Daniel Castellani

Daniel Castellani

Pełne imię i nazwisko	Daniel Jorge Castellani
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1961 Buenos Aires
Wzrost	195 cm
Pozycja	trener
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1976–1982 Obras Sanitarias 1982–1983 Minas 1983–1984 Pallavolo Chieti 1984–1985 Bradesco San Pablo 1985–1986 Pallavolo Falconara 1986–1987 San Nicolas 1987–1988 Zinella Volley Bologna 1988–1991 Pallavolo Padwa 1991–1993 Volley Prato
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. 1976–1988 Argentyna
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1999 Argentyna 2001–2002 Gioia del Volley 2002–2006 Orígenes Bolívar 2006–2009 Skra Bełchatów 2009–2010 Polska 2011–2012 Finlandia 2011–2012 Fenerbahçe SK 2012–2013 ZAKSA Kędzierzyn-Koźle 2013–2015 Fenerbahçe SK 2015–11.12.2015 Sir Safety Perugia 2016–2017 Noliko Maaseik 2017–2019 Funvic/Taubate 27.01.2020–2021 Indykpol AZS Olsztyn 2021– Fenerbahçe SK[1]

Daniel Jorge Castellani (ur. 21 marca 1961 w Buenos Aires) – argentyński siatkarz i trener, od 17 stycznia 2009 do 25 października 2010 trener polskiej reprezentacji mężczyzn w piłce siatkowej. Wcześniej m.in. szkoleniowiec Skry Bełchatów (od sierpnia 2006 do maja 2009). Dnia 2 lutego 2011 podpisał kontrakt z tureckim zespołem Fenerbahçe SK, tego dnia został również selekcjonerem reprezentacji Finlandii. Castellani prowadził fińską reprezentację do igrzysk olimpijskich w Londynie.

Życiorys

13 września 2009, po niespełna 9 miesiącach pełnienia funkcji trenera reprezentacji Polski, zdobył z nią pierwszy w historii polskiej siatkówki złoty medal mistrzostw Europy, mimo że nie miał do swojej dyspozycji kilku kluczowych graczy (Świderskiego, Wlazłego i Winiarskiego), zmagających się w tym czasie z kontuzjami. Na Mistrzostwach Świata we Włoszech doszedł z Polską do 2 rundy. Tam jego drużyna przegrała z Brazylią oraz z Bułgarią i odpadła z turnieju. 1 października 2010 roku, po porażce Polaków z Bułgarami na Mistrzostwach Świata i po tym jak Polska odpadła już w drugiej rundzie, podał się do dymisji^[2].

14 września 2009 „za wybitne zasługi dla rozwoju polskiego sportu, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej” prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[3]. Dekoracji w imieniu prezydenta dokonał dzień później premier RP Donald Tusk.

25 października 2010 po głosowaniu członków Prezydium PZPS-u Daniel Castellani został zwolniony z funkcji trenera reprezentacji Polski^[4].

Żonaty z Silviną, mają dwójkę dzieci: córkę Arianę i syna siatkarza Ivana.

Kariera zawodnicza

Osiągnięcia klubowe

• Obras Sanitarias
• Minas
• Pallavolo Chieti
  • 1983/1984: Serie A1 (10. miejsce, półfinał play-off)
• Bradesco San Pablo
• Pallavolo Falconara
  • 1985/1986: Zdobywca Pucharu CEV
  • 1985/1986: Serie A1 (5. miejsce, półfinał play-off)
• San Nicolas
• Zinella Volley Bologna
  • 1987/1988: Finalista Pucharu Europy Zdobywców Pucharów
  • 1987/1988: Finalista Pucharu Włoch
  • 1987/1988: Serie A1 (3. miejsce, półfinał play-off)
• Pallavolo Padwa
  • 1988/1989: Finalista Pucharu CEV
  • 1988/1989: Serie A1 (6. miejsce, ćwierćfinał play-off)
  • 1989/1990: Serie A1 (4. miejsce, półfinał play-off)
  • 1990/1991: Serie A1 (4. miejsce, ćwierćfinał play-off)
• Volley Prato
  • 1991/1992: Serie A2 (2. miejsce, 1/8 play-off, awans do serie A1)
  • 1992/1993: Serie A1 (9. miejsce, 1/8 play-off)

Osiągnięcia w reprezentacji

Reprezentant Argentyny (1976–1988):

• 1977: Mistrzostwa Świata Juniorów, Brazylia (16. miejsce)
• 1978: Mistrzostwa Świata, Włochy (22. miejsce)
• 1979: Mistrzostwa Ameryki Płd., Argentyna
• 1980: Mistrzostwa Ameryki Płd. Juniorów, Chile
• 1981: Mistrzostwa Ameryki Płd., Chile
• 1982: Mistrzostwa Świata, Argentyna
• 1983: Mistrzostwa Ameryki Płd., Brazylia
• 1984: Igrzyska Olimpijskie, Los Angeles(6. miejsce)
• 1985: Puchar Świata, Japonia (6. miejsce)
• 1986: Mistrzostwa Świata, Francja (8. miejsce)
• 1987: Turniej Kwalifikacji Olimpijskich, Brazylia
• 1987: Mistrzostwa Ameryki Płd., Urugwaj
• 1988: Igrzyska Olimpijskie, Seul

Kariera trenerska

Reprezentacja Argentyny

• 1993: Mistrzostwa Ameryki Płd., Argentyna
• 1994: Mistrzostwa Świata, Grecja (11. miejsce)
• 1995:
  • Mistrzostwa Ameryki Płd., Brazylia
  • Puchar Świata, Japonia (8. miejsce)
  • Igrzyska Panamerykańskie, Mar del Plata
• 1996:
  • Igrzyska Olimpijskie, Atlanta (5. miejsce)
  • Turniej Kwalifikacji Olimpijskich, Buenos Aires
• 1997: Mistrzostwa Ameryki Płd., Venezuela
• 1998: Mistrzostwa Świata, Japonia (11. miejsce)
• 1996–1999: Liga Światowa

Gioia del Volley

• 2001–2002: Serie A2 (4. miejsce)

Club Ciudad de Bolívar

• 2002–2003: Mistrzostwo ligi argentyńskiej
• 2003–2004: Mistrzostwo ligi argentyńskiej
• 2004–2005: Finał ligi argentyńskiej

Skra Bełchatów

• 2006–2007:
  • Mistrzostwo Polski
  • Puchar Polski
• 2007–2008:
  • Mistrzostwo Polski
  • Liga Mistrzów
  • Zdobywca tytułu Trener Roku 2007 w Plebiscycie Siatkarskie Plusy
• 2008–2009:
  • Mistrzostwo Polski
  • Puchar Polski

Reprezentacja Polski

• 2009:
  • Liga Światowa (9. miejsce)
  • Memoriał Huberta Jerzego Wagnera
  • Mistrzostwa Europy, Turcja
  • Puchar Wielkich Mistrzów, Japonia (4. miejsce)
• 2010: Zdobywca tytułu Trener Roku 2009 w Plebiscycie Siatkarskie Plusy
  • Liga Światowa (10. miejsce)
  • Memoriał Huberta Jerzego Wagnera (3.miejsce)
  • Mistrzostwa Świata, Włochy (13.miejsce)

Fenerbahçe SK

• 2011: Mistrzostwo Turcji

Reprezentacja Finlandii

• 2011: Mistrzostwa Europy, Austria/Czechy (8. miejsce)

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

• 2012–2013:
  • wicemistrzostwo Polski
  • Puchar Polski
  • Liga Mistrzów (4. miejsce)

Zobacz też

• mecze reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn prowadzonej przez Daniela Castellaniego

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Sylwetka Daniela Castellaniego na oficjalnym portalu polskich reprezentacji. media.reprezentacja.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-15)].
• Profil Daniela Castellaniego na stronie legavolley.it