Danny Ings

Danny Ings
Ilustracja
Ings w 2015.
Pełne imię i nazwisko

Daniel William John Ings

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1992
Winchester, Anglia

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Aston Villa

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
LataKlub
2006–2010Bournemouth
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2009–2011Bournemouth27(7)
2010→ Dorchester Town (wyp.)9(4)
2011–2015Burnley122(38)
2015–2019Liverpool14(3)
2018–2019→ Southampton (wyp.)24(7)
2019–2021Southampton67(34)
2021–Aston Villa44(12)
W sumie:307(105)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2013–2015 Anglia U-2113(4)
2015– Anglia3(1)
W sumie:16(5)
  1. ↑ Aktualne na: 13 listopada 2022.
  2. ↑ Aktualne na: 4 sierpnia 2021.

Daniel William John Ings (ur. 23 lipca 1992 w Winchesterze) – angielski piłkarz występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Aston Villa oraz w reprezentacji Anglii.

Kariera klubowa

Początki

Ings urodził się w Winchesterze w hrabstwie Hampshire i dorastał w miejscowości Netley. Jako dziecko uczęszczał do Netley Abbey Primary School i Hamble Community Sports College. Ings marzył o graniu w lokalnym klubie Southampton, ale nie dostał się do drużyny, ponieważ stwierdzono, że jest zbyt niski. W maju 2008 roku podpisał 2-letni kontrakt z Bournemouth[1]. Zadebiutował w dniu 6 października 2009 roku, w zwycięskim spotkaniu 2:1 z Northampton Town w rozgrywkach Football League Trophy, zastępując Jasona Tindalla w drugiej połowie[2]. Pozostał w zespole młodzieżowym do lata 2010 roku, kiedy podpisał krótkoterminowy trzymiesięczny kontrakt[3]. Przedłużył umowę we wrześniu 2010 roku, do końca kampanii 2010/11. Został wypożyczony na okres 1 miesiąca do klubu grającego w Conference South - Dorchester Town[4]. Jego debiut miał miejsce 11 września, gdzie zdobył wyrównującą bramkę w przegranym 1:2 meczu z Ebbsfleet United[5]. Drugi raz trafił do siatki 24 września, zdobywając gola w wygranym 4:1 starciu z Mangotsfield United w Pucharze Anglii[6]. 6 października jego wypożyczenie zostało przedłużone o kolejny miesiąc[7]. Dobra forma zawodnika sprawiła, że 12 listopada klub po raz kolejny przedłużył wypożyczenie o dodatkowy miesiąc. 23 listopada Bournemouth musiał skrócić wypożyczenie zawodnika z powodu kontuzjowanych napastników w klubie[7]. 30 listopada 2010 roku podpisał nową umowę, która będzie obowiązywać do 2012 roku[8]. W barwach Wisienek zadebiutował 28 grudnia 2010 roku, przeciwko Milton Keynes Dons w League One, gdzie został zastąpiony w pierwszej połowie przez Steve'a Fletchera[9]. Ings stał się podstawowym zawodnikiem i strzelił swojego pierwszego gola w meczu z Swindon Town 1 lutego 2011 roku. Jego forma została wynagrodzona nowym kontraktem obowiązującym do 2013 roku. Latem 2011 roku, napastnik był łączony z przenosinami do Celtiku, a zainteresowanie wyraziły także drużyny Premier League - Liverpool i Newcastle United. W lipcu 2011 roku został nagrodzony piątą umową w ciągu dwunastu miesięcy, czym stał się jednym z najlepiej zarabiających zawodników w klubie

Burnley

15 sierpnia 2011 roku Ings podpisał kontrakt z klubem Championship - Burnley na nieujawnioną kwotę, o wartości około 1 miliona funtów[10]. Zadebiutował w dniu 14 lutego 2012 roku, w wygranym 2:0 spotkaniu z Barnsley na Turf Moorre[11]. Pierwszego gola zdobył 31 marca[12]. Sezon 2012/13 rozpoczął jako podstawowy napastnik, ze względu sprzedaży Jaya Rodrigueza do Southampton. Odniósł kolejną poważną kontuzję kolana, co wykluczyło go z gry na okres sześciu miesięcy. Po odejściu najlepszego strzelca Charliego Austina do Queens Park Rangers, Ings stał się głównym napastnikiem przed sezonem 2013/14[13]. Początek sezonu w wykonaniu Anglika był bardzo dobry - zdobył dwie bramki w pierwszych trzech meczach ligowych, a także bramkę w Pucharze Ligi przeciwko York City[14]. Dostał nagrodę dla najlepszego zawodnika miesiąca Football League Championship za miesiąc październik[15].

