Daniel Josef Mayer

Daniel Josef Mayer

Arcybiskup Metropolita Praski Prymas Czech
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1656 Wartenberg
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 1733 Praga
Miejsce pochówku	Katedra świętego Wita
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	17 grudnia 1678
Nominacja biskupia	17 kwietnia 1711 (biskup pomocniczy praski) 4 kwietnia 1731 (arcybiskup praski)
Sakra biskupia	9 października 1712

Daniel Josef Mayer, znany także jako Daniel Joseph Mayer Edler von Mayern (ur. 16 stycznia 1656 w Wartenbergu, zm. 10 kwietnia 1733 w Pradze) – czeski duchowny kościoła katolickiego, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech od 1731 r.

Życiorys

Urodził się w 1656 r. jako syn rzeźnika w Wartenbergu. Dorastał w ubóstwie. Po ukończeniu szkoły w Jičínie uczęszczał jako kleryk do Konwiktu św. Bartłomieja w Pradze, gdzie zdał baccalauréat z teologii w 1678 r. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie i został skierowany do pracy duszpasterskiej w Přebuzie, gdzie udało mu się dokonać konwersji na katolicyzm blisko 500 protestantów. W 1684 r. został proboszczem w Hroznětínie.

W 1693 r. został wybrany praskim kanonikiem katedralnym. Pełnił w katedrze św. Wita w Pradze rolę duszpasterza społeczności niemieckiej, a następnie od 1694 r. bibliotekarza. W 1701 r. awansował na proboszcza parafii katedralnej. Piastował także funkcję wikariusza generalnego archidiecezji praskiej.

W 1700 r. cesarz Karol VI Habsburg powierzył mu zarząd nad finansami krajowymi w Czechach, a później mianował jednym z członków tajnej rady cesarskiej nadając mu tytuł szlachecki. 17 kwietnia 1711 r. został mianowany biskupem tytularnym Tyberiady i biskupem pomocniczym Pragi. Jego konsekracja biskupia miała miejsce 9 października 1712 r. w Hradcu Králové, a sakrę biskupią przyjął z rąk tamtejszego ordynariusza Johanna Adama Wratislawa von Mitrowitza.

W okresie sedeswakancji w latach 1710-1712 po śmierci arcybiskupa von Kuenburga zarządzał archidiecezją praską jako wikariusz kapitulny. Następnie cesarz Karol VI mianował go nowym praskim metropolitą, na co uzyskał zgodę papieża Klemensa XII i 7 maja 1732 r. mógł odbyć uroczysty ingres do swojej stolicy biskupiej, mając wtedy 76 lat. Jego rządy trwały zaledwie siedem miesięcy. W tym czasie udało mu się dokonać wizytacji zakonów eremickich. Wiele uwagi poświęcił szerzeniu kultu czeskich patronów. Zmarł w 1733 r.

Bibliografia

• Kurt A. Huber: Erwin Gatz: Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1648–1803. s. 302-303. ISBN 3-428-06763-0. (niem.)

Linki zewnętrzne

• Krótka biografia na stronie „Catholic-Hierarchy”

Biskupi prascy

Biskupi prascy (973–1344)	Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982) Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996) Strachkwas Chrystian (elekt) (996) Thiadag (998–1017) Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023) Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030) Severus (Šebíř) (1030–1067) Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089) Kosmas (1090–1098) Herman (Heřman) (1099–1122) Meinhard (Menhart) (1122–1134) Jan I (1134–1139) Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140) Otto (Ota) (1140–1148) Daniel I (1148–1167) Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168) Bedřich z Puttendorfu (1168–1179) Valentin (Veliš) (1179–1182) Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197) Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214) Andrzej (Ondřej) (1214–1224) Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125) Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226) Jan II (1226–1236) Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240) Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258) Jan III z Dražic (1258–1278) Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296) Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301) Jan IV z Dražic (1301–1343) Arnoszt z Pardubic (1343–1344)
Arcybiskupi prascy (1344–1471)	Arnoszt z Pardubic (1344–1364) Jan Očko z Vlašimi (1364–1379) Jan z Jenštejna (1379–1396) Olbram ze Škvorce (Volfram ze Škvorce) (1369–1402) Mikuláš Puchník z Černic (elekt) (1402) Zbyněk Zajíc z Hasenburka (1403–1411) Zygmunt Albík z Uničova (1411–1412) Konrád z Vechty (1413–1431) Jan Rokycana (Jan z Rokycan) (1435–1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)	Antonín Brus z Mohelnice (1561–1580) Martin Medek (1581–1590) Zbyněk Berka z Dubé (1592–1606) Karel z Lamberka (1607–1612) Jan Lohelius (1612–1622) Ernst Adalbert von Harrach (1623–1667) Jan Vilém Libštejnský (1667–1668) Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669–1675) Jan Bedřich z Valdštejna (1675–1694) Jan Josef Breuner (1695–1710) Franz Ferdinand von Kuenburg (1713–1731) Daniel Josef Mayer (1732–1733) Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733–1733) Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733–1763) Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764–1793) Vilém Florentin Salm (1793–1810) Václav Leopold Chlumčanský (1815–1830) Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831–1833) Andrzej Alojzy Ankwicz (1834–1838) Alois Josef Schrenk (1838–1849) Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850–1885) Franz von Schönborn (1885–1899) Lev Skrbenský z Hříště (1899–1916) Pavel Huyn (1916–1919) František Kordač (1919–1931) Karel Kašpar (1931–1941) Josef Beran (1946–1969) František Tomášek (1977–1991) Miloslav Vlk (1991–2010) Dominik Duka (2010–2022) Jan Graubner (od 2022)

(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5