Dangiel

Dangiel (Dangiel I, Danigel) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu zielonym owalna tarcza srebrna, na niej, na takimże pasie dwa liście winne. W szczycie hełmu trzy pióra strusie. Labry: czerwone, podbite złotem[1][a][b].

Najwcześniejsze wzmianki

Według Ostrowskiego herb nadany pierwotnie rodzinie Dangiel w 1498 przez Władysława Warneńczyka. Rodzina miała następnie osiąść pod Krakowem i wygasnąć w XVII wieku. Herb powtórnie nadany Tomaszowi Michałowi Dangielowi, przemysłowcowi warszewskiemu, w 1790 (dyplom z 19 czerwca 1792)[2].

Herbowni

Jeden ród herbownych (herb własny):

Dangiel.

Według Adama Bonieckiego, herbem tym miał się również posługiwać ród Domeyków (w tym Ignacy Domeyko)[3]. Jednakże Seweryn Uruski pisze, że rodzina ta używała odmiany herbu, podobnej do herbu Dangiel II ze skosem zamiast pasa[4]. Ponadto, nie wiadomo w jaki sposób rodzina inna niż Danglowie miałaby wejść w posiadanie tego herbu.

Zobacz też

Uwagi

  1. Ilustracja w herbarzu przedstawia złote liście, a w opisie brak wzmianki o złotych liściach
  2. Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 4. 1901, s. 76. liście winne są złote

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm