Dan Roundfield

Dan Roundfield

32, 5
silny skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko	Danny Thomas Roundfield
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1953 Detroit
Data i miejsce śmierci	6 sierpnia 2012 Aruba
Wzrost	203 cm
Masa ciała	93 kg
Kariera
Aktywność	1975–1988
Szkoła średnia	Chadsey (Detroit, Michigan)
College	Central Michigan (1972–1975)
Draft	1975, numer: 28 Cleveland Cavaliers
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1975–1978 Indiana Pacers (ABA i NBA) 207 1978–1984 Atlanta Hawks 435 1984–1985 Detroit Pistons 56 1985–1987 Washington Bullets 115 1987–1988 Auxilium Torino (Włochy)

Danny Thomas „Dan” Roundfield (ur. 26 maja 1953 w Detroit, zm. 6 sierpnia 2012 na Arubie) – amerykański koszykarz, skrzydłowy. Uczestnik spotkań gwiazd NBA.

Po ukończeniu Chadsey Senior High School Roundfield kontynuował naukę oraz grę na was Central Michigan University. W tym czasie był wybierany dwukrotnie do składu All-Mid-American Conference Team, a w 1975 roku otrzymał nagrodę dla najlepszego gracza konferencji - M.A.C. Player of the Year^[1].

Pomimo wyboru w drafcie do NBA, w 1975 roku przez Cleveland Cavaliers^[2], swoją zawodową karierę rozpoczął w konkurencyjnej lidze ABA w zespole Indiana Pacers^[3]. W kolejnym sezonie, po rozwiązaniu ligi ABA, Pacers przyłączyli się do NBA. 9 czerwca 1978 roku podpisał, jako wolny agent, umowę z klubem Hawks^[3], w którym spędził kolejne 6 lat. W tym czasie był trzykrotnie powoływany do udziału w meczu gwiazd NBA, niestety z powodu kontuzji nie mógł wystąpić w edycji 1982. Podczas swojego debiutu w spotkaniu gwiazd, w 1980 roku, zanotował 18 punktów oraz 13 zbiórek w 27 minut. Jednak George Gervin uzyskał aż 34 punkty i to jemu przypadła w udziale nagroda MVP^[4].

W trakcie występów w Atlancie Roundfield był też aż pięciokrotnie wybierany do składów najlepszych obrońców ligi, trzykrotnie do pierwszego i dwukrotnie do drugiego^[1]. Nominowano go także do drugiego składu najlepszych zawodników ligi w 1980 roku.

18 czerwca 1984 roku został wytransferowany do Detroit Pistons w zamian za Antoine Carra, Cliffa Levingstona oraz wybór drugiej rundy draftu 1986 roku (Augusto Binelli)^[3]. Po nieco słabszym sezonie został wysłany do Waszyngtonu. Pistons otrzymali natomiast Mike'a Gibsona oraz Ricka Mahorna^[3]. Ostatnie dwa lata jego kariery nie należały do udanych o pogłębiające się kontuzje spowodowały, iż w 1987 roku rozstał się z NBA. Próbował jeszcze swoich sił w Europie, w barwach włoskiego Auxilium Torino, jednak również ze zmiennym szczęściem. Po tym epizodzie zdecydował się na definitywne zakończenie kariery sportowej.

Zmarł tragicznie 6 sierpnia 2012 na Arubie, podczas próby ratowania swojej topiącej się żony, utonął^[1].

Osiągnięcia

NCAA

• Uczestnik rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (1975)
• Mistrz sezonu regularnego konferencji Mid-American (MAC – 1975)
• Zawodnik roku konferencji MAC (1975)
• Zaliczony do I składu MAC (1974, 1975)
• Klub Central Michigan Chippewas zastrzegł należący do niego numer 32

NBA

• 3-krotnie wybierany do udziału w meczu gwiazd NBA (1980–1982)^[5]. Z powodu kontuzji nie wystąpił w 1981 oraz 1982 roku^[6][7].
• Uczestnik meczu gwiazd Legend NBA (1991–1993)^[8]
• Wybrany do:
  • I składu NBA defensywnego NBA (1980, 1982–1983)^[9]
  • II składu:
    • NBA (1980)^[10]
    • defensywnego NBA (1981, 1984)^[9]
• 4–krotny zawodnik tygodnia NBA (16.12.1979, 14.12.1980, 22.11.1981, 25.12.1983)^[11]

Przypisy