Daniel Koziarski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Daniel Koziarski (ur. 11 stycznia 1979 w Gdyni) – polski prawnik, pisarz, autor artykułów prasowych i internetowych.
Życiorys
Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni[1]. W 2003 został absolwentem prawa na Uniwersytecie Gdańskim. Obronił pracę z zakresu prawa karnego procesowego. Współpracował z „Gazetą Polską“, publikując w niej m.in. cykl satyrycznych opowieści, „Opowiadania poprawne“. Redaguje autorski blog i współpracuje z Przystanią Literacką. Jako pisarz zadebiutował w lutym 2007 powieścią „Kłopoty to moja specjalność, czyli kroniki socjopaty“, która ukazała się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka[2]. Książka otrzymała bardzo pozytywne recenzje w „Kulturze“ i „Newsweeku“ (Joanna Ruszczyk, Newsweek, 18 marca 2007). W stworzonej przez Kozierskiego postaci Tomasza Płachty, który specjalizuje się w komplikowaniu życia sobie i innym, niektórzy doszukują się podobieństw z „Dniem Świra“ Marka Koterskiego. Kolejna część cyklu, „Socjopata w Londynie“, wydana została w sierpniu 2007. W lipcu 2008 ukazała się jego trzecia książka pt. „Klub samobójców“. Otrzymała bardzo dobrą recenzję Piotra Kofty w „Kulturze“ („Dziennik“). W październiku 2008 ukazała się antologia „Opowiadania pod psem i kotem“, do której Koziarski napisał opowiadanie „Dziewięć żyć kota Alberta“. W listopadzie 2009 premierę miała jego kolejna książka pt. „Mój prywatny Sąd Ostateczny“. W sierpniu 2010 wydawnictwo MG opublikowało trzecią część cyklu „Socjopata“ – „Przypadki Tomasza Płachty. Życie i śmierć socjopaty.“ Od 2016 związany z wydawnictwem Novae Res.
Twórczość
Książki
- Kłopoty to moja specjalność, czyli kroniki socjopaty (2007), Prószyński i S-ka
- Socjopata w Londynie (2007), Prószyński i S-ka
- Klub samobójców (2008), Prószyński i S-ka
- Mój prywatny Sąd Ostateczny (2009), Grasshopper
- Przypadki Tomasza Płachty. Życie i śmierć socjopaty (2010), MG
- Zbrodnie pozamałżeńskie (2016), Wydawnictwo Novae Res, współautor Agnieszka Lingas-Łoniewska[3]
- Kobieta, która wiedziała za mało (2017), Wydawnictwo Novae Res
- Ciemnokrąg, (2017), Wydawnictwo Novae Res
- Miłość w czasach dyskontów (2018), Wydawnictwo Novae Res
- Klub niewiernych (2018), Wydawnictwo Novae Res, współautor Agnieszka Lingas-Łoniewska.
- Od Nerwosolka do Yansa: 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią (2021), Wydawnictwo Novae Res, współautor Wojciech Obremski
Opowiadania
- Dziewięć żyć kota Alberta (w tomie Opowiadania pod psem i kotem (2008), MG)
- Suka (w tomie Piątek, 2:45 (2010), Filar)
- Monodram (2011)
- Niania (w tomie 31.10 Halloween po polsku (2011))
- Prywatny Akt Oskarżenia (w tomie Zemsta jest kobietą (2011))
- Kwestia smaku (2012)
- Dwanaście przedwigilijnych potraw (2017), Wydawnictwo Novae Res (w tomie Pensjonat pod Świerkiem)
- Skwer miłości, skwer samotności (2019), Wydawnictwo Novae Res (w tomie Zakochane Trójmiasto)
- Rocznica (2019), Wydawnictwo Novae Res (w tomie Ludzie potrafią latać)
Scenariusze
- scenariusz do komiksu Kapitan Szpic i wielki cyrk (współautor Artur Ruducha), (2018), wydawnictwo Ongrys
- scenariusz do komiksu Kapitan Szpic i Czarna Niechcesete (współautor Artur Ruducha) (2019), wydawnictwo Ongrys
- scenariusz do komiksu Kapitan Szpic i popielniczka z negatywką (współautor Artur Ruducha) (2019), wydawnictwo Ongrys
Przypisy
- ↑ Informacja biograficzna o Danielu Koziarskim na biblionetka.pl. [dostęp 2017-04-13].
- ↑ Informacja biograficzna o Danielu Koziarskim na stronie lubimyczytac.pl. [dostęp 2017-04-13].
- ↑ Informacje o książce na stronie Wydawnictwa Novae Res. [dostęp 2017-04-12].
Linki zewnętrzne
- Krzysztof Maciejewski: Daniel Koziarski: „Wierzę w inteligencję czytelników” – wywiad. artofreading.pl, 6 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-07].
- Klaudia Cebula: Wywiad z Danielem Koziarskim. bookhunter.pl, 28 marca 2017. [dostęp 2017-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 kwietnia 2017)].
- Wywiad z Danielem Koziarskim. coprzeczytalam.pl, 15 marca 2017. [dostęp 2017-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2017)].
- Blog Daniela Koziarskiego. danielkoziarski.blogspot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-13)].