Daniel Evans (tenisista)
_(28136152140).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 maja 1990 |
| Wzrost | 175 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2006 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 |
| Najwyżej w rankingu | 22 (27 września 2021) |
| Australian Open | 4R (2017) |
| Roland Garros | 2R (2022) |
| Wimbledon | 3R (2016, 2019, 2021) |
| US Open | 4R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 52 (26 kwietnia 2021) |
| Australian Open | 2R (2021) |
| Roland Garros | 2R (2019, 2020) |
| Wimbledon | 1R (2014, 2016, 2019) |
| US Open | 3R (2016) |
Daniel Evans (ur. 23 maja 1990 w Birmingham) – brytyjski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera zawodowa
W cyklu ATP Tour w grze pojedynczej awansował do trzech finałów, odnosząc jedno zwycięstwo. Jego najlepszym osiągnięciem w turniejach Wielkiego Szlema jest czwarta runda Australian Open 2017.
W grze podwójnej osiągnął trzy finały w turniejach rangi ATP Tour.
Dnia 28 kwietnia 2017 w Barcelonie Evansa poddano kontroli dopingowej, a 23 czerwca władze ITF ujawniły, że w wyniku inspekcji wykryto w jego organizmie kokainę[1]. W październiku zawodnik został zawieszony na rok (od 23 kwietnia 2017 do 23 kwietnia 2018) i zobowiązany do zwrotu punktów w rankingu oraz kwoty 103 890 euro zarobionych od momentu przeprowadzenia testu do dnia opublikowania wyniku[1].
Najwyższe – 22. miejsce w singlu osiągnął podczas notowania 27 września 2021 roku. 26 kwietnia 2021 roku zanotował 52. pozycję w deblu.
Od 2009 roku reprezentuje Wielką Brytanię w rozgrywkach Pucharu Davisa. Do końca 2020 roku rozegrał łącznie dwadzieścia pięć meczów singlowych, z czego zwyciężył w ośmiu.
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 stycznia 2017 | Sydney | Twarda |  Gilles Müller | 6:7(5), 2:6 |
| Finalista | 2. | 24 lutego 2019 | Delray Beach | Twarda |  Radu Albot | 6:3, 3:6, 6:7(7) |
| Zwycięzca | 1. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda |  Félix Auger-Aliassime | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna (0–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 3 kwietnia 2021 | Miami | Twarda |  Neal Skupski |  Nikola Mektić Mate Pavić | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 18 kwietnia 2021 | Monte Carlo | Ceglana | Neal Skupski | Nikola Mektić Mate Pavić | 3:6, 6:4, 7–10 |
| Finalista | 3. | 14 sierpnia 2022 | Montreal | Twarda |  John Peers |  Wesley Koolhof Neal Skupski | 2:6, 6:4, 6–10 |
Przypisy
- ↑ a b Dan Evans: British tennis player banned for one year for positive cocaine test, „BBC Sport”, 3 października 2017 [dostęp 2018-05-26] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-26] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
