Dankowice (województwo śląskie)

Dankowice
	wieś
	; Kościół św. Wojciecha
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	bielski
Gmina	Wilamowice
Wysokość	277 m n.p.m.
Liczba ludności (2021)	2836
Strefa numeracyjna	33
Kod pocztowy	43-331
Tablice rejestracyjne	SBI
SIMC	0076144
	Położenie na mapie gminy Wilamowice Dankowice
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dankowice
	Położenie na mapie województwa śląskiego Dankowice
	Położenie na mapie powiatu bielskiego Dankowice
	49°55′47″N 19°06′37″E/49,929722 19,110278
	Strona internetowa

Dankowice (dawniej też Damkowice, wil.: Denkiadiüf^[3], niem. Denkendorf) – wieś w południowo-centralnej Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Wilamowice. Powierzchnia sołectwa wynosi 1144,7 ha^[4] a liczba ludności 2836 (2021)^[5], co daje gęstość zaludnienia równą 235,8 os./km². Graniczą od wschodu z Wilamowicami, od południa ze Starą Wsią, od zachodu z Bestwinką i Kaniowem, a od północy z Górą i Jawiszowicami.

Historia

Miejscowość została po raz pierwszy^[6] wzmiankowana w spisie świętopietrza parafii dekanatu Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 pod nazwą Damcowicz^[7]. Jest to typowo polska nazwa patronimiczna od imienia Damek^[8]. Nazwa została przekształcona później w formę Dankowice. Za osadnictwem niemieckim związanym z powstaniem wówczas bielskiej wyspy językowej przemawia z kolei imię pierwszego proboszcza — Rudgerus^[9] i pojawienie się w 1413 niemieckiej nazwy Damkyndorff.

Historycznie miejscowość jest częścią Księstwa oświęcimskiego^[10]. W dokumencie sprzedaży księstwa oświęcimskiego Koronie Polskiej wystawionym przez Jana IV oświęcimskiego 21 lutego 1457 miejscowość wymieniona została jako Damkowicze^[11].

W 1564 roku wraz z całym księstwem oświęcimskim i zatorskim leżała w granicach Korony Królestwa Polskiego, znajdowała się w województwie krakowskim w powiecie śląskim. Po unii lubelskiej w 1569 księstwo Oświęcimia i Zatora stało się częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów w granicach, której pozostawało do I rozbioru Polski w 1772^[10].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze austriackim i leżała w granicach Austrii, wchodząc w skład Królestwa Galicji i Lodomerii. Pod koniec XIX wieku miejscowość jako Dańkowice (wraz z Kaniowem Dańkowskim), wieś leżącą w powiecie bialskim, wymienia Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. Miejscowość liczyła wówczas 1854 morgi powierzchni. Znajdowało się w niej 162 domostwa z 1175 mieszkańcami. Dzieliła się na dwie części: większa była folwarkiem z dworem należącym do majoratu księcia cieszyńskiego Albrechta, gdzie znajdowała się gorzelnia, mniejsza, wiejska do miejscowej ludności^[12].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego. W 2009 roku liczba mieszkańców wynosiła 2699^[13].

Religia

Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół Rzymskokatolicki (parafia św. Wojciecha)^[14] oraz Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa (zbór w Dankowicach)^[15]^[16].

Sport

W Dankowicach ma siedzibę założony w 1945 roku klub sportowy Pasjonat Dankowice, którego wychowankiem jest obrońca reprezentacji Polski w piłce nożnej Maciej Sadlok.

Przyroda

W Dankowicach znajduje się 12 gniazd bociana białego^[17].

Odznaczenia

Order Krzyża Grunwaldu II klasy (1979)^[18]

Zobacz też

Przypisy

↑ Maps, Weather, and Airports for Dankowice, Poland.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 206 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Słownik języka wilamowskiego autorstwa Józefa Gary.
↑ Gmina Wilamowice: Strategia rozwoju Gminy Wilamowice do 2015. [w:] bip.wilamowice.pl [on-line]. 2007-01-17. [dostęp 2010-12-07].
↑ Wieś Dankowice (śląskie), Polska w liczbach [dostęp 2022-11-30] (pol.).
↑ Informacje o wsi Dankowice.
↑ Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147-150.
↑ „STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY WILAMOWICE”. s. 22.
↑ A. Barciak, Wilamowice..., s. 87
↑ ^a ^b Jan Nepomucen Gątkowski: Rys dziejów księstwa oświęcimskiego i zatorskiego. Lwów: nakład autora, 1867.
↑ Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 978-8388857-31-7.
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. I, hasło "Dankowice". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880, s. 903. [dostęp 2018-06-27].
↑ Gmina Wilamowice: Liczba mieszkańców – osoby zameldowane na stałe. [w:] www.gmina.wilamowice.pl [on-line]. 2009-01-01. [dostęp 2010-12-07].
↑ Świętego Wojciecha (Dankowice). diecezja.bielsko.pl. [dostęp 2021-11-12].
↑ ChWZ Dankowice. chwzdankowice.wixsite.com. [dostęp 2021-11-12].
↑ Lista zborów. chwz.info.pl. [dostęp 2022-05-13].
↑ bociany. baza.bociany.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]..
↑ Wykaz miejscowości wyróżnionych odznaczeniami państwowymi. W: Urszula Lewandowska, Krystyna Malik: Przewodnik po Polsce. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1991, s. 20. ISBN 83-217-2519-8. (pol.).

Bibliografia

Wilamowice. Przyroda, historia, język, kultura oraz społeczeństwo miasta i gminy. Antoni Barciak (red.) i inni. Wilamowice: Urząd Gminy w Wilamowicach, 2001. ISBN 83-915888-0-7.

Linki zewnętrzne

Dankowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 903 .

[1] Maps, Weather, and Airports for Dankowice, Poland.

[2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 206 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[3] Słownik języka wilamowskiego autorstwa Józefa Gary.

[4] Gmina Wilamowice: Strategia rozwoju Gminy Wilamowice do 2015. [w:] bip.wilamowice.pl [on-line]. 2007-01-17. [dostęp 2010-12-07].

[5] Wieś Dankowice (śląskie), Polska w liczbach [dostęp 2022-11-30] (pol.).

[6] Informacje o wsi Dankowice.

[7] Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147-150.

[8] „STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY WILAMOWICE”. s. 22.

[p87-9] A. Barciak, Wilamowice..., s. 87

[Jan_Nepomucen_Gątkowski_1867-10] Jan Nepomucen Gątkowski: Rys dziejów księstwa oświęcimskiego i zatorskiego. Lwów: nakład autora, 1867.

[11] Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 978-8388857-31-7.

[SgKP-12] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. I, hasło "Dankowice". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880, s. 903. [dostęp 2018-06-27].

[pop-13] Gmina Wilamowice: Liczba mieszkańców – osoby zameldowane na stałe. [w:] www.gmina.wilamowice.pl [on-line]. 2009-01-01. [dostęp 2010-12-07].

[14] Świętego Wojciecha (Dankowice). diecezja.bielsko.pl. [dostęp 2021-11-12].

[15] ChWZ Dankowice. chwzdankowice.wixsite.com. [dostęp 2021-11-12].

[16] Lista zborów. chwz.info.pl. [dostęp 2022-05-13].

[17] y. baza.bociany.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]..

[Lew&Mal1991-18] Wykaz miejscowości wyróżnionych odznaczeniami państwowymi. W: Urszula Lewandowska, Krystyna Malik: Przewodnik po Polsce. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1991, s. 20. ISBN 83-217-2519-8. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

Wsie	Hecznarowice Dankowice Pisarzowice Stara Wieś Zasole Bielańskie
Osada	Nowa Wieś za Sołą
Integralne części wsi	Biała Glina Czernichów Dolny Czernichów Górny Czerwonka Dębina Dolna Wieś Dół Dziadowizna Flakowiec Góra Górna Wieś Harszówki Dolne Harszówki Górne Kamieniec Kaniówek Kępa Dolna Kępa Górna Koło Kościoła Łąka Międzylesie Nadsole Nowy Świat Podlas Podlesie Pola Bestwińskie Pola Jawiszowskie Pole Janowskie Pole Wilamowskie Ptaśnik Skowronek Stara Wieś Dolna Stara Wieś Górna Talerz Wielkie Doły Zagrody Zaolzie

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne