Daniel Dennett
Daniel Dennett w Wenecji w 2006 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | filozof |
Narodowość | amerykańska |
Strona internetowa |
Daniel Clement Dennett III (ur. 28 marca 1942) – amerykański filozof, profesor filozofii na Uniwersytecie Tuftsa, reprezentant nowego ateizmu.
Życiorys
Urodził się w 28 marca 1942 roku w Bostonie jako syn Ruth Leck Dennett i Daniela C. Dennett, Jr.[1]
Ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Harvarda w 1963 roku, a następnie otrzymał doktorat z filozofii na Uniwersytecie Oksfordzkim w 1965 roku[2]. Doktorat Dennetta The mind and the brain: introspective description in the light of neurological findings: intentionality, napisany pod kierunkiem Gilberta Ryle’a, poświęcony został świadomości. Praca ta w 1969 roku została wydana w formie książki jako Content and Consciousness[3][4].
W latach 1965–1971 wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine, później rozpoczął nauczanie na Uniwersytecie Tuftsa, gdzie aktualnie pracuje. Jest żonaty, posiada dwójkę dzieci: córkę oraz syna[2].
Koncepcje i poglądy
Zajmuje się głównie filozofią umysłu i filozofią nauki. Jest szczególnie zainteresowany biologią ewolucyjną oraz kognitywistyką. Czołowy zwolennik teorii zwanej darwinizmem neuralnym (ang. neural darwinism).
Jest nazywany jednym z „Czterech jeźdźców” nowego ateizmu[5].
Świadomość
Zdaniem Dennetta świadomość to program „maszyny wirtualnej” kształtującej procesy odbywające się w mózgu[6]. Jest ona wytworem procesu ewolucji kulturowej. Ewolucja jednak nie wyjaśnia jak się ona rozwinęła poza tym, że posiada funkcję, która pomaga organizmowi przetrwać, dzięki czemu zadziałała tu selekcja naturalna[7].
Dennett korzystając z komputerowej terminologii nazywa mózg hardware, na którym zainstalowany jest software, czyli język oraz memy. Hardware jest efektem ewolucji biologicznej, a software ewolucji kulturowej[8]. Ludzie wytworzyli język by móc pokonać ograniczenia indeksykalne i opowiadać o wydarzeniach przeszłych bądź dziejących się w innym miejscu. Dzięki językowi mogą oni operować pojęciem takim jak „ja”, które zdaniem Dennetta jest tylko abstrakcją[8].
Do opisywania jaźni Dennett używa sformułowania środek narratywnej ciężkości, porównując ją do środka ciężkości. Dennett nazywa środek ciężkości teoretycznym abstraktem i proponuje by w taki sam sposób rozumieć jaźń – jako użyteczną fikcję[9].
Model Wielokrotnych Szkiców
Model świadomości Dennetta zwany jest Modelem Wielokrotnych Szkiców[6] (ang. Multiple Drafts Model). Jest on modelem przeciwstawnym modelowi nazywanemu Kartezjańskim Teatrem[10]. Model ten w języku polskim jest także tłumaczony jako Model Wielu Szkiców[11] oraz Model Szkiców Złożonych[12].
Według Modelu Wielokrotnych Szkiców świadomość nie jest pojedynczym procesem, ale ciągłym, zmiennym strumieniem, przechodzącym z jednego szkicu w drugi. Szkice te są nieustannie edytowane, mogą odpowiadać za zachowanie bądź zostać odrzucone[13]. W modelu tym istnieje wiele strumieni, odpowiedzialnych za różne funkcje świadomości. Niektóre z nich istnieją także u zwierząt, inne są typowo ludzkie (związane ze zdolnościami językowymi oraz memami)[14].
Heterofenomenologia
Dennet nazywa Heterofemenologią metodę badawczą, która ma na celu skonstruowanie obiektywnego opisu. Związana jest ona z tezą, że badanie świadomości powinno być przeprowadzane z perspektywy osoby trzeciej. Metoda ta polega na tym, że badana osoba sporządza opis swoich przeżyć, który jest następnie (przez inną osobę) interpretowany[15].
