Daniel Passarella

Daniel Passarella

Daniel Alberto Passarella

Data i miejsce urodzenia	25 maja 1953 Chacabuco
Wzrost	173 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1973 Sarmiento 36 (9) 1974–1981 River Plate 266 (90) 1982–1986 Fiorentina 109 (26) 1986–1988 Inter Mediolan 44 (9) 1988–1989 River Plate 32 (9) W sumie: 487 (143)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1976–1986  Argentyna 69 (23)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1990–1994 River Plate 1994–1998 Argentyna 1999–2001 Urugwaj 2001 Parma 2002–2003 Monterrey 2005 Corinthians 2006–2007 River Plate
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata złoto Argentyna 1978 złoto Meksyk 1986 Puchar Konfederacji srebro Arabia Saudyjska 1995

Daniel Alberto Passarella (ur. 25 maja 1953 w Chacabuco) – argentyński piłkarz występujący na pozycji obrońcy, trener i działacz piłkarski. Największe sukcesy sportowe odniósł w River Plate - jako zawodnik zdobył z nim pięć tytułów mistrza kraju, jako szkoleniowiec ligowe rozgrywki wygrywał raz. Ponadto występował w Serie A (AC Fiorentina i Inter Mediolan). Z reprezentacją Argentyny, w której barwach w latach 1975–1986 rozegrał 69 meczów, triumfował na Mundialu 1978 (był kapitanem drużyny) i na Mundialu 1986.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Najbardziej udane były dla niego lata 90. - z River Plate zdobył w 1990 roku mistrzostwo kraju, a z reprezentacją Argentyny (1994–1998) dotarł do ćwierćfinału Mundialu 1998. Później z mniejszymi sukcesami pracował w Urugwaju, Włoszech, Meksyku i Brazylii.

Na początku grudnia 2009 roku został prezesem River Plate, zespołu, z którym poprzednio związany był jako piłkarz i trener. Za jego kadencji klub - po raz pierwszy w swojej ponad stuletniej historii - spadł do drugiej ligi^[1].

Kariera piłkarska

Jest synem Włocha, prezesa klubu Racing Chacabuco, i Hiszpanki. Zaczynał karierę w amatorskim Argentino Chacabuco, skąd przeniósł się do trzecioligowego Club Atlético Sarmiento. W ciągu kolejnego sezonu dwudziestojednoletni zawodnik został kupiony przez River Plate, w którego barwach przez osiem lat rozegrał 298 meczów i strzelił 99 goli. W tym czasie swoją kolekcję trofeów piłkarskich poszerzył o pięć tytułów mistrza Argentyny.

Na Mundialu 1978 był kapitanem reprezentacji i wraz z bramkarzem Ubaldo Fillolem i napastnikiem Mario Kempesem tworzył tzw. "terceto de oro", tj. "złoty tercet". Argentyńczycy zdobyli wówczas Puchar Świata, a Passarella był jednym z bardziej wyróżniających się postaci w drużynie. Brał udział również w Mundialu 1982. Cztery lata później w czasie turnieju w Meksyku zachorował na wirusową odmianę biegunki i nie wystąpił w żadnym meczu. Selekcjoner Carlos Bilardo odebrał Passarelli opaskę kapitana na rzecz Diego Maradony, co stało się przyczyną głośnego konfliktu między tymi dwoma piłkarzami.

W 1982 roku przeniósł się do Włoch, najpierw przez cztery lata grał w AC Fiorentinie, a potem w Interze Mediolan, ale nie odniósł z tymi klubami żadnych sukcesów. W 1995 roku przeżył osobistą tragedię, kiedy w wypadku samochodowym zginął jego syn Sebastian.^[2]

W wieku 35 lat powrócił do River Plate. Karierę sportową zakończył rok później.

Kariera reprezentacyjna

Trzykrotny uczestnik turnieju o Mistrzostwo Świata: 1978 (mistrzostwo świata jako kapitan), start w Mundialu 1982 (druga runda) i 1986 (mistrzostwo świata jako rezerwowy).

Łącznie w reprezentacji Argentyny od 1975 do 1986 roku rozegrał 69 meczów i strzelił 24 gole.

Charakterystyka zawodnika

Był lewonożnym środkowym obrońcą, liderem i najczęściej kapitanem swoich zespołów, obdarzonym dużą charyzmą wykonawcą stałych fragmentów gry. Mimo niskiego wzrostu (173 cm) wyróżniał się skocznością i walecznością, wiele bramek zdobywał po strzałach głową. Jest jednym z najskuteczniejszych (w całej karierze strzelił ponad 200 bramek) obrońców w historii.

Kariera szkoleniowa

Diego Maradona i Daniel Passarella podczas Mistrzostw Świata 1986.

Zaraz po zakończeniu sportowej kariery został szkoleniowcem River Plate, z którym w 1990 roku zdobył tytuł mistrza Argentyny.

W 1994 roku po zdymisjonowaniu Alfio Basile został powołany na stanowisko selekcjonera reprezentacji Argentyny. Już na początku kadencji wydał oświadczenie, w którym zapowiadał regularne przeprowadzanie badań antynarkotykowych wśród swoich zawodników. Wiele kontrowersji wywołała kolejna wypowiedź szkoleniowca, w której stwierdził, że nie widzi miejsca w reprezentacji dla zawodników z długimi włosami. Fernando Redondo, dotąd podstawowy zawodnik kadry, kiedy nie zgodził się na obcięcie włosów, nie został powołany na Mundial 1998. Argentyńczycy na mistrzostwach doszli do ćwierćfinału, w którym przegrali z Holandią. Po turnieju Passarella podał się do dymisji.

Przez półtora roku był selekcjonerem reprezentacji Urugwaju. Mimo iż zapowiadał, że jest w stanie przywrócić drużynie "Urusów" utracony blask, to szybko, po konflikcie z szefami związku, zrezygnował z posady. Jeszcze gorzej wiodło mu się we włoskiej Parmie. Na przełomie listopada i grudnia 2001 roku przegrał z nią pięć kolejnych meczów i został zwolniony.

Przez kolejne trzy lata pracował w Meksyku, gdzie z klubem CF Monterrey udało mu się w 2003 roku wywalczyć mistrzostwo kraju.

Fiaskiem zakończyła się przygoda z brazylijskim SC Corinthians Paulista. Passarella otrzymał wypowiedzenie już po dwóch miesiącach pracy, w ciągu których jego zespół nie wygrał ani jednego meczu. Od stycznia 2006 do grudnia 2007 - bez większych osiągnięć - ponownie był szkoleniowcem River Plate.

Sukcesy

Zawodnik

River Plate

• Primiera Division: 1975, 1977, 1979, 1980, 1981

Argentyna U-20

• Złoty medal na turnieju w Tulonie w 1975 roku

Argentyna

• Złoty medal Mistrzostw Świata: 1978, 1986

Trener

River Plate

• Primiera Division: 1990

CF Monterrey

• Liga MX: 2003

Argentyna

• srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich 1996
• awans do Mundialu 1998 i start w tym turnieju (ćwierćfinał)

Przypisy