Daniela Hantuchová

Daniela Hantuchová

Państwo	Słowacja
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1983 Poprad
Wzrost	181 cm
Masa ciała	62 kg
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	Maj 1999
Zakończenie kariery	6 lipca 2017
Trener	John-Laffnie de Jager
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (27 stycznia 2003)
Australian Open	SF (2008)
Roland Garros	4R (2002, 2006, 2010, 2011)
Wimbledon	QF (2002)
US Open	QF (2002, 2013)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (26 sierpnia 2002)
Australian Open	F (2002, 2009)
Roland Garros	F (2006)
Wimbledon	QF (2005)
US Open	SF (2011)
Strona internetowa

Daniela Hantuchová (ur. 23 kwietnia 1983 w Popradzie) – słowacka tenisistka, mistrzyni czterech turniejów wielkoszlemowych w grze mieszanej (Karierowy Wielki Szlem), trzykrotna wicemistrzyni w grze podwójnej i półfinalistka Australian Open 2008 w grze pojedynczej, klasyfikowana w rankingu WTA na 5. miejscu w grze pojedynczej (2003) i 5. w grze podwójnej (2003), zdobywczyni Pucharu Federacji 2002 i dwukrotnie Pucharu Hopmana w barwach Słowacji, reprezentantka Słowacji podczas letnich igrzysk olimpijskich. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Kariera tenisowa

Daniela Hantuchová rozpoczęła treningi tenisowe w wieku sześciu lat. Dziesięć lat później trafiła do Akademii Tenisowej Nicka Bollettieriego na Florydzie w Stanach Zjednoczonych. Jako juniorka zagrała między innymi w ćwierćfinale French Open 1998, przegrywając z Jeleną Diemientjewą. W klasyfikacji dziewcząt do lat osiemnastu zajmowała indywidualnie 13. miejsce, deblowo zaś 6. (notowanie z 31 grudnia 1998).

1999–2000

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 1999 roku. W październiku po raz pierwszy jej nazwisko znalazło się w drabince głównego turnieju WTA; miało to miejsce w Bratysławie. Daniela przegrała wtedy z Sabine Appelmans 4:6, 4:6. Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w maju 2000 w Strasburgu, eliminując Irodę Tulyaganovą 6:4, 6:4. W turnieju tym doszła do swojego pierwszego ćwierćfinału w WTA Tour, pokonała jeszcze Nadię Pietrową, nie sprostała jednak Ricie Kuti-Kis. Do jednej czwartej finału dostała się też kilka miesięcy później w Luksemburgu, gdzie wzbudziła sensację, ogrywając w drugiej rundzie najwyżej rozstawioną siódmą zawodniczkę świata Nathalie Tauziat.

2001

W styczniu 2001 w Melbourne odnotowała swój pierwszy mecz w drabince głównej turnieju wielkoszlemowego, została wówczas wyeliminowana przez Annę Kurnikową. Dwa tygodnie później poprawiła swój najlepszy wynik w rozgrywkach WTA, dochodząc do półfinału – okazała się lepsza od Amandy Coetzer (10 WTA), uległa dopiero Jennifer Capriati. W maju awansowała do drugiej rundy French Open, a wkrótce do półfinału w Birmingham. Zadebiutowała we wszystkich turniejach należących do Wielkiego Szlema i zameldowała się w ćwierćfinałach w Zurychu oraz Lipsku, co pozwoliło jej awansować do grona czterdziestu najlepszych tenisistek globu. Jednocześnie osiągała znaczące sukcesy w grze podwójnej i mieszanej (mistrzostwo Wimbledonu).

