Dance

Dance
Pochodzenie

disco[1][2], detroid house[3], house[3], hip house[3], italo disco[4], electro-freestyle[3], trance[3]

Czas i miejsce powstania

przełom lat 80. i 90. XX wieku[3]

Instrumenty

elektroniczne

Gatunki pokrewne

disco[5], EDM[6][7], house[8], pop[5], techno[8]

Podgatunki
anthem house[3], eurodance[3][9][8], nu italo disco[3], bubblegum dance[3], eurobeat[3], epic house[3], epic trance[3], euro trance[3], uplifting trance, vocal trance, hard dance[3], vocal house[3]
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym
dance-pop[8], dance-rock[8], latin-freestyle[8], teen pop[8]
Inne tematy
muzyka taneczna[8][9]

Dance (ang. taniec) – termin wieloznaczny, w najszerszym sensie oznaczający każdy rodzaj muzyki tanecznej[8][9][10][a], niezależnie od jej charakteru[8][9].

Definicja

W węższym znaczeniu oznacza stosowaną w Europie zamienną nazwę muzyki eurodance[9] lub określaną także nazwą dancefloor[11] – potoczną, jednak powszechnie przyjętą wspólną nazwę kilku spokrewnionych komercyjnych[3] gatunków elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej)[12][13], wywodzących się z muzyki disco[1][2][13], italo disco[4], muzyki house[3][12] i jej podgatunków hip house i detroit house[3], podgatunku electro – muzyki freestyle[3] oraz jednego z podgatunków muzyki trance[3], która czasami bywa zaliczana w całości jako podgatunek muzyki dance[14]. Słownik języka polskiego wydawnictwa PWN natomiast definiuje muzykę dance jako styl w tanecznej muzyce pop[5]. Określeniem muzyka dance bywa też nazywana cała muzyka klubowa[6][7][15]. Często też określeniem muzyka dance jest nazywana muzyka dyskotekowa[5]. Muzyka dance w węższym znaczeniu jest nazwana także club-dance[8], club[13] lub mylnie techno-dance[3].

Charakterystyka

Wszystkie gatunki muzyki dance charakteryzuje mocny beat[15][16], nacisk na rytm i często rytmiczny przebieg utworu, elektroniczne brzmienie[16] i przeznaczenie do odtwarzania w klubach nocnych[15].

Gatunki muzyki dance

Wybrane gatunki, wobec których najczęściej używa się określenia muzyka dance:

Eurodance

Muzyka taneczna popularna w latach 90. wywodząca się głównie z muzyki disco, Hi-NRG i house[1] oraz podgatunku muzyki electro – freestyle[3], muzyki hip-hop[17], hip house[3], dance-pop, euro disco i techno[17], a później także muzyki trance[18], charakteryzuje się rytmicznym i szybkim, jednocześnie jednak melodyjnym brzmieniem. Zazwyczaj dzieliły się na partie śpiewane przez wokalistkę oraz kwestie rapowane przez mężczyznę. Słowa utworów eurodance zwykle były proste i „wpadające w ucho”, niosące ważne najczęściej optymistyczne przesłanie. Gatunek posiadał bardzo licznych reprezentantów takich jak: Basshunter, Crazy Frog, Alex Christensen, Snap!, Culture Beat, Dr. Alban, Pharao, Corona, Masterboy, Mr. President, John Scatman, Real McCoy, DJ BoBo, Fun Factory, La Bouche, 2 Unlimited, E-Rotic, 2 Brothers on the 4th Floor, Captain Hollywood Project, Ace of Base, Basic Element, Cascada, Waldo's People[3][19].

Bubblegum dance (happy house)

Gatunek powstały na bazie eurodance pod koniec lat 90. Charakteryzuje się prostymi tekstami głównie o młodzieńczych miłościach, zauroczeniach i wkraczaniu w dorosłość oraz adekwatnym do nich podkładem muzycznym, stąd też zyskał sobie opinię muzyki przeznaczonej głównie dla młodego odbiorcy. Przedstawiciele gatunku: Aqua, Vengaboys, Passion Fruit[3].

