Daniel Huber (skoczek narciarski)

Daniel Huber

(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1993 Salzburg
Klub	SC Seekirchen
Debiut w PŚ indywidualnie	31 stycznia 2016 w Sapporo (35. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	18 listopada 2017 w Wiśle (2. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	4 stycznia 2017 w Innsbrucku (30. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	15 grudnia 2018 w Engelbergu (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	6 stycznia 2022 w Bischofshofen
Rekord życiowy	237,0 m na Letalnicy w Planicy (28 marca 2021)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2022 duża druż. Mistrzostwa świata srebro Seefeld 2019 duża druż. srebro Oberstdorf 2021 duża druż. Uniwersjada brąz Trydent 2013 normalna druż.
Strona internetowa

Daniel Christian Huber (ur. 2 stycznia 1993 w Salzburgu^[2]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Seekirchen. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Dwukrotny srebrny medalista drużynowy mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym z 2019 i 2021. Drużynowy brązowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013. Medalista mistrzostw kraju.

Starszy brat Stefana Hubera, również skoczka narciarskiego^[2].

Przebieg kariery

W 2009 zadebiutował w zawodach FIS Cup. Pierwsze punkty zdobył w sierpniu w Predazzo, zajmując 20. miejsce. Kilkukrotnie był klasyfikowany w najlepszej dziesiątce, po raz pierwszy 5 lutego 2011 w Kranju, gdzie był piąty^[3]. Po tych zawodach zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, w którym pierwsze punkty zdobył również w Kranju, 19 lutego, zajmując 8. pozycję^[4].

Wziął udział w zawodach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. 18 grudnia 2013 zdobył, wraz z Davidem Unterbergerem i Clemensem Aignerem, brązowy medal w konkursie drużynowym^[5]. W pozostałych konkursach zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. 15 i 16 lutego 2014 dwukrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Brotterode^[6].

31 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie Pucharu Świata, zajmując 35. miejsce. W sezonie 2015/2016 trzykrotnie stawał na podium zawodów FIS Cup i raz Pucharu Kontynentalnego^[7]. Pierwszy punkt Pucharu Świata zdobył 4 stycznia 2017, zajmując 30. miejsce na skoczni w Innsbrucku. Sześciokrotnie stawał na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego 2016/2017^[8].

W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 trzykrotnie zajmował miejsca na podium. W otwierającym Puchar Świata 2017/2018 konkursie w Wiśle zajął 6. miejsce. W trakcie sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu, poza tym występem jeszcze raz (w lutym w Willingen) zajmując miejsce w pierwszej dziesiątce^[9]. W klasyfikacji generalnej zakończył cykl na 28. pozycji ze 117 punktami^[10]. Startował również w Pucharze Kontynentalnym 2017/2018, w konkursach w Sapporo trzy razy zajmując miejsce na podium^[9].

Trzykrotnie stawał na podium w ramach Letniego Grand Prix 2018. W sierpniu zajął 2. miejsce w Courchevel i 3. w Hakubie, a we wrześniu zwyciężył w Hinzenbach^[11]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 5. miejsce^[12]. 15 grudnia 2018 w Engelbergu zajął 3. pozycję w konkursie Pucharu Świata, po raz pierwszy w karierze stając na podium indywidualnych zawodów cyklu. Poza tym występem w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, w styczniu 2019 w Zakopanem. W cyklu zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce^[11]. Sezon zakończył na 16. lokacie w klasyfikacji generalnej z 413 punktami^[10]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie był 11. na skoczni dużej i 21. na normalnej, a w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem, Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal^[11].

W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata indywidualnie najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, które zajął dwukrotnie: 30 listopada 2019 w Ruce i 22 grudnia w Engelbergu. Regularnie zdobywał punkty, zawody najczęściej kończył w drugiej dziesiątce^[13]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 18. pozycji z 417 punktami^[10].