Qualia
Zdaniem Dennetta qualia wydają się istnieć, jednak nie istnieją. W książce Świadomość, wychodząc od właściwości wtórnych Johna Locke’a argumentuje poprzez przyjrzenie się dowodom jakie stawiają filozofowie na istnienie qualiów by udowodnić, że ich nie ma. Ludzi, którzy wierzą w istnienie qualiów nazywa qualofilami[6].
Memy i religia
Dennett jest zwolennikiem memetyki. Uważa, że memy istnieją ponieważ są to słowa, które można wymawiać. Religia to jego zdaniem zjawisko naturalne, które należy w naukowy sposób badać. Powiązuje też religię z memami. Zdaniem Dennetta memy były już obecne w religiach ludowych poprzedzających religie zinstytucjonalizowane, a następnie memy te zostały „udomowione”[16].
Wybrane prace
- Content and Consciousness (Routledge & Kegan Paul Books Ltd; 2nd edition January 1986), (ISBN 0-7102-0846-4)
- The Mind’s I (Bantam, Reissue edition 1985, wspólnie z Douglasem Hofstadterem) (ISBN 0-553-34584-2)
- Elbow Room: The Varieties of Free Will Worth Wanting (MIT Press 1984), (ISBN 0-262-04077-8)
- The Intentional Stance (MIT Press; Reprint edition 1989), (ISBN 0-262-54053-3)
- Consciousness Explained (Back Bay Books 1992), (ISBN 0-316-18066-1)
- Darwin’s Dangerous Idea: Evolution and the Meanings of Life (Simon & Schuster; Reprint edition 1996), ISBN 0-684-82471-X.
- Kinds of Minds: Towards an Understanding of Consciousness (Basic Books 1997), (ISBN 0-465-07351-4)
- Brainchildren: Essays on Designing Minds (Representation and Mind) (MIT Press 1998), (ISBN 0-262-04166-9)
- Freedom Evolves (Viking Press 2003), (ISBN 0-670-03186-0)
- Sweet Dreams, Philosophical Obstacles to a Science of Consiousness (MIT Press 2005), (ISBN 0-262-04225-8)
- Breaking the Spell: Religion as a Natural Phenomenon. (Viking – Penguin, 2006), (ISBN 0-670-03472-X)
- From Bacteria to Bach and Back: The Evolution of Minds (W. W. Norton & Company, 2017), (ISBN 978-0393242072)
Tłumaczenia prac na j. polski
- Natura umysłów, Warszawa 1997, Wydawnictwo CiS, ISBN 83-85458-61-1 (Kinds of Minds: Toward an Understanding of Consciousness, 1996)
- Słodkie sny: Filozoficzne przeszkody na drodze do nauki o świadomości, Warszawa 2007, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7469-456-8 (Sweet Dreams: Philosophical Obstacles to a Science of Consciousness, 2005)
- Odczarowanie. Religia jako zjawisko naturalne, Warszawa 2008, PIW, ISBN 978-83-06-03138-6 (Breaking the Spell. Religion as a Natural Phenomenon, 2006)
- Nauka i religia. Czy można je pogodzić? (wspólnie z Alvinem Plantingem), Kraków 2014, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-110-2 (Science and Religion: Are They Compatible?, 2003)
- Filozofia dowcipu. Humor jako siła napędowa umysłu (wspólnie z Reginaldem Adamsem, Matthew Hurleyem), Kraków 2015, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-176-8 (Inside Jokes: Using Humor to Reverse-Engineer the Mind, 2011)
- Dźwignie wyobraźni i inne narzędzia do myślenia, Kraków 2015, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-113-3 (Intuition Pumps And Other Tools for Thinking, 2013)
- Świadomość, Kraków 2016, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-256-7 (Consciousness Explained, 1992)
- Od bakterii do Bacha. O ewolucji umysłów, Kraków 2017, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-334-2 (From Bacteria to Bach and Back: The Evolution of Minds, 2017)
- Czterej jeźdźcy Apokalipsy. Jak się zaczęła ateistyczna rewolucja (wspólnie z Richardem Dawkinsem, Samem Harrisem, Christopherem Hitchensem), Warszawa 2019, Wydawnictwo CiS, ISBN 978-83-61710-30-1 (The Four Horsemen: The Conversation That Sparked an Atheist Revolution, 2019)
Wyróżnienia
- Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Bukareszteńskiego (20 czerwca 2011)[17].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ John R. Shook , Dictionary of Modern American Philosophers, A&C Black, 2005, ISBN 978-1-84371-037-0 [dostęp 2021-06-21] (ang.).