Italo dance (New/Nu Italo Disco)

Gatunek wywodzący się z italo disco, chociaż niektórzy uważają, że wywodzi się wbrew nazwie z eurodance. W przeciwieństwie do eurodance nie występują tu już raczej kwestie rapowane, a treści utworów, jak i sama muzyka – niekoniecznie muszą być optymistyczne. W tworzeniu tego typu muzyki bardzo często wykorzystuje się tzw. vocodery – nadające głosowi wokalisty syntetyczne, nienaturalne brzmienie. Również ten gatunek posiada licznych przedstawicieli, takich jak: Gigi D’Agostino, Prezioso, Natasha Hagen[3].

Dance mix (Epic house)

Współczesna muzyka taneczna, wywodząca się z muzyki house, niekiedy nazywana jej komercyjną odmianą. Utwory zazwyczaj śpiewane, posiadające wyraźną linię melodyczną, niemal zawsze szybkie i rytmiczne. Bardzo często nagrania tego gatunku to covery lub remiksy starszych przebojów – w praktyce zazwyczaj z lat 80. Wybrani przedstawiciele epic house: DJ Sammy, Groove Coverage, Novaspace, Vinylshakerz, David Guetta[3].

Euro house

Wspólna nazwa stosowana niekiedy dla gatunków epic house, eurodance i zbliżonych[3] oraz określenie stylu muzyki house popularnego w latach 90. XX wieku wywodzącego się z muzyki funk, Hi-NRG i techno, który zawiera syntezatorowe melodie i bas[20].

Vocal trance (Uplifting trance|epic trance, euro trance)

Współczesna muzyka taneczna mająca wiele cech wspólnych z epic house, jednak będąca jednym z podgatunków trance’u i mająca charakterystyczne dla tej muzyki brzmienie. Również tutaj dominują utwory śpiewane. Wybrani przedstawiciele euro trance: ATB, Ian Van Dahl, DJ's@Work, Alice DeeJay, Sylver, Lasgo, Fragma, Paul van Dyk[3]. Podgatunki muzyki euro trance oprócz epic trance to progressive trance, symphonic trance, anthem trance, ibiza trance, dream trance i dutch trance[3].

Hard dance

Termin określający grupę cięższych stylów elektronicznej muzyki tanecznej (z charakterystyczną cechą w postaci skocznego beatu 4/4). Najczęściej utożsamiany z hard trance, hard house, hardstyle, jumpstyle, freeform hardcore, happy hardcore, happy gabber, nu style gabber, trancecore i UK hardcore dance[3]. Główni przedstawiciele: Cascada, Baracuda, Scooter, Basshunter, Headhunterz, Brennan Heart, Noisecontrollers, The Prophet[14].

Eurobeat

Współczesna muzyka taneczna wywodząca się z połączenia muzyki eurodance z J-pop (japoński pop)[3]. Gatunek ten powstał w latach 90. XX wieku[3]. Charakteryzuje się szybkim brzmieniem utworów zbliżonym do gatunku happy hardcore[3]. Przedstawiciele: Nick Mansel, Nikita JR, Live Music Gang[3].

Anthem house (Arena house, Stadium house)

Współczesna muzyka taneczna powstała w latach 90., wywodząca się z muzyki house będąca stylem pokrewnym do stylu anthem trance[3]. Charakteryzuje się brzmieniem o charakterze hymnu, odgłosami dopingu kibiców na stadionie sportowym i chwytliwą melodią[3]. Prekursorem gatunku jest zespół muzyczny The KLF[3]. Przedstawiciele: Faithless, Sash!, 2 Unlimited[3].

Vocal house (Diva house)

Współczesna muzyka taneczna wywodząca się z muzyki house powstała w latach 90. charakteryzująca się rozbudowanymi partiami wokalnymi, często autorstwa zawodowych śpiewaczek zbliżonymi brzmieniowo do gatunku R&B i brzmieniem muzyki house[3]. Przedstawiciele: Black Box, 49Ers, Foreal People[3].