Sezon 2020/2021 Pucharu Świata rozpoczął od 3. miejsca w Wiśle. W następnym występie po raz kolejny stanął na podium, zajmując 2. pozycję w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile^[14]. Przed kolejnymi zawodami został wycofany ze startów ze względu na zakażenie SARS-CoV-2^[15]. Z jego powodu nie wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020^[16]. Po powrocie do Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce, nie stanął już jednak na podium indywidualnie. Najwyżej sklasyfikowany był na 4. pozycji, w styczniu 2021 w Zakopanem. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni normalnej i 8. na dużej, zaś w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem, Janem Hörlem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal^[14]. Sezon Pucharu Świata ukończył na 12. lokacie z 561 punktami^[10].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Raz stanął na podium zawodów indywidualnych – 6 stycznia 2022 w konkursie w Bischofshofen rozgrywanym w ramach 70. Turnieju Czterech Skoczni odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach cyklu^[17]. Sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 556 punktami^[10]. W lutym wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 13. miejsce na skoczni normalnej oraz 20. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Stefanem Krafem, Janem Hörlem i Manuelem Fettnerem, zdobył złoty medal. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których był 38. indywidualnie^[17].

Zdobywał medale mistrzostw Austrii. Indywidualnie w 2018 zwyciężył na dużej skoczni i zajął 2. miejsce na normalnej^[18][19], a w 2021 zdobył złoty medal na obu obiektach^[20][21]. W drużynie, reprezentując kraj związkowy Salzburg, zdobył srebrny medal w 2016^[22].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2022 Pekin/Zhangjiakou

–

13. miejsce (K-95), 20. miejsce (K-125)

Drużynowo

2022 Pekin/Zhangjiakou

–

złoty medal[a]

Starty D. Hubera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	96,0 m	101,5 m	253,6 pkt	21,4 pkt	Ryōyū Kobayashi
20.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	133,0 m	132,5 m	255,1 pkt	41,0 pkt	Marius Lindvik
1.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.[a]	130,5 m	129,0 m	942,7 pkt (231,2 pkt)	–

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019 Seefeld/Innsbruck	–	11. miejsce (K-120), 21. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	19. miejsce (K-95), 8. miejsce (K-120)

Drużynowo

2019 Seefeld/Innsbruck	–	srebrny medal (K-120)[b]
2021 Oberstdorf	–	srebrny medal (K-120)[c]

Starty D. Hubera na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	126,0 m	125,5 m	242,0 pkt	37,4 pkt	Markus Eisenbichler
2.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[b]	126,5 m	126,5 m	930,9 pkt (240,0 pkt)	56,6 pkt	Niemcy
21.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	97,0 m	94,0 m	197,0 pkt	21,3 pkt	Dawid Kubacki
19.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	99,5 m	94,5 m	239,4 pkt	29,4 pkt	Piotr Żyła
8.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	133,5 m	123,5 m	255,3 pkt	21,2 pkt	Stefan Kraft
2.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[c]	129,0 m	130,5 m	1035,5 pkt (242,6 pkt)	11,1 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2022 Vikersund

–

38. miejsce

Starty D. Hubera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
38.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	141,0 m	–	–	–	102,1 pkt	752,1 pkt	Marius Lindvik

Uniwersjada

Indywidualnie

2013 Trydent/Predazzo

–

11. miejsce (K-95), 13. miejsce (K-120)

Drużynowo

2013 Trydent/Predazzo

–

11. miejsce (drużyna mieszana)[d], brązowy medal[e]

Starty D. Hubera na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	14 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	98,5 m	95,5 m	246,5 pkt	23,8 pkt	Sami Niemi
11.	17 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. mix.[d]	98,0 m	94,5 m	419,9 pkt (247,1 pkt)	88,2 pkt	Rosja I
3.	18 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.[e]	97,5 m	99,0 m	721,9 pkt (246,7 pkt)	33,6 pkt	Polska
13.	20 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	120,0 m	125,0 m	243,5 pkt	35,1 pkt	Krzysztof Biegun

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	6 stycznia	2022	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	136,5 m	137,0 m	286,8 pkt	* TCS 2021/2022

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 grudnia	2018	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	135,0 m	138,5 m	295,5 pkt	3.	6,5 pkt	Karl Geiger
2.	22 listopada	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	138,5 m	125,5 m	255,7 pkt	3.	11,9 pkt	Markus Eisenbichler
3.	5 grudnia	2020	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	255,7 pkt	2.	14,3 pkt	Halvor Egner Granerud
4.	6 stycznia	2022	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	136,5 m	137,0 m	286,8 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2014/2015
																															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	-	q	44	37	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	1
Sezon 2017/2018
																						punkty
6	q	29	45	28	18	29	dq	48	40	47	q	-	9	24	-	24	q	29	-	25	25	117
Sezon 2018/2019
																												punkty
18	14	46	24	28	3	q	10	15	14	11	24	31	6	8	18	9	37	23	-	21	12	15	19	39	17	16	21	413
Sezon 2019/2020
																											punkty
19	5	19	19	45	7	5	q	6	25	15	15	18	19	16	19	13	14	dq	22	15	13	19	25	20	18	31	417
Sezon 2020/2021
																									punkty
3	-	-	2	-	12	13	13	14	17	10	16	10	4	17	15	7	38	27	dq	10	-	6	9	5	561
Sezon 2021/2022
																												punkty
17	11	16	17	22	29	16	22	8	8	16	13	1	6	6	20	15	9	19	46	18	14	21	9	30	14	25	19	556
Sezon 2022/2023
																																punkty
37	-	-	-	-	-	-	-																									0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2017/2018
		2	4	-	-	-	-	-	6
Sezon 2018/2019
			3	2	-	6	-	3	5
Sezon 2019/2020
					1	-	6	-	6
Sezon 2020/2021
					1	1	4	-	3
Sezon 2021/2022
			1	1	4	3	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	30 września	2018	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,0 m	89,0 m	245,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 sierpnia	2018	Courchevel	Tremplin du Praz	K-125	HS-135	128,5 m	133,5 m	254,3 pkt	2.	5,6 pkt	Jewgienij Klimow
2.	25 sierpnia	2018	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	128,0 m	133,0 m	269,8 pkt	3.	18,1 pkt	Ryōyū Kobayashi
3.	30 września	2018	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,0 m	89,0 m	245,7 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2014
									punkty
-	-	-	30	31	-	-	-	-	1
2016
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	48	-	0
2017
									punkty
37	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2018
									punkty
33	18	19	2	6	3	-	-	1	305
2019
								punkty
33	30	29	-	-	-	-	-	3
2020
		punkty
34	8	32
2021
								punkty
-	-	35	-	-	-	17	34	14
2022
						punkty
-	-	-	30	-	-	1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2017
									5
2019
							6	4	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	28 grudnia	2016	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	139,0 m	133,5 m	280,3 pkt
2.	24 stycznia	2018	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	128,5 m	139,5 m	246,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 lutego	2014	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	118,5 m	111,5 m	261,5 pkt	3.	1,6 pkt	Manuel Fettner
2.	16 lutego	2014	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	109,5 m	110,5 m	252,0 pkt	3.	8,0 pkt	Karl Geiger
3.	27 lutego	2016	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	–	113,1 pkt	2.	0,5 pkt	Bartłomiej Kłusek
4.	10 grudnia	2016	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	111,5 m	120,0 m	283,7 pkt	3.	8,8 pkt	Cene Prevc
5.	28 grudnia	2016	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	139,0 m	133,5 m	280,3 pkt	1.	–
6.	7 stycznia	2017	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	132,5 m	136,0 m	264,8 pkt	2.	19,1 pkt	Johann André Forfang
7.	12 lutego	2017	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	110,0 m	119,0 m	236,5 pkt	3.	2,8 pkt	Felix Hoffmann
8.	5 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	146,0 m	138,5 m	276,1 pkt	2.	7,3 pkt	Clemens Aigner
9.	5 marca	2017	Czajkowski	Snieżynka	K-95	HS-106	103,5 m	101,5 m	258,5 pkt	3.	5,7 pkt	Clemens Aigner
10.	23 stycznia	2018	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	97,0 m	92,0 m	206,7 pkt	3.	9,0 pkt	Robert Kranjec
11.	24 stycznia	2018	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	128,5 m	139,5 m	246,0 pkt	1.	–
12.	25 stycznia	2018	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	130,0 m	135,0 m	230,6 pkt	3.	6,1 pkt	Robert Kranjec

