Dan Severn
 | ||||||||||
| Pseudonim | The Beast | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Wzrost | 188 cm | |||||||||
| Masa ciała | 115 kg | |||||||||
| Styl walki | ||||||||||
| Debiut | 1994 | |||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | ||||||||||
| Liczba walk | 127 | |||||||||
| Zwycięstwa | 101 | |||||||||
| Przez nokauty | 24 | |||||||||
| Przez poddania | 53 | |||||||||
| Przez decyzje | 24 | |||||||||
| Porażki | 19 | |||||||||
| Remisy | 7 | |||||||||
| Nieodbyte | 0 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
Daniel DeWayne Severn (ur. 8 czerwca 1958) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), zapaśnik i wrestler (występy m.in. w WWE i TNA). Był zawodnikiem wielu organizacji MMA, między innymi King of the Cage, Pride Fighting Championships, Cage Rage, WEC, RINGS oraz UFC. Jest byłym mistrzem oraz członkiem Galerii Sław tej ostatniej.
Kariera amatorska
Złoty medalista mistrzostw panamerykańskich w 1986 i pierwsze miejsce w Pucharze Świata w 1986. Szósty na mistrzostwach świata w 1985. Mistrz świata juniorów z 1977 roku[1].
MMA
Ultimate Fighting Championship
W 1994 roku Severn zadebiutował w UFC. Podczas turnieju UFC 4, dominując wyraźnie nad rywalami umiejętnościami zapaśniczymi, doszedł do finału, w którym przegrał jednak przez poddanie z tryumfatorem dwóch poprzednich edycji, Roycem Graciem. Niecałe pół roku później zwyciężył w turnieju UFC 5, dzięki czemu podczas UFC 6 zmierzył się z Kenem Shamrockiem o tytuł "UFC Superfight Championship". Przegrał przez szybkie poddanie na skutek duszenia. W grudniu 1995 roku tryumfował w turnieju Ultimate Ultimate 95, pokonując w finale Olega Taktarowa, a następnie, w maju 1996 roku zwyciężył po 30-minutowej walce z Kenem Shamrockiem, odbierając mu "UFC Superfight Championship".
Po rocznej przerwie powrócił do organizacji, gdy 7 lutego 1997 roku (UFC 12) zmierzył się z Markiem Colemanem o pierwsze w historii mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Przegrał przez duszenie w 1. rundzie. Była to jego ostatni pojedynek w UFC aż do 2000 roku, gdy powrócił na jedną walkę z Pedro Rizzo, którą przegrał przez TKO.
Walczył następnie dla wielu innych organizacji (głównie lokalnych) na terenie całego USA. 16 kwietnia 2011 roku blisko 53-letni Severn wygrał swoją setną zawodową walkę MMA, pokonując na gali KOTC: Texas Aarona Garcię.
W 1999 roku założył własną organizację MMA o nazwie Danger Zone, której celem było trenowanie i promowanie amatorów na przyszłe gwiazdy MMA. Był trenerem wielu późniejszych czołowych zawodników, m.in. mistrzów UFC Quintona Jacksona, Rashada Evansa oraz Sheana Sherka.
3 stycznia 2013 w wieku 54 lat zakończył znakomitą karierę zawodnika MMA.
Życie prywatne
Severn ma syna Davida, który jest dwukrotnym mistrzem Bronson High School w zapasach.
Promotor
Od 1999 organizuje gale Danger Zone, mające na celu promowanie młodych i zaczynających swoje kariery zawodników. Przez wiele lat osobiście występował na galach promując swoją osobą organizację. Wielu znanych zawodników zaczynało kariery właśnie w Danger Zone m.in. Chael Sonnen, Ben Rothwell czy Rashad Evans.
Tytuły i osiągnięcia[2]
Mieszane sztuki walki:
- 1994: UFC 4 - 2. miejsce
- 1995: UFC 5 - 1. miejsce
- 1995: Ultimate Ultimate 1995 - 1. miejsce
- 1996–1997: mistrz UFC Superfight (bez limitu)
- 2000: mistrz CFA w wadze superciężkiej (jedna obrona)
- 2000: mistrz WEF w wadze superciężkiej
- 2001: mistrz GSE w wadze ciężkiej
- 2005: Członek Galerii Sław UFC
- 2011: mistrz Elite-1 MMA w wadze ciężkiej
Zapasy:
- 1977: Mistrzostwa Świata w zapasach juniorów - 1. miejsce w kat. 90 kg, st. wolny
- 1982-1994: Amateur Athletic Union (AAU) – 13-krotny zwycięzca mistrzostw
- 1985: Puchar Kanady - 1. miejsce
- 1985: World Super Championship - 2. miejsce w kat. 100 kg, st. wolny
- 1986: Mistrzostwa Panamerykańskie w zapasach - 1. miejsce w kat. 100 kg, st. wolny
- 1986: Puchar Świata w zapasach - 1. miejsce w kat. 100 kg, st. wolny
Wrestling:
- ATCW Heavyweight Championship (1 raz)
- GAME Heavyweight Championship (2 razy)
- GWA Heavyweight Championship (3 razy)
- NCW Heavyweight Championship (1 raz)
- NWA World Heavyweight Champion (2 razy)
- NWA United Kingdom Heavyweight Championship (1 raz)
- 1995: PWI umieściło go na 35. miejscu z 500 najlepszych wrestlerów w 1995 roku
Przypisy
- ↑ International Wrestling Database, iat.uni-leipzig.de [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ UFC Legend, Dan Severn, Seminar Oct 6-7. advancedbkj.com. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Juventas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dan Severn speaking in the ring at a Thrash Wrestling event in Vernon, British Columbia, Canada.