Danuta Kaczorowska

Danuta Kaczorowska
Danuta Domańska
Ilustracja
Danuta Domańska (1932)
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1914
Olchowce

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 2017
Szczecin

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

lekarz pediatra

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Wydział

Lekarski

Stanowisko

ordynator oddziału szpitalnego

Partia

Stronnictwo Demokratyczne

Rodzice

Stanisław, Janina

Małżeństwo

Bolesław

Dzieci

Marek, Marta

Krewni i powinowaci

Józef (dziadek), Irena, Janina, Wiktor (rodzeństwo), Jan Bezucha (szwagier)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Danuta Maria Kaczorowska z domu Domańska (ur. 17 lipca 1914 w Olchowcach, zm. 17 czerwca 2017 w Szczecinie) – polska lekarz pediatra z tytułem doktora, działaczka społeczna i polityczna.

Życiorys

Grobowiec rodzin Domańskich, Bezuchów i Kaczorowskich w Sanoku (2017)

Danuta Maria Kaczorowska urodziła się 17 lipca 1914 w Olchowcach pod Sanokiem[1][2][3][4]. Była córką tamtejszego lekarza, dr. Stanisława Domańskiego (1888–1970) i Janiny Honoraty z domu Nowak (1891–1977, córka Antoniny i Józefa Nowaków, właścicieli dóbr ziemskich w podsanockich Olchowcach)[2]. Jej rodzeństwem byli: Irena (1916–1917), Janina (1917–2008, żona Jana Bezuchy), Wiktor Adam[a] (zm. w 1941 w obozie Auschwitz-Birkenau[5][6][7][8].

W 1932 ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Emilii Plater w Sanoku (w jej klasie była Zofia Bandurka)[9][7]. W latach 30. podjęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[7][3]. Podczas studiów, 4 września 1937, wyszła za mąż za lekarza dr. Bolesława Kaczorowskiego z Krakowa (syna Bronisława)[2][10][4], w związku z czym od IV roku studiów kontynuowała kształcenie w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego[7]. Naukę przerwał wybuch II wojny światowej w 1939, w związku pozostała w rodzinnym domu-willi przy ulicy Adama Mickiewicza w Sanoku, a po powrocie męża do tego miasta w styczniu 1940, zlikwidowała wraz z nim ich dotychczasowe mieszkanie w Krakowie, po czym pomagała mu w prowadzeniu praktyki lekarskiej w Sanoku[11][7][3]. Podczas okupacji niemieckiej w domu uzyskiwali schronienie uciekinierzy wojenni, a także kwaterowali Niemcy[7]. Danuta Kaczorowska potajemnie prowadziła kursy pierwszej pomocy dla dziewcząt, a także wspierała osoby udające się przez Sanok celem przekroczenia granicy z Węgrami[7]. Podczas wojny urodziła dwoje dzieci: Martę Wiktorię (ur. 1941[12]) i Marka[7][13]. W tym czasie w Sanoku działał społecznie także jej mąż[7].

Tuż po wojnie podjęła przerwane studia i uzyskała dyplom lekarski na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1946[7][14][3][13]. Następnie zamieszkała w Rzeszowie, gdzie jej mąż został ordynatorem oddziału ginekologicznego, a ona w tej samej placówce odbywała staż i prowadziła laboratorium analityczne[7]. Następnie otrzymała zadanie zorganizowania i kierownictwa oddziału dziecięcego w Szpitalu Wojewódzkim w Rzeszowie[15][7]. Pracowała tam od 1947 do 1950[3]. Po przeniesieniu do Iwonicza-Zdroju pracowała w tamtejszej przychodni i w sanatorium dziecięcym „Zofiówka”, udzielała się społecznie[16] oraz podjęła studia specjalistyczne w dziedzinie pediatrii[15][7]. W uzdrowisku pracowała od 1950 do 1957[3]. Ukończyła specjalizację I i II stopnia w dziedzinie pediatrii[15][3][17]. Na propozycję wojewódzkiego konsultanta medycznego prof. Jana Stefana Raszka w 1957 przyjęła pracę w oddziale dziecięcym Szpitala Powiatowego w Sanoku, funkcjonującym w budynku internatu medycznego (siedziba Liceum Medycznego) nieopodal głównej siedziby sanockiego szpitala, będąc początkowo jednym z dwóch lekarzy pediatrów (drugim był Hański)[15][7][3]. Sprawowała stanowisko ordynatora oddziału dziecięcego w Sanoku od 1957 do 1975 etatowo oraz od 1976 do 1977 wzgl. 1978[3] jako pełniąca obowiązki[18][19] (od 1964[7] lub 1966[3] sanocki szpital częściowo działał w nowej siedzibie). Po odejściu z pracy nadal była zaangażowana w ochronie zdrowia, pracując m.in. w poradni Higieny Szkolnej (1978-1993)[3], na stanowisku kierownika Poradni Medycyny Szkolnej w Sanoku oraz wspierając organizację przedszkoli i żłobków[7][20]. Jako nauczycielka niepełnozatrudniona wykładała w Liceum Medycznym w Sanoku[21].