W marcu 2014 roku, Ings wraz z drużyną wywalczył awans do Premier League, a rozgrywki ukończył z 22 bramkami na koncie[16]. W dniu 19 sierpnia zadebiutował w Premier League w przegranym 1:3 meczu z Chelsea[17]. 26 października po raz pierwszy w sezonie wpisał się na listę strzelców, jednak to nie uchroniło The Clarets od porażki z Evertonem[18]. 22 listopada Ings strzelił dwa gole w wygranym 2:1 starciu przeciwko Stoke, czym zapewnił pierwszą wygraną w tym sezonie. 13 grudnia wystąpił po raz setny dla Burnley[19]. Na przełomie stycznia i lutego 2015 roku Ings zdobył pięć bramek w sześciu meczach. W 35 meczach na poziomie Premier League strzelił 11 goli[20].

Liverpool

8 czerwca 2015 roku Liverpool ogłosił, że ustalił warunki osobiste z zawodnikiem[21]. Zadebiutował w przegranym 0:3 meczu z West Hamem na Anfield[22]. Na arenie międzynarodowej po raz pierwszy wystąpił 17 września w fazie grupowej Ligi Europejskiej przeciwko Girondins Bordeaux, jako zmiennik Divocka Origiego[23]. Trzy dni później zastąpił Christiana Benteke po pierwszej połowie i w ciągu trzech minut od wejścia na boisko zdobył swojego pierwszego gola w meczu z Norwich[24]. W dniu 15 października 2015 roku, podczas sesji treningowej, Ings doznał urazu więzadła krzyżowego w lewym kolanie i został wykluczony na pozostałą część sezonu. Powrócił wcześniej niż oczekiwano, i zdążył wystąpić w ostatnim meczu sezonu przeciwko West Bromwich. Zawodnik rozpoczął sezon 2016/17, grając w rezerwach zespołu. 25 października 2016 roku po raz kolejny doznał kontuzji, tym razem w prawym kolanie, co skutkowało kolejna przerwą na okres 9 miesięcy.

Southampton

9 sierpnia 2018 roku dołączył do Southampton, w formie wypożyczenia do końca sezonu[25], z koniecznością wykupu za 18 mln funtów, plus 2 mln w zależności od występów zawodnika[26].

Kariera reprezentacyjna

3 października 2013 roku Ings otrzymał swoje pierwsze międzynarodowe powołanie do reprezentacji Anglii U-21 przez Garetha Southgate. Zadebiutował tydzień później, wchodząc z ławki rezerwowych w wygranym 4:0 meczu z San Marino. 19 listopada wystąpił w drugim meczu i strzelił dwa gole, gdy Anglia wygrała 9:0 również z San Marino. Rozegrał 13 spotkań i strzelił cztery gole dla kadry U-21 w latach 2013-2015.

1 października 2015 roku otrzymał powołanie do seniorskiej reprezentacji Anglii od selekcjonera Roya Hodgsona, na finałowe mecze eliminacyjne UEFA Euro 2016 z Estonią i Litwą. Zadebiutował 12 października, zastępując Harry'ego Kane'a w 59 minucie[27].

Statystyki klubowe

Aktualne na dzień 13 maja 2019 r.[28][29][30]
LigaPucharPuchar ligiUEFAŁącznie
SezonKlubLigaMGMGMGMGMG
2009/10BournemouthLeague Two000000—1[a]0
2010/11Dorchester (wyp.)Conference South9422——13[b]7[c]
BournemouthLeague One28[d]8[e]—00—288
2011/1210—00—10
BurnleyChampionship1530000—153
2012/133231000—333
2013/1440201144—4525
2014/15Premier League35111010—3711
2015/16Liverpool6200112093
2016/17000020—20
2017/1861101040121
2018/19Southampton247001100258
Łącznie w karierze19659631066022169

Sukcesy

Burnley
  • Wicemistrzostwo Championship: 2013/2014
Liverpool
  • Finalista Ligi Europy: 2015/2016
  • Finalista Ligi Mistrzów: 2017/2018
Indywidualne
  • Drużyna roku Championship: 2013/2014
  • Gracz miesiąca w Championship: październik 2013
  • Gracz roku w Championship: 2013/2014

Życie prywatne

Poza piłką nożną, Ings często bierze udział w akcjach charytatywnych[31]. W listopadzie 2014 roku uruchomił i sfinansował projekt Danny Ings Disability Sport Project, po tym, jak zainspirował go młody, niepełnosprawny kibic Burnley[32]. Jego ojciec, Shayne Ings, początkowo grał jako skrzydłowy, a następnie na pozycji obrońcy w Netley Central Sports. Obecnie pracuje jako murarz, a rodzina nadal mieszka w Netley[33].

Uwagi

  1. ↑ W tym jeden mecz w Football League Trophy.
  2. ↑ W tym jeden mecz w FA Trophy i jeden w Dorset Senior Cup.
  3. ↑ W tym jedna bramka w FA Trophy.
  4. ↑ W tym dwa mecze w fazie play-off.
  5. ↑ W tym jedna bramka w fazie play-off.