2002

W marcu 2002 wygrała zmagania pierwszej kategorii w Indian Wells, eliminując po drodze Justine Henin, Lisę Raymond, Barbarę Schett i w finale Martinę Hingis. Był to jej pierwszy tytuł indywidualny w karierze (następny zdobyła dopiero pięć lat później, również w Indian Wells). Awansowała do czołowej dwudziestki rankingu WTA. W maju odnotowała czwartą rundę French Open oraz ćwierćfinał Wimbledonu (pokonana przez Serenę Williams). Z Amerykanką przegrała też walkę o miejsce w półfinale US Open, ale po drodze ponownie okazała się lepsza od Henin. Swój drugi tytuł singlowy próbowała zdobyć w Filderstadt, w decydującym spotkaniu uległa jednak Kim Clijsters. Po tym turnieju weszła do ścisłej światowej czołówki. W tym samym sezonie została współautorką sukcesu Słowacji – nasze południowe sąsiadki zdobyły po raz pierwszy (i jak dotąd – jedyny) Puchar Federacji.

2003

W styczniu 2003 Hantuchová wystąpiła w swoim trzecim wielkoszlemowym ćwierćfinale, tym razem w Australian Open. Przegrała z Venus Williams. Wynik pozwolił jej jednak, jako pierwszej Słowaczce w dziejach awansować do czołowej piątki rankingu WTA. Do października odnotowała sześć innych ćwierćfinałów.

2004

W czerwcu 2004 doszła do finału w Eastbourne, ulegając po zaciętym trzysetowym meczu Swietłanie Kuzniecowej. W trzeciej rundzie Wimbledonu przegrała z późniejszą niespodziewaną mistrzynią, Mariją Szarapową. Sezon zakończyła na 31. miejscu na liście światowej (był to jedyny przypadek pomiędzy latami 2002–2010, gdy Hantuchovej zabrakło w czołowej trzydziestce klasyfikacji WTA na zakończenie rozgrywek).

2005

W 2005 bliska była zdobycia pucharu w Los Angeles, ale musiała uznać wyższość doskonale dysponowanej Clijsters. Trzykrotnie wystąpiła w półfinałach: w Dosze, Cincinnati i Filderstadt. W tym roku triumfowała również w grze mieszanej w Paryżu i Nowym Jorku, w związku z czym skompletowała Karierowego Wielkiego Szlema w tej konkurencji jako trzecia kobieta w erze open i szósta w historii.

2006

Jesienią 2006 przeszła do finału w Zurychu, ale nie sprostała w nim Szarapowej. W trzech z czterech imprez wielkoszlemowych znalazła się w czwartej rundzie.

Daniela Hantuchová – 2007

2007

W roku 2007 powróciła do czołowej dziesiątki notowań WTA, a stało się to po ponownym triumfie Słowaczki w Indian Wells (po pięcioletniej przerwie od zdobycia przez nią ostatniego singlowego tytułu, de facto w tym samym turnieju). Trzecie mistrzostwo indywidualne dołożyła do swojej kolekcji w październiku, pokonując Patty Schnyder w finale w Linzu. Na Bali i w Luksemburgu musiała zadowolić się pozycją wicemistrzyni, ulegając odpowiednio Lindsay Davenport i Anie Ivanović. Jej zarobki za występy na światowych kortach przekroczyły pięć milionów dolarów i została pierwszą kobietą w historii Słowacji, która może pochwalić się takim wynikiem.

2008

W styczniu 2008 ustanowiła swój najlepszy rezultat w grze pojedynczej w Wielkim Szlemie, dochodząc do półfinału Australian Open. Wyeliminowała w ćwierćfinale Agnieszkę Radwańską, a potem została ograna przez Ivanović 6:0, 3:6, 4:6, pomimo że prowadziła 6:0, 2:0. Ponadto osiągnęła trzy ćwierćfinały, również w Indian Wells. Sezon wiosenno – letni spędziła lecząc kontuzję i wycofała się ze startu w kilku ważnych turniejach, w tym French Open. Na koniec roku doszła jeszcze do półfinału na Bali.

2009

W sezonie 2009 jej najlepszym rezultatem był półfinał, który odnotowała w Warszawie, sześciokrotnie odpadała w fazie ćwierćfinałów.

