Daniel Salis-Soglio

Daniel Salis-Soglio
Ilustracja
zbrojmistrz polny zbrojmistrz polny
Data i miejsce urodzenia19 lutego 1826
Chur
Data i miejsce śmierci19 września 1919
Chur
Przebieg służby
Lata służbydo 1892
Siły zbrojneArmia Cesarstwa Austriackiego
Armia Austro-Węgier
Stanowiskageneralny inspektor inżynierii
Odznaczenia
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Leopolda Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry) Order Korony Żelaznej II klasy (Austro-Węgry)

Daniel Salis-Soglio (ur. 19 lutego 1826 w Chur, zm. 19 września 1919 tamże) – zbrojmistrz polny cesarskiej i królewskiej Armii, baron, rzeczywisty tajny radca, budowniczy Twierdzy Przemyśl.

Życiorys

Pochodził ze szwajcarskiej rodziny arystokratycznej. Syn szwajcarskiego oficera barona Emanuela Salis-Soglio (1798-1863) i Margarety z baronów Salis-Rietberg (1804-1854)[1].

Jako małoletni wstąpił do Akademii Inżynierii. W latach 1855-1859 był osobistym adiutantem Dyrektora Inżynierii Generalnej arcyksięcia Leopolda. W czasie tej służby i licznych podróży inspekcyjnych po monarchii poznał wszystkie twierdze Cesarstwa.

Został dyrektorem Budowy Fortyfikacji dla południowego Tyrolu z siedzibą w Trydencie[2], a w 1871 dyrektorem Budowy Fortyfikacji w Przemyślu[3]. W 1873 został szefem inżynierii w Dowództwie Generalnym we Lwowie[4][5]. Na tym stanowisku 31 października 1874 został mianowany na stopień generała majora[6]. W 1876 został powołany na stanowisko prezydenta Wojskowego Komitetu Technicznego i Administracyjnego[7][8]. Na tym stanowisku 30 kwietnia 1879 został mianowany na stopień marszałka polnego porucznika[6]. W 1880 został wyznaczony na stanowisko generalnego inspektora inżynierii[9][10][11]. W 1891 został szefem Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 76. 27 kwietnia 1899 został mianowany na stopień zbrojmistrza polnego[6]. 1 sierpnia 1892 został przeniesiony w stan spoczynku[6].

Jego imię nosi Fort I Twierdzy Przemyśl w Siedliskach.

Był dwukrotnie żonaty. W 1853 r. w Kolonii poślubił Theodore Effingh, z którą miał dwóch synów: Emanuela Johanna (ur. 1854) i Paula Hermanna (ur. 1861). Po śmierci pierwszej żony, w 1902 r. w Wiedniu poślubił Marię Zapałowicz z domu Smole, wdowę po polskim inżynierze Władysławie Zapałowiczu. Tym samym Daniel Salis-Soglio został ojczymem polskiego podróżnika Hugona Zapałowicza[12][13].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Justus Perthes, Gothaisches Genealogisches Taschenbuch der Freiherrlichen Hauser, 1910, s. 667
  2. ↑ Rocznik oficerski 1869-1870 ↓, s. 148, 691.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 113, 495.
  4. ↑ Rocznik oficerski 1874 ↓, s. 114, 511.
  5. ↑ Rocznik oficerski 1876 ↓, s. 112, 562.
  6. ↑ a b c d Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 157.
  7. ↑ Rocznik oficerski 1877 ↓, s. 82, 111, 559.
  8. ↑ Rocznik oficerski 1879 ↓, s. 84, 115, 583.
  9. ↑ Rocznik oficerski 1881 ↓, s. 86, 117, 615.
  10. ↑ a b Rocznik oficerski 1885 ↓, s. 85, 116, 707.
  11. ↑ a b c d e Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1891 ↓, s. 88, 780.
  12. ↑ Justus Perthes, Gothaisches Genealogisches Taschenbuch der Freiherrlichen Hauser, 1910, s. 667-668
  13. ↑ Paweł Trefler, Zapałowicz Hugo (1852–1917) [w:] Przemyski słownik biograficzny, t. 2, pod red. Lucjana Faca, Tomasza Pudłockiego, Anny Siciak, Przemyśl 2011 s. 189-194
  14. ↑ Rocznik oficerski 1879 ↓, s. 84.
  15. ↑ Rocznik oficerski 1879 ↓, s. 41, 84.

Bibliografia

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1869-1870. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, marzec 1870.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1874. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1874.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1876. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1875.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1877. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1876.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1879. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1878.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1881. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1880.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.

Media użyte na tej stronie

K.u.k. Feldzeugmeister.png
Autor: L' empereur Charles, Licencja: CC0
Rank insignia of the Austro-Hungarian armed forces (k.u.k.) 1868 to 1918. of the artillery - called “Feldzeugmeister”) – gorget patch.
Ord Leopold-GC.png
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine Imperiale di Leopoldo
Ord.CoronaFerrea - GC.png
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine Imperiale della Corona Ferrea
Ord.CoronaFerrea - COM.png
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Commendatore dell'Ordine Imperiale della Corona Ferrea
Ordine imperiale della corona di ferro, austria.png
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
Salis soglio.jpg
gen. broni Daniel Salis Soglio