Danuta Rosani

Danuta Rosani
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1951
Starogard Gdański

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złotoWarszawa 1974rzut dyskiem
złotoBydgoszcz 1976rzut dyskiem
złotoWarszawa 1978rzut dyskiem
srebroWarszawa 1972rzut dyskiem
srebroWarszawa 1973rzut dyskiem
srebroBydgoszcz 1976pchnięcie kulą
srebroPoznań 1979rzut dyskiem
srebroŁódź 1980rzut dyskiem
srebroZabrze 1981rzut dyskiem
srebroZabrze 1981pchnięcie kulą
srebroLublin 1982rzut dyskiem
srebroLublin 1982pchnięcie kulą
srebroBydgoszcz 1985rzut dyskiem
brązBydgoszcz 1975rzut dyskiem
Halowe mistrzostwa Polski
złotoZabrze 1983pchnięcie kulą
srebroWarszawa 1973pchnięcie kulą
srebroZabrze 1982pchnięcie kulą
brązKatowice 1975pchnięcie kulą
brązWarszawa 1976pchnięcie kulą

Danuta Zofia Rosani-Gwardecka (ur. 30 kwietnia 1951 w Starogardzie Gdańskim[1][2]) – polska lekkoatletka dyskobolka, trzykrotna mistrzyni Polski i olimpijka.

Życiorys

Choć największe sukcesy odnosiła w rzucie dyskiem, startowała również z powodzeniem w pchnięciu kulą. Wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, gdzie w eliminacjach rzutu dyskiem uzyskała wynik 57,78 m, który dawał jej awans do finału, jednak w nim nie wystąpiła, ponieważ została zdyskwalifikowana z powodu dopingu (sterydy anaboliczne)[1][2]. W finale Pucharu Europy w 1975 w Nicei zajęła w tej konkurencji 6. miejsce[3].

Była mistrzynią Polski w rzucie dyskiem w 1974, 1976 i 1978, wicemistrzynią w rzucie dyskiem w 1972, 1973, 1979, 1980, 1981, 1982 i 1985 oraz w pchnięciu kulą w 1976, 1981 i 1982, a także brązową medalistką w rzucie dyskiem w 1975[4]. Zdobyła również złoty medal halowych mistrzostw Polski w pchnięciu kulą w 1983, srebrne w 1973 i 1983 oraz brązowe w 1975 i 1976[5].

Pięciokrotnie poprawiała rekord Polski w rzucie dyskiem do wyniku 62,60 m (26 czerwca 1976 w Bydgoszczy)[6]. Jako pierwsza polska lekkoatletka pokonała granicę 60 metrów w rzucie dyskiem.

W latach 1970-1982 startowała w dwudziestu czterech meczach reprezentacji Polski (27 startów), odnosząc 4 zwycięstwa indywidualne[7][3].

Była zawodniczką klubów: Włókniarz Starogard Gdański (1967-1969) i Gwardia Warszawa (1970-1986).

Ukończyła szkołę średnią, mieszka w Warszawie. Jej mąż, Andrzej Gwardecki, również był dyskobolem[3].

Rekordy życiowe[3][8]:

Przypisy

  1. a b Polski Komitet Olimpijski, Danuta Rosani-Gwardecka – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl, www.olimpijski.pl [dostęp 2021-05-28] (pol.).
  2. a b Danuta Rosani, olympedia.org [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  3. a b c d Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Od Chamonix do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2010, s. 466. ISBN 978-83-86320-01-1.
  4. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 195–196 i 209–212. ISBN 978-83-934369-0-3.
  5. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 123. ISBN 978-83-64544-00-2.
  6. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 283.
  7. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 15.
  8. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007, statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
  9. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 204. ISBN 83-902509-0-X.
  10. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 206. ISBN 83-902509-0-X.

Bibliografia

  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 128-129. ISBN 83-7407-050-1.
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Od Chamonix do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2010, s. 466. ISBN 978-83-86320-01-1.

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.