2010

W 2010 została wicemistrzynią w Monterrey, gdzie lepsza od niej okazała się Anastasija Pawluczenkowa. Była w półfinałach w Charleston (porażka z Samanthą Stosur), San Diego (z Agnieszką Radwańską) i na Bali (z Alisą Klejbanową).

2011

W lutym 2011 Hantuchová wygrała swój czwarty singlowy tytuł w karierze (po dziewięciu latach od pierwszego mistrzostwa i czterech od ostatniego); miało to miejsce w Pattaya. W półfinale zwyciężyła trzecią rakietę świata, Wierę Zwonariową, a w finale Sarę Errani. W trzeciej rundzie French Open pokonała aktualną liderkę rankingu WTA, Caroline Wozniacki, odnosząc tym samym najcenniejsze zwycięstwo w swojej dwunastoletniej karierze tenisowej.

2012

W lutym 2012 roku, jako obrończyni trofeum, zwyciężyła w turnieju w tajlandzkiej Pattai. Był to jej piąty tytuł w karierze. W pojedynku o mistrzostwo wygrała 6:7(4), 6:3, 6:3 z Rosjanką Mariją Kirilenko^[1].

2013

Sezon 2013 rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane, gdzie osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej i półfinał gry podwójnej. W Sydney odpadała z rywalizacji w pierwszych rundach. Na Australian Open osiągnęła pierwszą rundę singla i debla oraz drugą rundę gry mieszanej. Następnie występowała w Pattai, lecz nie udało jej się obronić trofeum, gdyż odpadła po drugim meczu gry pojedynczej i pierwszym gry podwójnej.

Na kortach w Dosze osiągnęła trzecią rundę singla i ćwierćfinał debla. W Dubaju natomiast nie udało jej się wygrać żadnego meczu. W Indian Wells osiągnęła ćwierćfinał gry deblowej, a w singlu przegrała w drugiej rundzie z najwyżej rozstawioną Wiktoryją Azaranką. W Miami wygrała po jednym meczu z każdej konkurencji. Występ w Charleston zakończyła na pierwszej rundzie singla. W Marrakeszu osiągnęła pierwszą rundę gry pojedynczej i ćwierćfinał debla.

Osiągnięcia

Hantuchová podczas French Open 2009

Hantuchová na Australian Open 2005

Słowaczka regularnie odnosi sukcesy w turniejach gry podwójnej. Aktualnie (stan na 17 lutego 2013) ma na koncie dziewięć pucharów w tej konkurencji. 26 sierpnia 2002 zajmowała najwyższe w karierze, piąte miejsce w rankingu WTA w deblu. Listę jej mistrzostw otwierają zawody w Bratysławie w 2000; razem z Kariną Habšudovą triumfowały po walkowerze Petry Manduli i Patricii Wartusch. W 2001 z Jeleną Bowiną wygrała w Luksemburgu, rok później w Amelia Island i New Haven u boku utytułowanej Arantxy Sánchez Vicario. Wkrótce rozpoczęła współpracę ze znakomitą deblistką, Ai Sugiyamą i razem z nią zdobyła tytuły w trzech imprezach: w 2005 w Birmingham oraz w 2006 w Dosze i Rzymie. W 2011, po pięciu latach bez mistrzostwa, wygrała w Miami zawody kategorii Premier Mandatory, a więc najcenniejsze spośród wszystkich jej triumfów w tej konkurencji. Partnerką Słowaczki była Polka Agnieszka Radwańska. W deblowych turniejach wielkoszlemowych dwukrotnie grała w finałach z Ai Sugiyamą, miało to miejsce podczas French Open 2006 i Australian Open 2009 i raz z Arantxą Sánchez Vicario (Australian Open 2002).