Power dance

Termin określający muzykę eurodance tworzoną w języku polskim lub przez polskich twórców i wykonawców[11][21]. Muzyka taneczna o ostrzejszym, „agresywniejszym” brzmieniu w stosunku do utworów disco polo i zawierająca elementy muzyki techno[21]. Współcześnie część zespołów muzycznych łączy muzykę power dance z muzyką disco polo[22]. Z tego powodu wobec tych zespołów stosowane jest określenie ich twórczości jako disco polo & dance[22].

Inne podgatunki muzyki dance

Inne gatunki muzyki dance obok club-dance i eurodance to także dance-pop, dance-rock, latin-freestyle i teen pop[8]. Oprócz tego do muzyki dance zalicza się też czasami: mainstage, big room house, hands up, scouse house, trance, electro house i disco house, a nawet moombahton i UK garage[14]. W najszerszym znaczeniu to gatunki od muzyki disco poprzez dance-pop, house i techno do nawet muzyki hip-hop[8].

Muzyka dance w Polsce

Niektóre gatunki dance są zbliżone do muzyki disco polo i często z nią mylone[12][23][2], od której odróżnia je wyraźne przesłanie skierowane do odbiorcy. Muzyka ta pomimo prostej i łatwo „wpadającej w ucho” melodii zawiera teksty mówiące o życiu oraz troskach z nim związanych, niejednokrotnie dając życiowe rady i wskazówki[23][2], natomiast w warstwie muzycznej muzykę dance od disco polo odróżnia brak jakichkolwiek elementów muzyki biesiadnej[24]. Z tego powodu często do muzyki dance zaliczane jest italo disco, w którym podczas powrotu na scenę tworzył na początku lat 90. XX wieku Krzysztof Krawczyk[23][2][25]. Często też utwory muzyki dance w stosunku do utworów disco polo są ostrzejsze, „agresywniejsze” w brzmieniu[21]. Oprócz tego muzykę dance od disco polo odróżnia to, że muzyka dance jest nurtem elektronicznej muzyki tanecznej (muzyki klubowej)[12], a disco polo jest gatunkiem tanecznej muzyki popularnej[26][27] i polską odmianą muzyki dyskotekowej[28]. Fizycznie polską muzykę dance od disco polo odróżnia zwykle wyższy współczynnik uderzeń perkusji na minutę (BPM). Mylenie niektórych gatunków muzyki dance z muzyką disco polo spowodowane jest początkami tego nurtu muzycznego w Polsce w okresie największej popularności muzyki disco polo, łączeniem przez niektóre zespoły muzyki disco polo w warstwie muzycznej z muzyką dance oraz zniknięciem z mediów polskich wykonawców tego nurtu na początku XXI wieku wraz z wykonawcami muzyki disco polo[29][30][31][22]. Muzyka eurodance w Polsce tworzona w języku polskim lub przez polskich twórców dla odróżnienia od disco polo nazywana jest muzyką power dance[11][32][21]. Współcześnie część zespołów muzycznych łączy muzykę power dance z muzyką disco polo[22]. Z tego powodu wobec niektórych zespołów stosowane jest określenie ich twórczości jako disco polo & dance[22]. Początki historii muzyki dance w Polsce to połowa lat 90. XX wieku[11][31]. Utwory polskich wykonawców muzyki dance zawierały też wtedy elementy stylów muzycznych euro disco i Hi-NRG[11]. Polscy przedstawiciele muzyki dance z tego okresu to m.in. Stachursky, United, Thomas, D-Bomb i Zero[31].