Działała w związku służby zdrowia[15][7]. Prowadziła wykłady w ramach Uniwersytetu Ludowego[3]. Była aktywistką Ligi Kobiet Polskich, była członkiem zarządu LKP[22][7]. Należała do Stronnictwa Demokratycznego, pełniła funkcję przewodniczącej Powiatowego Komitetu SD w Sanoku[22][15], na I Wojewódzkim Zjeździe Delegatów SD w Krośnie uzyskała mandat na XI Kongres SD[23]. Była radną Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku[7] kadencji 1961–1965[24]. Na przełomie lat 60./70. była także radną Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie[22][25][26], w 1969 kandydowała z ramienia Frontu Jedności Narodu[15].

W okresie PRL zamieszkiwała przy ul. Kazimierza Wielkiego 8 w Sanoku[27]. Na emeryturze zamieszkała wraz z córką w Szczecinie[3]. Była autorką wspomnień, w tym zatytułowanych Wspomnienia o moim ojcu doktorze Stanisławie Domańskim[28].

Zmarła 17 czerwca 2017 w Szczecinie w wieku 103 lat, została pochowana w grobowcu rodzinnym Domańskich, Kaczorowskich i Bezuchów na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 23 czerwca 2017[29], gdzie wcześniej spoczęli jej rodzice, mąż dr Bolesław Kaczorowski (1908–1995) oraz siostry Irena i Janina z mężem[30][31][32].

Odznaczenia i wyróżnienia

Uwagi

  1. We wspomnieniach Zofii Chrząszczewskiej wymieniony także pod imieniem Antoni oraz zdrobniale Tolek. Chrząszczewska ↓, s. 3 W 1962 Wiktor Adam Domański został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na jednej z tablic Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na obecnym Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Przypisy

