Damir Džumhur
Džumhur podczas Open de Nice Côte d’Azur 2016 | ||||||||||||||||
Państwo | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 20 maja 1992 | |||||||||||||||
Wzrost | 175 cm | |||||||||||||||
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||||||||
Status profesjonalny | 2011 | |||||||||||||||
Trener | Ivan Dugandzic | |||||||||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 3 | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 23 (2 lipca 2018) | |||||||||||||||
Australian Open | 3R (2014, 2018) | |||||||||||||||
Roland Garros | 3R (2015, 2018) | |||||||||||||||
Wimbledon | 2R (2016–2018) | |||||||||||||||
US Open | 3R (2017) | |||||||||||||||
Gra podwójna | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 117 (13 sierpnia 2018) | |||||||||||||||
Australian Open | 1R (2018, 2019) | |||||||||||||||
Roland Garros | 2R (2018) | |||||||||||||||
Wimbledon | 1R (2015, 2018, 2019) | |||||||||||||||
US Open | 1R (2017, 2018) | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Damir Džumhur (ur. 20 maja 1992 w Sarajewie) – bośniacki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Życie prywatne
Damir Džumhur jest synem Žanety i Nerfida – trenera tenisowego. Włada językiem bośniackim i angielskim. Interesuje się piłką nożną i kibicuje klubowi FK Željezničar[1].
W dzieciństwie Džumhur wystąpił w dwóch filmach pełnometrażowych. Debiut zaliczył jako statysta w filmie Grbavica z 2006 roku, w reżyserii Jasmili Žbanić, który nagrodzony został Złotym Niedźwiedziem na festiwalu filmowym w Berlinie, a w wyemitowanej rok później niemieckiej produkcji Rudolfa Schweigera zatytułowanej Snajperzy z Kosowa odegrał jedną z głównych ról wcielając się w postać Durcana[2].
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
Džumhur grę w tenisa rozpoczął w wieku pięciu lat i w początkowych jej etapach brał udział w lokalnych turniejach rozgrywanych w krajach byłej Jugosławii. Pierwszy poważny sukces w swojej karierze odniósł w 2004 roku, kiedy to w Rzymie triumfował w nieoficjalnych mistrzostwach Europy do lat 12, nie tracąc seta w drodze po tytuł.
Sześć lat później w Singapurze Džumhur wywalczył brązowy medal w grze pojedynczej na igrzyskach olimpijskich młodzieży, a w Klosters – mistrzostwo Europy do lat 18. W tym samym roku, który był zarazem ostatnim przed osiągnięciem statusu profesjonalisty, zaliczył on swoje jedyne trzy starty w juniorskich turniejach wielkoszlemowych – we French Open awansował do drugiej rundy, w US Open – do 1/8 finału, a na Wimbledonie – do ćwierćfinału. W lipcu tego roku był notowany na trzecim miejscu światowego rankingu ITF, a sezon 2010 zakończył ostatecznie na pozycji czwartej.
Kariera zawodowa
Pod koniec stycznia 2011 roku Džumhur zadebiutował w cyklu ATP World Tour, startując bez powodzenia w kwalifikacjach do turnieju PBZ Zagreb Indoors. Pierwsze lata seniorskiej kariery Džumhura upłynęły jednakże pod znakiem startów w turniejach z cyklu ITF Men’s Circuit oraz ATP Challenger Tour, w którym w 2013 roku zanotował pierwsze występy w spotkaniach finałowych – w Koszycach i Poznaniu.
W styczniu 2014 roku, Džumhur został pierwszym reprezentantem swojego kraju, który wystąpił w turnieju wielkoszlemowym, docierając do 3 rundy Australian Open. W kwietniu tego roku zwyciężył w Mersin w swoim pierwszym turnieju rangi ATP Challenger, pokonując w finale Pere Ribę, nie tracąc jednocześnie seta w drodze po tytuł. Tego samego zawodnika pokonał w czerwcu w finale challengera w rumuńskim Aradzie, a dwa tygodnie wcześniej wywalczył awans do drugiego w karierze turnieju Wielkiego Szlema, zwyciężając w kwalifikacjach do French Open. Finałowe zwycięstwo nad Andreasem Haider-Maurerem we Włoskim San Benedetto del Tronto dało Džumhurowi trzeci tytuł w sezonie oraz 105. miejsce w rankingu ATP, a tym samym pierwszy w karierze awans do turnieju głównego Wielkiego Szlema, bez konieczności gry w eliminacjach do US Open 2014. W 1. rundzie uległ w czterech setach klasyfikowanemu na pozycji 5. Hiszpanowi, Davidowi Ferrerowi.
W sezonie 2015 Bośniak zatriumfował w 3 imprezach ATP Challenger Tour i był w 3. rundzie French Open. W sierpniu 2017 awansował po raz pierwszy do finału zawodów o randze ATP World Tour, w Winston-Salem. Pojedynek o tytuł przegrał 4:6, 4:6 z Robertem Bautistą-Agutem. Miesiąc później Džumhur odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach ATP World Tour, w Petersburgu pokonując w finale 3:6, 6:4, 6:2 Fabia Fogniniego. Pod koniec października wygrał drugi tytuł singlowy, w Moskwie po finale z Ričardasem Berankisem. Awansował w zawodach ponadto do finału w konkurencji gry podwójnej wspólnie z Antoniem Šančiciem.
Od roku 2010 Džumhur reprezentuje Bośnię i Hercegowinę w rozgrywkach Pucharu Davisa. Na przestrzeni pierwszych pięciu sezonów rozegrał dla swojego zespołu czternaście singlowych i dwa deblowe pojedynki, z których wygrał łącznie osiem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 23. miejscu w lipcu 2018 roku (najwyższa w historii pozycja rankingowa spośród wszystkich tenisistów i tenisistek reprezentujących Bośnię i Hercegowinę), a w rankingu deblistów, w sierpniu 2018 roku, na 117. pozycji.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 26 sierpnia 2017 | Winston-Salem | Twarda | Roberto Bautista-Agut | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 24 września 2017 | Petersburg | Twarda (hala) | Fabio Fognini | 3:6, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 22 października 2017 | Moskwa | Twarda (hala) | Ričardas Berankis | 6:2, 1:6, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 30 czerwca 2018 | Antalya | Trawiasta | Adrian Mannarino | 6:1, 1:6, 6:1 |
Gra podwójna (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 22 października 2017 | Moskwa | Twarda (hala) | Antonio Šančić | Maks Mirny Philipp Oswald | 3:6, 5:7 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | Q2 | 3R | Q2 | 2R | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 0 / 8 | 5–8 |
French Open | – | – | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 3R | 1R | – | Q1 | Q1 | 0 / 6 | 4–6 |
Wimbledon | – | Q2 | – | Q1 | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | NH | Q2 | 0 / 5 | 3–5 | |
US Open | – | Q1 | Q1 | 1R | 1R | 2R | 3R | 1R | 2R | 1R | Q2 | 0 / 7 | 4–7 | |
Wygrane turnieje | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 2 | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 26 | N/A |
Bilans spotkań | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 2–3 | 2–3 | 3–4 | 3–4 | 5–4 | 1–4 | 0–2 | 0–1 | 0–1 | N/A | 16–26 |
Przypisy
- ↑ Džumhur: Željezničar i ja na isti dan smo slavili duplu krunu (bośn.). haber.ba. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ Gost Damir Džumhur – red!magazin (bośn.). YouTube.com. [dostęp 2013-07-24].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Damir Džumhur w bazie IMDb (ang.)
- Biography (ang.). damirdzumhur.com. [dostęp 2013-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-06)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki