Federal District of Russia, with Buryatia and Zabaykalsky Krai added to district per https://www.interfax.ru/russia/636452.