Dalia Grybauskaitė

Dalia Grybauskaitė
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1956
Wilno

Prezydent Litwy
Okres

od 12 lipca 2009
do 12 lipca 2019

Poprzednik

Valdas Adamkus

Następca

Gitanas Nausėda

Komisarz UE ds. budżetu i programowania finansowego
Okres

od 22 listopada 2004
do 1 lipca 2009

Poprzednik

Markos Kyprianou

Następca

Algirdas Šemeta

Komisarz UE ds. edukacji i kultury
Okres

od 1 maja 2004
do 21 listopada 2004

Poprzednik

Viviane Reding

Następca

Ján Figeľ

Minister finansów Litwy
Okres

od 12 lipca 2001
do 1 maja 2004

Poprzednik

Jonas Lionginas

Następca

Algirdas Butkevičius

podpis
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Wielki Krzyż ze Złotym Łańcuchem Orderu Witolda Wielkiego (Litwa) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Krzyż Wielki Orderu Sokoła (Islandia) Krzyż Uznania I klasy (Łotwa) Wielki Oficer Orderu Świętego Karola (Monako) Xirka Ġieħ ir-Repubblika (Malta) Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Order Krzyża Ziemi Maryjnej I Klasy (Estonia) Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Zasługi RFN Order Wolności (Ukraina) Order za Wybitne Zasługi (Słowenia) Order Orła Białego
Prezydent RP Lech Kaczyński i Dalia Grybauskaitė (2010)
Prezydent RP Bronisław Komorowski i Dalia Grybauskaitė (2011)

Dalia Grybauskaitė (wym. [ˈdaːlʲæ ɡʲrʲiːbɒʊsˈkaɪtʲeː]; ur. 1 marca 1956 w Wilnie) – litewska polityk i ekonomistka. Minister finansów (2001–2004) oraz komisarz ds. budżetu i programowania finansowego w Komisji Europejskiej (2004–2009). W latach 2009–2019 prezydent Litwy, będąca pierwszą kobietą na tym stanowisku.

Życiorys

Wykształcenie

W 1983 ukończyła studia ekonomiczne na Uniwersytecie Leningradzkim, a w 1988 uzyskała stopień kandydata nauk ekonomicznych (odpowiednik stopnia doktora) w Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR w Moskwie. W 1991 ukończyła kurs w ramach programu specjalnego dla kadry kierowniczej w School of Foreign Service na Uniwersytecie Georgetown. Oprócz języka litewskiego deklaruje również znajomość języków angielskiego, rosyjskiego, polskiego i francuskiego[1].

Działalność zawodowa

W wieku 19 lat podjęła pracę w filharmonii państwowej Litewskiej SRR w Wilnie. W trakcie studiów pracowała w zakładach futrzarskich w Leningradzie. Po ukończeniu studiów wróciła na Litwę i przez kilka miesięcy pełniła funkcję sekretarza w Litewskiej Akademii Nauk. W latach 80. była wykładowcą ekonomii politycznej w wyższej szkole partyjnej w Wilnie.

W latach 1990–1991 była kierownikiem wydziału w instytucie badawczym, a w 1991 dyrektorem programowym w biurze Rządu Republiki Litewskiej. Od 1991 do 1993 pełniła funkcję dyrektora departamentu europejskiego w resorcie współpracy gospodarczej z zagranicą. Od 1993 była dyrektorem departamentu ekonomicznego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, pełniła jednocześnie funkcje przewodniczącej komitetu zarządzania pomocą Phare i G-24 oraz głównego negocjatora ds. umowy o wolnym handlu z Unią Europejską.

Działalność publiczna do 2009

W latach 1994–1995 była posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w przedstawicielstwie Litwy przy Unii Europejskiej, zastępczynią głównego negocjatora ds. układu europejskiego z Unią Europejską oraz przedstawicielem koordynatora pomocy państwowej w Brukseli. Od 1996 pełniła funkcję ministra pełnomocnego w ambasadzie Litwy w Stanach Zjednoczonych. W latach 1999–2000 zajmowała stanowisko wiceministra finansów oraz głównego negocjatora w negocjacjach z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Bankiem Światowym. W latach 2000–2001 była wiceministrem spraw zagranicznych i zastępczynią przewodniczącego litewskiej delegacji w negocjacjach dotyczących przystąpienia do Unii Europejskiej.

W lipcu 2001 objęła urząd ministra finansów w nowo utworzonym rządzie Algirdasa Brazauskasa. 1 maja 2004, w dniu przyjęcia Litwy do Unii Europejskiej, została powołana w skład Komisji Europejskiej na funkcję komisarza odpowiedzialnego za edukację i kulturę (obok Viviane Reding). W utworzonej w listopadzie 2004 komisji pod przewodnictwem José Barroso odpowiadała za programowanie finansowe i budżet.

W latach 1979–1988 była członkiem KPZR. Później pozostała bezpartyjna[2].

Prezydent Republiki Litewskiej

Dalia Grybauskaitė była wymieniana w gronie potencjalnych kandydatów na stanowisko prezydenta Litwy w wyborach w 2009. 26 lutego 2009 oficjalnie ogłosiła swoją decyzję o starcie w wyborach jako kandydatka niezależna[3]. Poparcie dla niej wyraziły dwa ugrupowania koalicji rządowej: Związek Ojczyzny[4] i Ruch Liberalny[5].

W wyborach prezydenckich z 17 maja 2009 Dalia Grybauskaitė odniosła zwycięstwo już w pierwszej turze głosowania. Zdystansowała rywali[6][7], zdobywając 68,21% głosów ważnych. 12 lipca 2009 została zaprzysiężona na stanowisku prezydenta Litwy, stając się w ten sposób pierwszą kobietą sprawującą ten urząd[8].

Kilka razy na zaproszenie prezydentów Polski gościła na uroczystościach Narodowego Święta Niepodległości przed Grobem Nieznanego Żołnierza, podczas których wygłaszała przemówienia w języku polskim.

W 2014 zdecydowała się ubiegać o reelekcję w kolejnych wyborach prezydenckich[9]. W pierwszej turze wyborów zdobyła 612 485 głosów (tj. 45,92%), przechodząc do drugiej tury z kandydatem LSDP Zigmantasem Balčytisem[10]. W ponownym głosowaniu z 25 maja 2014 pokonała kandydata lewicy, otrzymując 57,87% głosów ważnych[11]. 12 lipca 2014 została po raz drugi zaprzysiężona na prezydenta Litwy[12]. Jej druga pięcioletnia kadencja zakończyła się 12 lipca 2019[13].

W 2020 przyjęła zaproszenie do Klubu Madryckiego, zrzeszającego byłych prezydentów i premierów[14].

Odznaczenia i wyróżnienia

Ordery i odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia

W 2006 otrzymała Nagrodę im. Władysława Grabskiego przyznaną przez Konfederację Lewiatan[29], a w 2012 została wyróżniona Nagrodą Karola Wielkiego[30].

Przypisy

  1. Curriculum Vitae of Dr. Dalia Grybauskaitė. ec.europa.eu. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  2. Joanna Hyndle: Dalia Grybauskaite zwycięzcą w wyborach prezydenckich na Litwie. osw.waw.pl, 19 maja 2009. [dostęp 2009-05-24].
  3. Grybauskaite kandyduje w wyborach prezydenckich. znadwilii.lt, 26 lutego 2009. [dostęp 2009-05-24].
  4. Konserwatyści poprą D. Grybauskaitė. znadwilii.lt, 7 marca 2009. [dostęp 2009-05-24].
  5. Ruch Liberałów wyraża poparcie dla D. Grybauskaitė. znadwilii.lt, 7 marca 2009. [dostęp 2009-05-24].
  6. Grybauskaite wygrała wybory. Litwa będzie miała pierwszą prezydent. gazeta.pl, 18 maja 2009. [dostęp 2009-05-24].
  7. Lithuania gets first woman leader. bbc.co.uk, 18 maja 2009. [dostęp 2009-05-24]. (ang.).
  8. Dalia Grybauskaite zaprzysiężona na prezydenta. znadwilii.lt, 12 lipca 2009. [dostęp 2009-12-06].
  9. Grybauskaitė chce powalczyć o drugą kadencję. kurierwilenski.lt, 3 lutego 2014. [dostęp 2014-05-13].
  10. Dalia Grybauskaite wygrywa. Ale druga tura jednak będzie. tvn24.pl, 12 maja 2014. [dostęp 2014-05-13].
  11. 2014 m. gegužės 11 d. Respublikos Prezidento rinkimai. vrk.lt. [dostęp 2014-05-26]. (lit.).
  12. Dalia Grybauskaite zaprzysiężona na drugą kadencję. tvn24.pl, 12 lipca 2014. [dostęp 2014-08-02].
  13. Grybauskaitė przekazała Pałac Prezydencki Nausėdzie. zw.lt, 12 lipca 2019. [dostęp 2019-07-13].
  14. Dalia Grybauskaitė została członkiem klubu madryckiego. wilnoteka.lt, 22 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-04].
  15. a b Apdovanotų asmenų duomenų bazė. lrp.lt. [dostęp 2020-11-04]. (lit.).
  16. Lietuvas valsts apbalvojumus piešķir arī Latvijas kultūras un zinātnes darbiniekiem. nra.lv, 16 lutego 2011. [dostęp 2013-05-08]. (łot.).
  17. Tildelinger av ordener og medaljer. kongehuset.no. [dostęp 2020-11-04]. (norw.).
  18. Fálkaorðuhafar – Grybauskaite, Dalia. falkadb.forseti.is. [dostęp 2014-04-28]. (isl.).
  19. Lietuvas prezidentei piešķir Atzinības krustu. la.lv, 12 czerwca 2012. [dostęp 2013-05-08]. (łot.).
  20. Ordonnance Souveraine n° 3.987 du 15 octobre 2012 portant élévation dans l’Ordre de Saint-Charles. journaldemonaco.gouv.mc, 19 października 2012. [dostęp 2020-11-04]. (fr.).
  21. Lithuania and Malta will strengthen bilateral relations and cooperation within EU. lrp.lt, 29 maja 2012. [dostęp 2020-11-04]. (ang.).
  22. Suomen Valkoisen Ruusun ritarikunnan suurristin ketjuineen ulkomaalaiset saajat. ritarikunnat.fi. [dostęp 2020-11-04]. (fiń.).
  23. Riiklike autasude andmine. riigiteataja.ee, 21 maja 2013. [dostęp 2020-11-04]. (est.).
  24. Lithuania-Germany strategic partnership – for the benefit of Europe. lrp.lt, 11 lipca 2013. [dostęp 2020-11-04]. (ang.).
  25. Указ Президента України № 413/2018 Про нагородження Д. Грібаускайтє орденом Свободи. rada.gov.ua, 6 grudnia 2018. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).
  26. Dalia Grybauskaitė, predsednica Republike Litve. up-rs.si. [dostęp 2020-11-04]. (słoweń.).
  27. M.P. z 2019 r. poz. 326.
  28. Valstybinis vizitas Lenkijoje – pasiektų rezultatų įtvirtinimas. lrp.lt, 21 lutego 2019. [dostęp 2019-02-23]. (lit.).
  29. Nagrody Lewiatana. konfederacjalewiatan.pl. [dostęp 2017-07-20].
  30. Litauische Präsidentin erhält Karlspreis 2013. handelsblatt.com, 8 grudnia 2012. [dostęp 2013-05-08]. (niem.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