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2017/2018

Sezon 2010/2011
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	39	49	-	-	-	-	8	11	16	29	-	-	-	-	73
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	67	59	-	-	-	41	29	50	53	41	-	-	-	-	2
Sezon 2012/2013
																												punkty
29	38	-	-	-	-	-	-	-	57	67	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	15	16	-	-	-	-	36	11	17	3	3	15	8	18	7	25	18	19	317
Sezon 2014/2015
																										punkty
35	18	24	24	26	-	-	33	32	15	38	50	-	-	24	41	31	-	-	-	-	-	-	-	-	-	55
Sezon 2015/2016
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	15	4	16	-	-	45	55	-	-	37	22	2	42	36	41	21	178
Sezon 2016/2017
																														punkty
13	3	4	20	22	16	1	2	20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9	3	4	11	33	22	8	2	4	8	5	3	827
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	5	-	-	-	3	1	3	-	-	12	14	4	4	10	13	8	5	-	-	-	528
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 31-50  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	10 września	2017	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	115,0 m	113,5 m	259,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	25 września	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	129,0 m	124,0 m	258,8 pkt	2.	14,8 pkt	Markus Eisenbichler
2.	9 września	2017	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	115,0 m	112,5 m	255,0 pkt	2.	8,0 pkt	Stefan Kraft
3.	10 września	2017	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	115,0 m	113,5 m	259,7 pkt	1.	–
4.	24 września	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	99,5 m	93,5 m	243,5 pkt	3.	12,4 pkt	Pius Paschke
5.	9 września	2018	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	112,5 m	117,0 m	276,5 pkt	3.	1,9 pkt	Killian Peier

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2018

2011
										punkty
7	22	15	7	19	16	58	47	-	-	124
2012
														punkty
dq	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2014
														punkty
-	-	21	15	-	-	-	-	49	43	27	38	40	31	30
2016
														punkty
40	35	12	38	38	21	-	-	-	-	10	2	-	-	138
2017
													punkty
47	24	-	-	-	2	1	16	4	4	3	20	15	389
2018
													punkty
-	-	-	-	-	6	3	-	-	-	-	-	-	100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 stycznia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	136,0 m	134,0 m	270,0 pkt
2.	12 lutego	2016	Eau Claire	Silver Mine	K-85	HS-95	89,0 m	94,5 m	252,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	22 lutego	2015	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	106,0 m	102,5 m	268,0 pkt	3.	9,0 pkt	Jewgienij Klimow
2.	17 stycznia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	136,0 m	134,0 m	270,0 pkt	1.	–
3.	12 lutego	2016	Eau Claire	Silver Mine	K-85	HS-95	89,0 m	94,5 m	252,5 pkt	1.	–
4.	13 lutego	2016	Eau Claire	Silver Mine	K-85	HS-95	88,0 m	91,5 m	239,5 pkt	3.	13,0 pkt	Stefan Huber
5.	18 sierpnia	2016	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	126,0 m	117,5 m	221,6 pkt	2.	18,8 pkt	Jan Ziobro

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2018/2019

Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2009/2010
																										punkty
dq	49	20	26	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	19	46	-	-	-	-	-	-	40
Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	9	-	-	-	-	-	-	74
Sezon 2011/2012
																							punkty
12	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	40	22	-	-	-	-	-	-	-	60
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	23	21	-	-	21	15	-	-	44
Sezon 2013/2014
																								punkty
21	25	-	-	-	-	16	15	-	-	-	-	-	-	4	6	-	-	-	-	-	-	-	-	137
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	3	100
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8	28	7	1	-	-	-	-	1	3	-	-	-	-	331
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	8	13	2	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	172
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	-	-	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• HUBER Daniel - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
• HUBER Daniel 1993.01.02 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-04-09].