Daniel DiNardo
| Kardynał prezbiter | |||
| |||
| Kraj działania | Stany Zjednoczone | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 maja 1949 Steubenville | ||
| Arcybiskup Galveston-Houston | |||
| Okres sprawowania | od 2006 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Prezbiterat | 16 lipca 1977 | ||
| Nominacja biskupia | 19 sierpnia 1997 | ||
| Sakra biskupia | 7 października 1997 | ||
| Kreacja kardynalska | 24 listopada 2007 Benedykt XVI | ||
| Kościół tytularny | S. Eusebio | ||
| Strona internetowa | |||
| Data konsekracji | 7 października 1997 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Sioux City | ||||||||||||||
| Miejsce | Kościół Narodzenia Pańskiego | ||||||||||||||
| Konsekrator | Lawrence Soens | ||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Donald Wuerl Raymond Leo Burke | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Daniel Nicholas DiNardo (ur. 23 maja 1949 w Steubenville) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Galveston-Houston od 2006, kardynał, przewodniczący Konferencji Episkopatu USA w latach 2016 – 2019.
Życiorys
Jest synem włoskiego emigranta. Uczęszczał do szkoły w Pittsburghu, a w 1967 wstąpił do Seminarium Duchownego św. Pawła i studiował w Duquesne University (1967–1969). W 1969 otrzymał stypendium Bassalina i studiował na Katolickim Uniwersytecie Amerykańskim, gdzie uzyskał doktorat z filozofii. Teologię studiował w Rzymie w Kolegium Północnoamerykańskim, na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz w Instytucie Patrystycznym Augustinianum, gdzie uzyskał licencjat z patrologii.
Święcenia kapłańskie przyjął 16 czerwca 1977 w Pittsburghu. Od 1981 był pomocnikiem kanclerza diecezji Pittsburgh i wykładał w Seminarium św. Pawła. Od 1984 pracował w sekretariacie Kongregacji ds. Biskupów oraz prowadził seminarium z metodologii dla studentów I roku teologii na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.
W 1991 wrócił do diecezji Pittsburgh i rozpoczął pracę w kurii jako odpowiedzialny za szkolnictwo.
19 sierpnia 1997 został mianowany koadiutorem w diecezji Sioux City. Sakrę biskupią otrzymał 7 października. 28 listopada 1998 przejął funkcję ordynariusza.
16 stycznia 2004 Jan Paweł II mianował go biskupem koadiutorem diecezji Galveston-Houston[1], a 29 grudnia 2004, kiedy Papież podniósł tę diecezję do rangi metropolii, arcybiskupem koadiutorem. 28 lutego 2006 został ordynariuszem tej archidiecezji, która liczy 1 300 000 wiernych[2].
Był członkiem Komisji ds. Katechizmu amerykańskiej Konferencji Episkopatu, a także konsultorem, z ramienia Konferencji, przy Krajowym Stowarzyszeniu Wykonawców Muzyki Sakralnej. Jest członkiem rady administracyjnej Katolickiego Uniwersytetu Amerykańskiego w Waszyngtonie oraz Krajowego Katolickiego Stowarzyszenia Pomocy Niepełnosprawnym.
Na konsystorzu 24 listopada 2007, z nominacji Benedykta XVI, został włączony do grona kardynałów z tytułem prezbitera Sant’Eusebio[3].
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
W latach 2013-2016 był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu USA. 15 listopada 2016 został wybrany na trzyletnią kadencję przewodniczącego Konferencji Episkopatu USA[4].
Przypisy
- ↑ NOMINA DEL COADIUTORE DI GALVESTON-HOUSTON (U.S.A.) (wł.). vatican.va, 2004-01-16. [dostęp 2019-11-07].
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI GALVESTON-HOUSTON (U.S.A.) (wł.). vatican.va, 2006-02-28. [dostęp 2019-11-07].
- ↑ Abp Ryłko nowym kardynałem. tvn24.pl, 2007-11-24. [dostęp 2019-11-07].
- ↑ Konferencja Episkopatu USA w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2019-11-07]
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Daniel DiNardo w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2019-11-07]
Liczba purpuratów wynosi 214 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 119
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
(c) Moded z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Cropped version of photo by Nieve44/La Luz (source: https://www.flickr.com/photos/nieve44/1609127533/)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of Arms U.S. Cardinal Daniel DiNardo, Archbishop of Galveston-Houston.
Coat of Arms
The Archepiscopal heraldic achievement or Archbishop's coat of arms is composed of a shield with its charges (symbols), a motto scroll and the external ornamentation. The shield, which is the central and most important feature of any heraldic device, is described (blazoned) in 12th century terms that are archaic to our modern language, and this description is presented as if given by the bearer with the shield being worn on the arm. Thus, where it applies, the terms dexter and sinister are reversed as the device is viewed from the front.
By heraldic tradition the arms of the Bishop, who is the "first among equals" of an ecclesiastical province, called a "Metropolitan Archbishop," are joined, impaled, with the arms of his jurisdiction. In this case, these are the arms of the Archdiocese of Galveston-Houston.
These arms are composed of a blue field on which is displayed a scattering (semé) of silver (white) roses. These roses are used to represent the Blessed Virgin Mary, in her title of the Mystical Rose, titular of the Cathedral-Basilica in the See City of Galveston. Upon this symbolism is a red cross of The Faith, with a square center that contain a single silver star to represent Texas, the "Lone Star State."
For his personal arms, His Eminence, Daniel Cardinal DiNardo continues to use the design that was adopted upon his selection to receive the fullness of Christ's priesthood as a bishop, when he was appointed and ordained as Coadjutor Bishop of Sioux City and which he used as Bishop of Sioux City, Coadjutor Bishop of Galveston-Houston, and Coadjutor Archbishop of Galveston-Houston when the diocese was raised to Archiepiscopal status.
In the Archbishop's design, on a field of green is seen "a fess," which is a bar that traverses the shield from side to side. This fess is composed of alternating blue and silver (white) squares that form the "checkerboard" pattern. This device is taken from the arms of the Diocese of Pittsburgh which His Eminence has had the honor to serve as a priest. The green color of the field recalls the maiden name of Archbishop DiNardo's mother, "Green."
In the lower portion of the design is seen a silver (white) oil jar that is charged with a golden cross. This symbol is used to "cant," that is to "play-on," the Archbishop's surname of DiNardo which means "of the nard," of "of the ointment." The placement of the cross on this container indicates that the oil is holy oil, or Sacred Chrism, which is the oil that is used for the ordination of bishops and priests, and which has had, and will have, such a significant impact on the life of Daniel DiNardo, priest, Bishop, Archbishop, and now Cardinal.
For his motto, His Eminence, Cardinal DiNardo continues to use the phrase, "Ave Crux Spes Unica." This phrase, which is taken from the beginning of the 3rd verse of the Latin hymn Vexilla Regis, by Venantius Fortunatus (d. 609), is translated to express the deep and profound Christian belief that it is the Cross of Christ that is the standard that we must follow, in all that we do, as we live, sing and say "Hail, O Cross, Our Only Hope."
The achievement is completed with the external ornaments which are a gold Archepiscopal processional cross, that has two cross-members, that is placed in back of and which extends above and below the shield.
As a Cardinal, Archbishop DiNardo's shield now has a red galero (wide-brimmed hat) with 15 tassels on each side. The motto and the scutcheon are proper to the individual Cardinal.
Source: