Daniel Jacobs
 Daniel Jacobs w 2011 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 185 cm |
| Kategoria wagowa | średnia |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 41 |
| Zwycięstwa | 37 |
| Przez nokauty | 30 |
| Porażki | 4 |
| Remisy | 0 |
| Nieodbyte | 0 |
| |
Daniel Jacobs (ur. 3 lutego 1987 roku w Brownsville) – amerykański bokser, były mistrz świata WBA Regular oraz były mistrz świata federacji IBF w wadze średniej.
Kariera amatorska
Na amatorskim ringu wygrał 137 walk i poniósł tylko 7 porażek. W 2003 roku wygrał młodzieżowe igrzyska Stanów Zjednoczonych. Cztery razy wygrał też "złote rękawice" Nowego Jorku.
Kariera zawodowa
Na zawodowym ringu zadebiutował 7 grudnia 2007 roku na wielkiej gali Mayweather vs. Hatton w Las Vegas. Jego rywalem był Jose Jesus Hurtado. Jacobs znokautował swojego oponenta już w 29 sekundzie.
Po dwudziestu kolejnych zawodowych zwycięstwach dostał szansę walki o wakujący tytuł mistrza świata organizacji WBO, mając za rywala niepokonanego Dmitrija Piroga. Przegrał przez nokaut w piątej rundzie.
Po kilku walkach na odbudowanie, stanął przed szansą walki o wakujący pas regularnego mistrza świata organizacji WBA. Tym razem jego oponentem był Australijczyk Jarrod Fletcher. Swojego rywala rzucił na deski już w pierwszej rundzie, a walkę zakończył przez nokaut w piątej.
5 grudnia 2015 roku w trzeciej obronie pasa WBA Regular spotkał się w ringu z niepokonanym wcześniej Peterem Quillinem. Walka została nazwana w mediach "Bitwą o Nowy Jork". Jacobs od początku walki ruszył do zdecydowanego ataku, co przyniosło efekt zamierzony efekt - zasypanego gradem ciosów Quillina w pierwszej rundzie poddał sędzia.
18 marca 2017 roku przystąpił do walki o pasy WBC, WBA, IBF w wadze średniej z Gennadijem Gołowkinem (36-0, 33 KO). Walka była dość wyrównana, ale sędziowie po dwunastu rundach jednogłośnie opowiedzieli się za zwycięstwem Kazacha (113-114, 112-115, 112-115)[1].
11 listopada 2017 roku w Uniondale udanie powrócił na ringu, wygrywając jednogłośnie na punkty (118-109, 120-107, 119-108) z Luisem Ariasem (18-0, 9 KO).
28 kwietnia 2018 w Barclays Centre, Brooklynie, zmierzył się z Maciem Sulęckim (26-1, 10 KO). Po interesujących dwunastu rundach Amerykanin zwyciężył jednogłośnie na punkty (116-111, 117-110, 115-112).
27 października 2018 w nowojorskim Madison Square Garden Theater, pokonał na punkty Siergieja Derewianczenkę (12-1, 10 KO). Sędziowie punktowali walkę dwa razy 115-112 na jego korzyść i 113-114 dla Ukraińca. Dzięki temu zwycięstwu zdobył wakujący pas mistrza świata organizacji IBF.
Walka unifikacyjna z Saulem Alvarezem
4 maja 2019 T-Mobile Arena w Las Vegas przegrał na punkty 113-115, 112-116, 113-115 z Saúlem Álvarezem (52-1-2, 35 KO). Stawką pojedynku były mistrzowskie pasy federacji WBC, WBA, oraz IBF, które tym samym powędrowały w ręce pięściarza z Meksyku.[2].
Problemy zdrowotne
W marcu 2011 roku zdiagnozowano u niego złośliwy nowotwór tkanki kostnej. Po hospitalizacji pokonał chorobę, i wbrew przewidywaniom lekarzy wrócił do wyczynowego sportu[3].
Przypisy
- ↑ INTERIA.PL, Giennadij Gołowkin po ciężkim boju wypunktował Daniela Jacobsa. Koniec passy nokautów! [dostęp 2017-08-18] (pol.).
- ↑ Canelo minimalnie lepszy od Jacoobsa. Bokser.org, 9 maja 2015. [dostęp 2019-05-05]. (pol.).
- ↑ Wojciech Czuba, JACOBS POKONAŁ RAKA, www.bokser.org [dostęp 2017-08-18].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Former ten-time boxing Champion Oscar De La Hoya and his prodigy middleweight boxer Daniel Jacobs pose with a U.S. Division - Center soldier at Camp Liberty MWR building, March 13. Sponsored by the USO, Golden Boy Boxing, an organization founded by Oscar De La Hoya several years ago, is promoting three classes of boxers and has chosen to bring the tour to servicemembers serving in Iraq.