LTU Order of the Lithuanian Grand Duke Gediminas - Commander's Cross BAR.png
Baretka Komandorskiego Krzyża Orderu Wielkiego Księcia Giedymina
St Olavs Orden storkors stripe.svg
Autor: Ordensherre, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon of Grand Cross of the Order of St. Olav, Norwegian: Stripe for storkors av St. Olavs Orden.
ISL Icelandic Order of the Falcon - Grand Cross BAR.png
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Sokoła Islandzkiego
EST Order of the Cross of Terra Mariana - 1st Class BAR.png
Baretka Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy
GER Bundesverdienstkreuz 9 Sond des Grosskreuzes.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Stopień Specjalny Krzyża Wielkiego.
EU Leaders Arrive at Sofia Airport Ahead of the EU – Western Balkans Summit (42146983351) (cropped).jpg
Autor: EU2018BG Bulgarian Presidency, Licencja: CC BY 2.0

Dalia GRYBAUSKAITĖ, President of the Republic of Lithuania

Photo: Plamen Stoimenov (EU2018BG)
Algirdas Mykkolas Brazauskas, Litauens statsminster, under det Nordiskt-Baltiska statsministermotet i Reykjavik 2005-10-24.jpg
(c) Magnus Fröderberg/norden.org, CC BY 2.5 dk
Algirdas Mykkolas Brazauskas, Litauens statsminster, under det Nordiskt-Baltiska statsministermötet i Reykjavik 2005-10-24.
Dalia Grybauskaitė and Bronisław Komorowski 02 - 20110216.jpg
Autor: Chancellery of the President of the Republic of Poland, Licencja: GFDL 1.2
Dalia Grybauskaitė and Bronisław Komorowski.
LVA Cross of Recognition.png
Autor: EricSerge, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Latvian Cross of Recognition
MCO Order of Saint-Charles - Grand Officer BAR.svg
Autor: Snake bgd, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Saint-Charles - Grand Officer
RomanoProdi cropped 2june2006 049.jpg
Autor: Photographer: User:Jollyroger, Licencja: CC BY-SA 2.5
A cropped image of Romano Prodi, italian prime minister.
Dalia Grybauskaitė and Lech Kaczyński 2010-04-08 (2).jpg
Autor: President chancellery, Licencja: GFDL 1.2
Lithuanian President Dalia Grybauskaitė and Polish President Lech Kaczyński, Vilnius, Lithuania 2010-04-08, less than 48 hours before his death
Order of Liberty (Ukraine) ribbon bar.svg
Order of Liberty (ribbon bar)
LTU Order of Vytautas the Great with the Golden Chain BAR.png
Baretka Wielkiego Krzyża ze Złotym Łańcuchem Orderu Witolda Wielkiego
Jose Manuel BarrosoCROPPED.jpg
Autor: unknown, Licencja: GFDL 1.2
José Manuel Durão Barroso
MLT Xirka Gieh ir-Repubblika BAR.svg
Autor: Mboro, Licencja: CC0
Baretka umowna: insygnia członkostwa w Gildii Honoru Republiki (Xirka Ġieħ ir-Repubblika) – Republika Malty.
Dalia Grybauskaitė.Signature.svg
Signature of the current President-elect of Lithuania – Dalia Grybauskaitė
Order for Exceptional Merits (Slovenia).png
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 4.0
Ribbon bar of the Order for Exceptional Merits (Slovenia)