Daniel Beauvois

Daniel Beauvois
Ilustracja
Daniel Beauvois (drugi od prawej)
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1938
Annezin

Zawód, zajęcie

historyk

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Daniel Beauvois (wym. [bowuạ]; ur. 9 maja 1938 w Annezin) – francuski historyk, pisarz, autor artykułów i tłumaczeń.

Życiorys

Ukończył studia rusycystyczne i polonistyczne na Uniwersytecie Lille III[1]. W latach 1964–1968 pracował w szkołach średnich jako nauczyciel języka rosyjskiego[1].

Jest członkiem zagranicznym PAN[1], PAU i Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Uzyskał tytuł doktora honoris causa uniwersytetów Wrocławskiego, Warszawskiego[2] i Jagiellońskiego.

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP.

W latach 1969–1972 pełnił funkcję dyrektora Ośrodka Kultury Francuskiej przy Uniwersytecie Warszawskim[1]. Od 1973 do 1978 był pracownikiem naukowym CNRS w Paryżu[1]. Następnie został kierownikiem katedry polonistycznej w Lille do 1992 oraz Ośrodka Historii Słowian na Sorbonie w latach 1993–1998.

Jako historyk skupia się na tematyce ukraińskiej.

W 2006 otrzymał Nagrodę im. Jerzego Giedroycia za książkę Trójkąt ukraiński. Szlachta, carat i lud na Wołyniu, Podolu i Kijowszczyźnie 1793–1914[3].

Wybrane publikacje

  • Le Centenaire de la Commune de Paris. Le socialisme français et ľEurope Centrale. Actes du colloque organisé par le Centre ďEtudes de la Civilisation Française de ľUniversité de Varsovie, avril 1971, réd Daniel Beauvois, publication du Centre de Civilisation Française de ľUniversité de Varsovie, Warszawa: Wydawnictwo Uniw. Warsz. 1972.
  • Les confins de l’ancienne Pologne: Ukraine, Lituanie, Biélorussie XVIe-XXe siècles, Daniel Beauvois (éd.), préf. de Czesław Miłosz, Lille: Presses Universitaires de Lille 1988.
  • La Constitution Polonaise du 3 mai 1791 et les idées françaises, Lille: Rayonnement Culturel Polonais 1991.
  • Adam Mickiewicz aux yeux des Français, textes réunis, établis et présentés avec l’introd., commentaires, et notes par Zofia Mitosek; préfaces Louis Le Guillou, Daniel Beauvois, Warszawa – Paris: Wydawnictwo Naukowe PWN – Centre National de la Recherche Scientifique Editions 1992.
  • Histoire de la Pologne, Paris: Hatier 1995.
  • Mes pierres de lune. Essai d’autobiographie professionnelle, „Organon” (Numero Special), Varsovie, Institute d’Histoire de la Science aupres de l’Academie Polonaise des Sciences et Kasa im. J. Mianowskiego, 2014, no. 46, 194 p.