  1. Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 79 (poz. 151).
  2. a b c Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 79.
  3. a b c d e f g h i j k l m Kaczorowska ↓, s. 133.
  4. a b Deklaracje (N) ↓, s. 13, 14.
  5. Chrząszczewska ↓, s. 49, 100, 107, 110.
  6. Kondolencje, „Nowiny”, Nr 125, 8 maja 1970, s. 2.
  7. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Bogumiła Koszela, Wierna rodzinnej tradycji i własnemu powołaniu, „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 25 (316), 10 września 1984, s. 5.
  8. Edward Zając, Sanockie biografie, Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 76, ISBN 978-83-61043-09-6.
  9. Księga pamiątkowa 1928-2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły, Sanok 2008, s. 34.
  10. Chrząszczewska ↓, s. 3.
  11. Chrząszczewska ↓, s. 21-25.
  12. Chrząszczewska ↓, s. 102, 106.
  13. a b Deklaracje (N) ↓, s. 14.
  14. Zając Szpital ↓, s. 87.
  15. a b c d e f g Kandydaci na radnych WRN w Rzeszowie, „Nowiny”, Nr 127, 23 maja 1969, s. 3.
  16. W Iwoniczu-Zdroju, „Nowiny”, Nr 196, 18 sierpnia 1953, s. 4.
  17. W niektórych źródłach (w tym w treści nekrologu) była tytułowana ze stopniem doktora, aczkolwiek jej szczegółowe życiorysy, będące podstawą niniejszego hasła Wikipedii, nie potwierdziły uzyskania stopnia doktora.
  18. Zygmunt Żyłka, Moje wspomnienia z pracy lekarskiej w szpitalu w Sanoku w latach 1964-1999, [w:] Edward Zając, Zarys dziejów lecznictwa na terenie Ziemi Sanockiej w latach 1485-2009, Sanok: Sanocka Fundacja Ochrony Zdrowia, 2010, s. 80, ISBN 978-83-923106-8-6.
  19. Zając Szpital ↓, s. 164.
  20. Izabela Wilk. Plenum KM PZPR i MK SD. O lepsze jutro młodych sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 19 (382), s. 1-2, 1-10 lipca 1986. 
  21. Józef Ząbkiewicz. Jubileusz XXV lat Liceum Medyczne 1962-1987. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 31 (430), s. 4, 1-10 listopada 1987. 
  22. a b c Plenum WK SD, „Nowiny”, Nr 90, 16 kwietnia 1969, s. 2.
  23. I Wojewódzki Zjazd Delegatów SD, „Nowiny”, Nr 9, 13 stycznia 1976, s. 2.
  24. Władysław Stachowicz, Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy, „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”, 2014, s. 181, ISSN 1731-870X.
  25. Kandydaci FJN na radnych do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie, „Nowiny”, Nr 107, 3 maja 1969, s. 3.
  26. Władysław Stachowicz, Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy, „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”, 2014, s. 227, ISSN 1731-870X.
  27. Zofia Bandurka, Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna, [w:] Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958, Warszawa 1960, s. 128.
  28. Zając Szpital ↓, s. 42, 44.
  29. Danuta Kaczorowska. Nekrolog, „Tygodnik Sanocki”, Nr 25 (1328), 23 czerwca 2017, s. 2.
  30. Stefan Stefański: Cmentarze sanockie. Sanok: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Oddział w Sanoku, 1991, s. 26.
  31. Stefan Stefański: Kartki z przeszłości Sanoka. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku, 2005, s. 27. ISBN 83-919470-9-2.
  32. Spacer po cmentarzu przy ul. Rymanowskiej, zymon.com.pl [dostęp 2017-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-21].
  33. Bogumiła Koszela, Sposób na godziwe życie, „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 17 (416), 20 czerwca 1987, s. 1.
  34. Obradował Miejski Zjazd SD (odznaczenia), „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 35 (470), 20 grudnia 1988, s. 5.
  35. Władysław Stachowicz, Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990, „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”, 2008, s. 288, ISSN 1731-870X.

Bibliografia

  • Edward Zając: Szpital Powszechny w Sanoku. Szpital Specjalistyczny w Sanoku, s. 1-169.
  • Zofia Chrząszczewska, Pamiętnik Zofii Chrząszczewskiej z lat 1939-1942 dedykowany Stanisławowi Domańskiemu – pisany w Sanoku, w domu Stanisława, Marta Wargo, Maja Murin-Kaczorowska (red.), [ok. 2019], s. 1-118.
  • Zarys dr Danuty Kaczorowskiej według relacji córki. W: Zarys lecznictwa na terenie Ziemi Sanockiej w latach 1485-2012. Sanok: Sanocka Fundacja Ochrony Zdrowia, 2012, s. 133. ISBN 978-83-934513-1-9.
  • Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków nadzwyczajnych Kaczmrska-Kot 1968-1989, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 120). s. 1-166.

Media użyte na tej stronie

Danuta Domańska (graduate of Emilia Plater Gymnasium in Sanok, 1932).jpg
Danuta Domańska (fotografia portretowa na świadectwie dojrzałości Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater w Sanoku z 1932).
Tomb of Domański and Bezucha families at Central Cemetery in Sanok (2017)a.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec rodzin Domańskich i Bezuchów na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Pochowana w tym miejscu Danuta Kaczorowska zmarła w 2017.