- ↑ a b Daniel C. Dennett: Home, ase.tufts.edu [dostęp 2021-06-21] .
- ↑ Daniel C. Dennett, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- ↑ Daniel C. Dennett , The mind and the brain: introspective description in the light of neurological findings: intentionality, 1965 [dostęp 2021-06-21] (ang.).
- ↑ Alvin Plantinga: Knowledge and Christian Belief. Wm. B. Eerdmans Publishing, 2015, s. VII. ISBN 978-0-8028-7204-3.
- ↑ a b c Daniel Dennett i inni, Świadomość, Kraków: Copernicus Center Press, 2016, ISBN 978-83-7886-256-7, OCLC 995459743 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, s. 179, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ a b Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, s. 157, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Arkadiusz Żychliński , Głowa pełna głosów: Pessoi i Dennetta koncepcje jaźni, 2011, s. 287, OCLC 998733065 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, s. 73, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Piotr Czarnecki , Koncepcja umysłu w filozofii Daniela C. Dennetta, 2002 .
- ↑ Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, s. 164, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, s. 180, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Józef Bremer , Jak to jest być świadomym. Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa: Wyd. IFiS PAN, 2005, s. 153, ISBN 83-7388-069-0, OCLC 63705947 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Daniel Dennett , Odczarowanie. Religia jako zjawisko naturalne, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2008, ISBN 978-83-06-03138-6, OCLC 297610656 [dostęp 2021-06-22] .
- ↑ Doctor Honoris Causa. [w:] Daniel Dennett; Domeniu: Filosofie; Data acordării: 20 iunie 2011 [on-line]. unibuc.ro. [dostęp 2022-09-27]. (rum.).
Linki zewnętrzne
- Daniel C. Dennett „Miłość do Boga”. humanizm.free.ngo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-10)]. – fragment tłumaczenia „Breaking the Spell”
- Dan Dennett: Uroczy, seksowny, słodki, zabawny – wykład audio/video na łamach TED, 2009
- Dan Denett o naszej świadomości – wykład audio/video na łamach TED, 2003
- ISNI: 0000 0001 1938 1526
- VIAF: 99825560
- LCCN: n81089168
- GND: 119351900
- NDL: 00437684
- LIBRIS: wt7bh5qf0s22wr0
- BnF: 120370629
- SUDOC: 028558936
- SBN: CFIV104964
- NLA: 35034913
- NKC: jn19981000634
- BNE: XX969733
- NTA: 069221723
- BIBSYS: 90168171
- CiNii: DA00440080, DA14469171
- Open Library: OL342699A
- PLWABN: 9810673360805606
- NUKAT: n97005028
- J9U: 987007573576505171
- PTBNP: 363072
- CANTIC: a10073395
- LNB: 000022162
- NSK: 000169582
- CONOR: 27970915
- ΕΒΕ: 269451
- BLBNB: 000564075
- KRNLK: KAC200603405
- LIH: LNB:av8;=Bv
- WorldCat: lccn-n81089168
Media użyte na tej stronie
Daniel C. Dennett signature.
Autor: David Orban, davidorban on flickr.com, Licencja: CC BY 2.0
Daniel Dennett, at the Second World Conference on the Future of Science, in Venice, 2006