Publikacje w języku polskim

  • Polacy na Ukrainie 1831–1863. Szlachta polska na Wołyniu, Podolu i Kijowszczyźnie, przeł. Ewa i Krzysztof Rutkowscy, Paryż: Instytut Literacki 1987.
  • Anielstwo i imperializm. Rozmowa z prof. Danielem Beauvois, „Zeszyty Historyczne” z. 85, 1988, s. s. 3–12.
  • Moja przygoda z Kresami, „Ruch Literacki” 30 (1989), z. 4/5, s. 281–291.
  • Szczyt mikołajczykowskich represji antyszlacheckich na Ukrainie 1849-1852, [w:] Fermentum massae mundi. Jackowi Woźniakowskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. Nawojka Cieślińska, Piotr Rudziński, Warszawa 1990.
  • Północna Francja a sprawa polska w latach 1830–1833, [w:] Powstanie Listopadowe 1830-1831. Dzieje wewnętrzne, militaria, Europa wobec powstania, pod red. Władysława Zajewskiego, Warszawa 1990.
  • Trzeba o tym mówić. Rozmowa z prof. Danielem Bevaouis. Rozmowę przeprowadził Stanisław Bereś, „Zeszyty Literackie” 8 (1990), z. 31, s. 108–118.
  • Szkolnictwo polskie na ziemiach litewsko-ruskich 1803-1832, t. 1: Uniwersytet Wileński, t. 2: Szkoły podstawowe i średnie, przeł. Ireneusz Kania, Rzym – Lublin: Fundacja Jana Pawła II – Redakcja Wydawnictw KUL 1991.
  • Stosunki polsko-francuskie w czasie dziwnej wojny, Kraków: Oficyna Literacka 1991.
  • Świadomość obywatelska u ziemian polskich na terenach litewsko-ruskich, „Krytyka” nr 40, 1993, s. 128–132.
  • Mit „kresów wschodnich”, czyli jak mu położyć kres, [w:] Polskie mity polityczne XIX i XX wieku, pod red. Wojciecha Wrzesińskiego, Wrocław 1994.
  • Antoni Taront, Wspomnienia emigranta polskiego z północnej Francji, do druku przygot. i komentarzami opatrzyli Daniel Beauvois, Kazimierz Ożóg, Jadwiga Śrutek, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1994.
  • Stosunki społeczno-etniczne na Ukrainie prawobrzeżnej w końcu XIX i na początku XX wieku (á propos książki „Walka o ziemię na Ukrainie 1863–1914”), „Przegląd Wschodni” 3 (1994), z. 4, s. 619–637.
  • Czego Jan Potocki szukał w Czeczeni?, „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza” 30 (1995), s. 49–56.
  • Walka o ziemię. Szlachta polska na Ukrainie prawobrzeżnej pomiędzy caratem a ludem ukraińskim 1863–1914, przeł. Krzysztof Rutkowski, Sejny: „Pogranicze” 1996.
  • Religie a narody w walce rosyjsko-polskiej na Ukrainie prawobrzeżnej w latach 1863–1914, „Przegląd Historyczny” 88 (1997), z. 1 s. 73–94.
  • Europejskość Mickiewicza przed opuszczeniem Litwy (Mickiewicz européen Lituanie), „Akta Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu” 4 (1998), s. 7–20.
  • Przedmowa, [w:] Adam Mickiewicz w oczach Francuzów, wybór, oprac. i wstęp Zofia Mitosek, przeł. Remigiusz Forycki, Warszawa 1999, s. 29–32.
  • Rzeź humańska. Począwszy od „Sofiówki”, poprzez „Hajdamaków” aż do „Snu srebrnego Salomei”, „Twórczość” 55 (1999), nr 10, s. 80–92.
  • Bywam głosem wołającym na puszczy. Z Danielem Beauvois rozmawia Jan Strękowski, „Odra” 40 (2000), nr 7/8, s. 4–8.
  • Spory historyków (Francja, Rosja, Polska) wokół Ukrainy-Rusi, [w:] Historia Europy Środkowo-Wschodniej, t. 1, red. Jerzy Kłoczowski, Lublin 2000, s. 32–52.
  • Byłem skazany na oryginalność. Rozmowa przeprowadzona przez Agatę Żmudzińską-Judycką, „Roczniki [Stacja Nauk. PAN w Paryżu]” 4 (2001), s. 213–219.
  • Oni i inni: pamiętnikarze polscy na kresach wschodnich w XX wieku, „Przegląd Wschodni” 7 (2001), z. 1, s. 185–204.
  • Coraz mniej Jaśnie Oświecony Książę – kurator wileński, [w:] Czartoryscy – Polska – Europa. Historia i współczesność, pod red. Zbigniewa Barana, Kraków 2003, s. 42–52.
  • Trójkąt ukraiński. Szlachta, carat i lud na Wołyniu, Podolu i Kijowszczyźnie 1793-1914, przeł. Krzysztof Rutkowski, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2005 (wyd. 2 2011).
  • Polacy w oczach Francuzów w latach 1764–1849, „Echa Przeszłości” 7 (2006), s. 41–52.
  • Trójkąt ukraiński 1793–1914. Szlachta, carat i lud na Podolu, Wołyniu i Kijowszczyźnie, [w:] Dziedzictwo kresów – nasze wspólne dziedzictwo?, red. Jacek Purchla, Kraków 2006, s. 43–58.
  • Dzieje Polski w badaniach historyków francuskich w XX wieku, [w:] O nas bez nas”. Historia Polski w historiografiach obcojęzycznych, red. Witold Molik i Henryk Żaliński, Poznań 2007, s. 49–67.
  • Wilno – polska stolica kulturalna zaboru rosyjskiego 1803–1832, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2010.
  • Autobiografia i teksty wybrane, przeł. Robert Zaborowski, wstęp Leszek Zasztowt, Seria: Fontes Rerum ad Historiam Scientiae Spectantium, vol. XXV (VII), Warszawa 2017: Instytut Historii Nauki im. L. & A. Birkenmajerów PAN, wyd. Aspra-JR, 420 ss.

Przypisy

  1. a b c d e Daniel Beauvois. Uniwersytet Wrocławski. [dostęp 2015-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. Doktoraty HC. uw.edu.pl. [dostęp 2011-02-21].
  3. Nagrodzeni.

Linki zewnętrzne

  • Daniel Beauvois na stronach Paryskiej Kultury [1]

Media użyte na tej stronie

POL Order Zaslugi RP kl4 BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Oficerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Polityka Nagroda Historyczna 2006.jpg
Autor: Dawid Skoblewski, Licencja: CC BY 2.5
Laureaci podczas rozdania Nagrody Historycznych Polityki 2006: od lewej Henryk Schönker, Mieczysław F. Rakowski, Daniel Beauvois, Andrzej Chwalba. Warszawa, Tygodnik Polityka, ul. Słupecka 6.