Przypisy

  1. ↑ Ian Wadley. New intake for coach Joe. „Southern Daily Echo”, 14 maja 2008. Southampton. [dostęp 2009-10-16]. 
  2. ↑ Northampton 2–1 Bournemouth. BBC Sport, 6 października 2009. [dostęp 2009-10-16].
  3. ↑ Ian Wadley. Cherries: Howe has high hopes for star Ings. „Southern Daily Echo”, 1 grudnia 2010. Southampton. [dostęp 2012-09-14]. 
  4. ↑ Adan Summers: Ings and out for Magpies. Dorchester Town F.C., 11 września 2010. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-20)].
  5. ↑ Ky Capel: Ebbing away. Dorchester Town F.C., 11 września 2010. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-20)].
  6. ↑ Mangoes crushed by Magpies. Dorchester Town F.C., 25 września 2010. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-20)].
  7. ↑ a b Ky Capel: Loanee Danny extends Magpies stay. Dorchester Town F.C., 6 października 2010. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 kwietnia 2013)].
  8. ↑ Neil Perrett. Cherries: Ings signs contract extension. „Southern Daily Echo”, 30 listopada 2010. Southampton. [dostęp 2012-09-14]. 
  9. ↑ MK Dons 2–0 Bournemouth. BBC Sport, 28 grudnia 2010. [dostęp 2012-09-14].
  10. ↑ Burnley sign Bournemouth striker Danny Ings. BBC Sport, 15 sierpnia 2011. [dostęp 2012-09-14].
  11. ↑ Burnley 2–0 Barnsley. BBC Sport, 14 lutego 2012. [dostęp 2012-09-14].
  12. ↑ Burnley 1–1 Crystal Palace. BBC Sport, 10 marca 2012. [dostęp 2012-09-14].
  13. ↑ Charlie Austin: QPR sign Burnley striker for undisclosed fee. BBC Sport, 1 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-01].
  14. ↑ York 0–4 Burnley. BBC Sport, 6 sierpnia 2013. [dostęp 2015-07-08].
  15. ↑ Ings named Player of the Month. The Football League, 8 listopada 2013.
  16. ↑ Exclusive – Ings on Burnley in the Premier League and his England hopes. TalkSport. [dostęp 2015-06-01].
  17. ↑ Premier League: Burnley v Chelsea – In pictures. „The Guardian”, 19 sierpnia 2014. London. 
  18. ↑ Danny Ings nets his first Premier League goal for Burnley. The Football Association, 26 października 2014.
  19. ↑ Mandeep Sanghera: Burnley 1–0 Southampton. BBC Sport, 13 grudnia 2014. [dostęp 2015-01-11].
  20. ↑ 10 Danny Ings. Burnley F.C.. [dostęp 2014-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
  21. ↑ Reds agree deal to sign Danny Ings. Liverpool F.C., 8 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 czerwca 2015)].
  22. ↑ Liverpool 0–3 West Ham. BBC Sport, 29 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-30].
  23. ↑ Liverpool manager Brendan Rodgers buoyed by young team. BBC Sport. [dostęp 2015-09-18].
  24. ↑ Patrick Jennings: Liverpool 1–1 Norwich City. BBC Sport, 20 września 2015. [dostęp 2015-09-21].
  25. ↑ Transfer news: Liverpool's Danny Ings joins Southampton on loan. BBC Sport, 9 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-09].
  26. ↑ Chris Bascombe, Jeremy Wilson. Danny Ings completes £20m Southampton move. „The Telegraph”, 9 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-10]. 
  27. ↑ Phil McNulty: Lithuania 0 England 3. BBC Sport, 12 października 2015. [dostęp 2015-10-13].
  28. ↑ D. Ings, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02].
  29. ↑ Danny Ings. Soccerbase. (ang.).
  30. ↑ Danny Ings. Dorchester Town. [dostęp 2015-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-26)]. (ang.).
  31. ↑ Burnley striker Danny shows his car-Ing side. „Lancashire Telegraph”, 3 czerwca 2014. Blackburn. [dostęp 2015-07-08]. 
  32. ↑ Ings shows charitable side launching disability project. The Football Association, 25 listopada 2014. [dostęp 2015-07-08].
  33. ↑ Burnley striker and ex-Saint Danny Ings takes aim at hometown club. „Southern Daily Echo”. Southampton. [dostęp 2016-06-26]. 

Bibliografia

Aston Villa F.C. – obecny skład
  • Aktualny na dzień 12 sierpnia 2022
Skład reprezentacji Anglii na Mistrzostwa Europy do lat 21 2015

Anglia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Danny Ings Liverpool.jpg
Autor: PANNATHORN SUKMANONT, Licencja: CC BY-SA 2.0
Liverpool FC in Bangkok 2015