Daniela Hantuchová znana jest także ze swoich osiągnięć w grze mieszanej. W latach 2001–2005 wygrała każdy z turniejów Wielkiego Szlema w tej konkurencji jeden raz, kompletując Karierowego Wielkiego Szlema. W historii tenisa dokonały tego przed nią tylko cztery kobiety: Doris Hart, Margaret Smith Court, Billie Jean King, Martina Navrátilová, a po niej do tego grona dołączyła Cara Black. Pierwszy tytuł zdobyła w Wimbledonie 2001 razem z Leošem Friedlem, drugi w Australian Open 2002 z Kevinem Ullyettem, a kolejne dwa w 2005: we French Open z Fabrice’em Santoro i US Open z Maheshem Bhupathim. Tylko raz nie wygrała finału gry mieszanej – w Wimbledonie 2002 z Zimbabwejczykiem Ullyetem zostali pokonani przez Bhupathiego i Jelenę Lichowcewą.

Tenisistka od 1999 roku regularnie broni barw Słowacji w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 2002 doprowadziła swoją drużynę do zwycięstwa. Słowaczki w finale na Gran Canaria pokonały Hiszpanki. Hantuchová zdobyła dwa punkty po meczach z Conchitą Martínez i Magüi Serna. W składzie zwycięskiej ekipy zagrały jeszcze Janette Husárová, Henrieta Nagyová i Martina Suchá. W 2002 Słowacja po raz pierwszy i jak do tej pory jedyny wygrała Puchar Federacji. Później nie udało im się już przekroczyć fazy ćwierćfinałów Grupy Światowej.

Słowaczka trzykrotnie reprezentowała Słowację w rozgrywkach o Puchar Hopmana. W 2003 i 2005 została mistrzynią tego turnieju, w 2004 musiała zadowolić się finałem. Obydwa zwycięstwa wywalczyła u boku Dominika Hrbatego, a w finałach pokonywali najpierw Włochów: Davide Sanguinettiego i Silvię Farinę Elię, a potem Argentyńczyków: Guillermo Corię i Giselę Dulko. W 2004 razem z Karolem Kučerą dostali się do finału po rezygnacji reprezentacji australijskiej i przegrali z Jamesem Blake’em oraz Lindsay Davenport. W 2009 Słowacy ponownie sięgnęli po Puchar Hopmana, Hrbaty wywalczył go u boku Dominiki Cibulkovej, która rywalizowała z Hantuchovą o pozycję najlepszej tenisistki w swoim kraju.

Daniela dwukrotnie występowała w letnich igrzyskach olimpijskich jako członkini reprezentacji Słowacji. Zarówno w Atenach, jak i w Pekinie, odpadła w drugiej rundzie, przegrywając najpierw z Patty Schnyder, a potem z Caroline Wozniacki. W grze podwójnej dwukrotnie występowała u boku Janette Husarovej, ale panie nigdy nie wygrały meczu w ramach turnieju olimpijskiego.

Za sezon 2001 otrzymała od WTA nagrodę Debiut Roku, a w 2002 za Największy Postęp. W 2003 była nominowana do Laureus Sport Awards w kategorii Debiut Roku.

Kariera medialna

Daniela Hantuchová uznawana jest za jedną z najpiękniejszych tenisistek w WTA Tour. W 2006 razem z Aną Ivanović prowadziły pierwszy program telewizyjny zrealizowany przez WTA, zatytułowany Never miss a shot. W styczniu 2005 znalazła się na okładce włoskiego wydania magazynu Vogue. Jest bohaterką wielu tenisowych gier komputerowych. W lutym 2009 z Tatianą Golovin i Mariją Kirilenko wystąpiły w sesji zdjęciowej w kostiumach kąpielowych dla jednego z magazynów sportowych.

Życie prywatne

Ojciec Danieli, Igor jest informatykiem, a matka Marianna, toksykologiem. Jej rodzice rozstali się w 2003 roku, co było jedną z przyczyn słabszej formy tenisistki. Pojawiły się również podejrzenia o to, że zawodniczka choruje na anoreksję, ona jednak temu zaprzeczyła. Hantuchová ma starszego brata Igora, który pracuje jako architekt w Bratysławie. Tenisistka dostała się do jednej z najlepszych uczelni wyższych na Słowacji, ale zrezygnowała z niej ze względu na karierę tenisową. Mówi po słowacku, angielsku i niemiecku, uczy się hiszpańskiego. Od szóstego roku życia przez osiem lat trenowała grę na fortepianie. Interesuje się wieloma sportami, między innymi pływaniem. Lubi gotować, jej ulubione jedzenie to sushi, owoce morza oraz czekolada. Ulubieni aktorzy Hantuchovej to Brad Pitt i George Clooney. W gronie jej ulubionych projektantów są Armani, Cavalli, Dior i Missoni. Najlepiej czuje się w Rzymie i Kapsztadzie. Wzorami sportowców są dla niej Roger Federer, Pete Sampras, Michael Jordan i Michael Schumacher.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Występy w grze podwójnej w turniejach legend

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 16 (7-9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	16 marca 2002	Indian Wells	Twarda	Martina Hingis	6:3, 6:4
Finalistka	1.	13 października 2002	Filderstadt	Twarda (hala)	Kim Clijsters	6:4, 3:6, 4:6
Finalistka	2.	19 czerwca 2004	Eastbourne	Trawiasta	Swietłana Kuzniecowa	6:2, 6:7(2), 4:6
Finalistka	3.	14 sierpnia 2005	Los Angeles	Twarda	Kim Clijsters	4:6, 1:6
Finalistka	4.	22 października 2006	Zurych	Twarda (hala)	Marija Szarapowa	1:6, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni	2.	17 marca 2007	Indian Wells	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	6:3, 6:4
Finalistka	5.	16 września 2007	Bali	Twarda	Lindsay Davenport	4:6, 6:3, 2:6
Finalistka	6.	30 września 2007	Luksemburg	Twarda (hala)	Ana Ivanović	6:3, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	28 października 2007	Linz	Twarda (hala)	Patty Schnyder	6:4, 6:2
Finalistka	7.	7 marca 2010	Monterrey	Twarda	Anastasija Pawluczenkowa	6:1, 1:6, 0:6
Zwyciężczyni	4.	13 lutego 2011	Pattaya	Twarda	Sara Errani	6:0, 6:2
Finalistka	8.	12 czerwca 2011	Birmingham	Trawiasta	Sabine Lisicki	3:6, 2:6
Finalistka	9.	7 stycznia 2012	Brisbane	Twarda	Kaia Kanepi	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	5.	12 lutego 2012	Pattaya	Twarda	Marija Kirilenko	6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni	6.	16 czerwca 2013	Birmingham	Trawiasta	Donna Vekić	7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni	7.	15 lutego 2015	Pattaya	Twarda	Ajla Tomljanović	3:6, 6:3, 6:4