Uwagi

  1. Z tego powodu muzyka dance jest mylona z muzyką disco polo.

Przypisy

  1. a b c Eurodance. allmusic.com. [dostęp 2012-06-17]. (ang.).
  2. a b c d e Co to jest disco polo?. W: Krzysztof Krawczyk, Andrzej Kosmala: Życie jak wino. T. 1. Warszawa: QM Music, 2010. ISBN 978-83-931701-0-4.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap Przewodnik po muzyce elektronicznej - Electronic Music Guide. techno.org. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-18)]. (ang.).
  4. a b Italo disco przeżywa drugą młodość, muzyka.onet.pl, 3 kwietnia 2007 [dostęp 2016-10-02] (pol.).
  5. a b c d Dance. Słownik Języka Polskiego PWN. [dostęp 2014-12-28]. (pol.).
  6. a b Ellen Koskoff, Music Cultures in the United States: an Introduction. Routledge, 2004, s. 44, ISBN 978-0-415-96589-7 (ang.).
  7. a b Stachursky - król muzyki dance powraca!, PolskieRadio.pl [dostęp 2015-12-25].
  8. a b c d e f g h i j k l m Club/Dance. [w:] AllMusic [on-line]. [dostęp 2012-05-10]. (ang.).
  9. a b c d e Elixic.de: Genrelexikon: Dance. elixic.de. [dostęp 2015-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (niem.).
  10. Dance. muzolandia.pl. [dostęp 2012-05-07]. (pol.).
  11. a b c d e Filip Lech: Krótki przewodnik po czterech dekadach disco. culture.pl. [dostęp 2015-02-25]. (pol.).
  12. a b c d Wszystko jest DiscoPolo!, DJ World [dostęp 2015-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-01] (pol.).
  13. a b c Dance  (aka Club Music) – Music Genres - Rate Your Music, rateyourmusic.com [dostęp 2017-12-04].
  14. a b c Dance. Digitally Imported - di.fm. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  15. a b c dance music Meaning in the Cambridge English Dictionary, dictionary.cambridge.org [dostęp 2016-01-19].
  16. a b Taki jestem. Polityka, 2000-02-19. [dostęp 2013-05-27].
  17. a b Vladimir Bogdanov, Chris Woodstra, Stephen Thomas Erlewine, John Bush: All Music Guide to Electronica: The Definitive Guide to Electronic Music. Backbeat Books, 2001. ISBN 0-87930-628-9. (ang.).
  18. John Bush: Trance. AllMusic. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  19. Eurodance/Artists. AllMusic. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  20. Exploring Euro House, Discogs [dostęp 2016-06-29].
  21. a b c d Drugi obieg polskiej piosenki / Muzyka / dwutygodnik.com, 04/2015, Dwutygodnik [dostęp 2016-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-08].
  22. a b c d e Rafał Skrzeczka, B-Qll: Berlusconi naszym mentorem - Muzyka, muzyka.onet.pl, 4 marca 2013 [dostęp 2015-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-04].
  23. a b c Wywiad z Krzysztofem Krawczykiem. interia.pl, 2009-01-19. [dostęp 2009-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)].
  24. Disco polo - tego się słucha w tajemnicy!. Polskie Radio, 2013-02-23. [dostęp 2013-02-23].
  25. Italo disco. [w:] Słownik Języka Polskiego PWN [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2012-07-25].
  26. disco-polo, [w:] Encyklopedia Powszechna, Tom 3, Kluszczyński, 2009, s. 290, ISBN 978-83-61923-71-8.
  27. DISCO-POLO - Encyklopedia w Interia.pl - Muzyka rozrywkowa, encyklopedia.interia.pl [dostęp 2016-12-06].
  28. Disco polo, „Słownik języka polskiego PWN”, sjp.pwn.pl [dostęp 2012-09-24].
  29. Igor Miecik. Wirus polo powraca. „Newsweek Polska”. Nr 52, 2008. ISSN 1642-5685.. 
  30. Anna Kowalczyk. Krótka historia disco polo. „Wiedza i Życie”. Nr 9, 1997. ISSN 0137-8929. 
  31. a b c Paweł Pieniążek, Gatunek niewidzialny gołym okiem | naTemat.pl, Natemat.pl, 12 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-12].
  32. After Life. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.