Daniel Inouye
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przewodniczący pro tempore Senatu Stanów Zjednoczonych | |
Okres | od 28 czerwca 2010 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Senator Stanów Zjednoczonych z Hawajów | |
Okres | od 3 stycznia 1963 |
Poprzednik | Oren E. Long |
Następca | |
Kongresmen z Hawajów (cały stan) | |
Okres | od 21 sierpnia 1959 |
Poprzednik | (pierwszy kongresmen |
Następca | Thomas Ponce Gill |
Odznaczenia | |
Daniel Ken Inouye (wymowa nazwiska: Ken Inoue 井上建 Inoue Ken) ur. 7 września 1924 w Honolulu, zm. 17 grudnia 2012 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, działacz Partii Demokratycznej, który reprezentował ojczysty stan Hawaje w Senacie Stanów Zjednoczonych od 1963.
Od 28 czerwca 2010 przewodniczący pro tempore Senatu Stanów Zjednoczonych, zastąpił na tym stanowisku zmarłego Roberta Byrda.
W latach 1959–1963 zasiadał w Izbie Reprezentantów, a więc reprezentował Hawaje nieprzerwanie od uzyskania przez nie statusu 50. stanu USA. Był też pierwszym senatorem pochodzenia japońskiego. Odznaczony m.in. Medalem Honoru i japońskim Orderem Wschodzącego Słońca.
Życiorys
Urodził się w Honolulu jako syn imigrantów japońskich. Uczęszczał do miejscowych szkół publicznych. W czasie II wojny światowej służył w szeregach US Army jako ochotnik (1943–1947), początkowo w stopniu szeregowego. Zwolniono go ze służby w randze kapitana. Za swoją dzielność w boju został uhonorowany 21 czerwca 2001 Kongresowym Medalem Honoru. W trakcie walk stracił prawą rękę.
W 1950 ukończył studia na Uniwersytecie Hawajskim. Następnie kontynuował studia na wydziale prawa George Washington University, które ukończył w 1952. W 1953 przyjęto go do palestry, dzięki temu mógł rozpocząć prywatną praktykę.
Jego żona, z którą przeżył ponad 57 lat, zmarła 13 marca 2006. Miał z nią syna, Daniela Kena juniora.
Wczesna kariera publiczna
Jego pierwszym publicznym stanowiskiem była praca w charakterze asystenta prokuratora publicznego w Honolulu (1953–1954). W latach 1954–1958 zasiadał w terytorialnej Izbie Reprezentantów, cały czas piastując urząd lidera większości. Z kolei lata 1954–1958 spędził w hawajskim Senacie.
Pierwszy kongresmen z Hawajów
Po przyjęciu Hawajów do Unii jako 50. stanu zdobył nominację Partii Demokratycznej jako kandydat na jedynego wówczas reprezentanta Hawajów w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych (istniał tam tylko jeden okręg wyborczy, tzw. At-Large. Drugi stworzono kiedy już zasiadał w Senacie). Po wygraniu wyborów, 21 sierpnia 1959 objął urząd. W 1960 został wybrany ponownie i zasiadał w Izbie Reprezentantów do 3 stycznia 1963.
Senator
Kiedy urzędujący senator, demokrata Oren E. Long, nie ubiegał się o reelekcję w 1962 Inouye zdobył nominację i na to stanowisko. Wygrał wybory większością 69,4 do 30,6 procent głosów. Jego rywalem był republikanin Ben Dillingham. Wybierano go ponownie w latach 1968, 1974, 1980, 1986, 1992, 1998, 2004 i 2010.
Inouye stał się szeroko znany, kiedy był członkiem specjalnej senackiej komisji ds. zbadania Watergate. To on przewodniczył też komisji do zbadania afery Iran-Contras (1987–1989).
23 maja 2005 Inouye był jednym z umiarkowanych senatorów demokratycznych, którzy poszli na kompromis z republikanami w sprawie zatwierdzenia trzech konserwatywnych nominacji prezydenta George’a W. Busha, aby uniknąć impasu, przy czym demokraci zachowali sobie prawo korzystnej interwencji w przyszłości.
Poglądy polityczne
Daniel Inouye był określany jako umiarkowany liberał:
- popierał prawo kobiet do przerywania ciąży;
- popierał pełne i równe prawa obywatelskie dla osób innej orientacji seksualnej;
- sprzeciwiał się planom prywatyzacji programu ubezpieczeń społecznych;
- sprzeciwiał się nieograniczonemu prawu do posiadania broni palnej;
- nie popierał instytucji kary śmierci;
- nie popierał kontrowersyjnego PATRIOT ACT;
- głosował w 2002 przeciwko zgodzie na interwencję w Iraku.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
- Strona senacka. inouye.senate.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-24)].
- Daniel Inouye w bazie Notable Names Database (ang.)
- On the Issues
Media użyte na tej stronie
Ribbon for the European-African-Middle Eastern Campaign Medal awarded by the United States Department of Defense.
Ribbon for the World War II Victory Medal awarded by the United States Department of Defense.
Baretka: Order Sikatuny – II Klasa (wz. 2003), Wielki Krzyż (Datu).
Baretka amerykańskiego odznaczenia Purple Heart.
United States Army First Lieutenant Daniel K. Inouye was awarded the Medal of Honor for his actions during World War II
Baretka: Filipińska Legia Honorowa – I Klasa (wz. 2003), Szef Komandor (Punong Komandante).
Baretka Wielkiej Wstęgi Kwiatów Paulowni Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia).
Od 2003: Baretka Orderu Kwiatów Paulowni (Japonia).
Daniel Inouye's signature.
Baretka: Order Lakanduli – II Klasa, Wielki Krzyż (Bayani).
Ribbon bar: Bronze Star
Seal of the President Pro Tempore of the United States Senate, vectorized in Inkscape
Vector illustration based on photo of a Bronze Oak leaf cluster awarded by the United States Department of Defense to be worn as an add-on device on various awards and decorations to denote more than one bestowal of the decoration.
Autor: SaluteVII, Licencja: CC BY-SA 4.0
Presidential Medal of Freedom (ribbon)