Gra podwójna 21 (9-12)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	29 października 2000	Bratysława	Twarda (hala)	Karina Habšudová	Petra Mandula Patricia Wartusch	walkower
Zwyciężczyni	2.	28 października 2001	Luksemburg	Twarda (hala)	Jelena Bowina	Bianka Lamade Patty Schnyder	6:3, 6:3
Finalistka	1.	27 stycznia 2002	Australian Open	Twarda	Arantxa Sánchez Vicario	Anna Kurnikowa Martina Hingis	2:6, 7:6(4), 1:6
Zwyciężczyni	3.	14 kwietnia 2002	Amelia Island	Ceglana	Arantxa Sánchez Vicario	María Emilia Salerni Åsa Svensson	6:4, 6:2
Finalistka	2.	5 maja 2002	Hamburg	Ceglana	Arantxa Sánchez Vicario	Martina Hingis Barbara Schett	1:6, 1:6
Finalistka	3.	12 maja 2002	Berlin	Ceglana	Arantxa Sánchez Vicario	Jelena Diemientjewa Janette Husárová	6:0, 6:7(3), 2:6
Finalistka	4.	4 sierpnia 2002	San Diego	Twarda	Ai Sugiyama	Jelena Diemientjewa Janette Husárová	2:6, 4:6
Finalistka	5.	11 sierpnia 2002	Los Angeles	Twarda	Ai Sugiyama	Kim Clijsters Jelena Dokić	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	4.	24 sierpnia 2002	New Haven	Twarda	Arantxa Sánchez Vicario	Tathiana Garbin Janette Husárová	6:3, 1:6, 7:5
Zwyciężczyni	5.	12 czerwca 2005	Birmingham	Trawiasta	Ai Sugiyama	Eleni Daniilidu Jennifer Russell	6:2, 6:3
Finalistka	6.	7 sierpnia 2005	San Diego	Twarda	Ai Sugiyama	Conchita Martínez Virginia Ruano Pascual	7:6(7), 1:6, 5:7
Zwyciężczyni	6.	9 października 2005	Filderstadt	Twarda (hala)	Anastasija Myskina	Květa Peschke Francesca Schiavone	6:0, 3:6, 7:5
Finalistka	7.	23 października 2005	Zurych	Twarda (hala)	Ai Sugiyama	Cara Black Rennae Stubbs	7:6(6), 6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni	7.	4 marca 2006	Doha	Twarda	Ai Sugiyama	Li Ting Sun Tiantian	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	8.	21 maja 2006	Rzym	Ceglana	Ai Sugiyama	Květa Peschke Francesca Schiavone	3:6, 6:3, 6:1
Finalistka	8.	10 czerwca 2006	French Open	Ceglana	Ai Sugiyama	Lisa Raymond Samantha Stosur	3:6, 2:6
Finalistka	9.	13 sierpnia 2006	Los Angeles	Twarda	Ai Sugiyama	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	3:6, 4:6
Finalistka	10.	31 stycznia 2009	Australian Open	Twarda	Ai Sugiyama	Serena Williams Venus Williams	3:6, 3:6
Finalistka	11.	9 maja 2009	Rzym	Ceglana	Ai Sugiyama	Hsieh Su-wei Peng Shuai	5:7, 6:7(5)
Finalistka	12.	3 października 2009	Tokio	Twarda	Ai Sugiyama	Alisa Klejbanowa Francesca Schiavone	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	9.	3 kwietnia 2011	Miami	Twarda	Agnieszka Radwańska	Liezel Huber Nadieżda Pietrowa	7:6(5), 2:6, 10–8

Gra mieszana 5 (4-1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	2001	Wimbledon	Trawiasta	Leoš Friedl	Liezel Huber Mike Bryan	4:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	2002	Australian Open	Twarda	Kevin Ullyett	Paola Suárez Gastón Etlis	6:3, 6:2
Finalistka	1.	2002	Wimbledon	Trawiasta	Kevin Ullyett	Jelena Lichowcewa Mahesh Bhupathi	2:6, 6:1, 1:6
Zwyciężczyni	3.	2005	French Open	Ceglana	Fabrice Santoro	Martina Navrátilová Leander Paes	3:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni	4.	2005	US Open	Twarda	Mahesh Bhupathi	Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić	6:4, 6:2

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2002	I runda	Magdalena Maleewa	2:6, 5:7
2007	Faza grupowa	Marija Szarapowa Ana Ivanović Swietłana Kuzniecowa	4:6, 5:7 2:6, 6:7 7:6, 6:0

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2010	4. miejsce	Kimiko Date-Krumm	5:7, 5:7
2011	Ćwierćfinał	Sabine Lisicki	5:7, 2:6
2012	Faza grupowa	Caroline Wozniacki Roberta Vinci Hsieh Su-wei	6:3, 6:7(4), 4:6 1:6, 2:6 1:6, 6:0, 4:6

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 30 sierpnia 2013].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 30 sierpnia 2013].
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 30 sierpnia 2013].

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona (ang.). [dostęp 2013-05-01].