Danuta Szymańska

Nagrobek Danuty Szymańskiej na Cmentarzu Powązkowskim

Danuta Szymańska (ur. 1923, zm. 6 kwietnia 2008) – polski patomorfolog, profesor doktor habilitowany nauk medycznych, autorka i współautorka licznych prac naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Członek Polskiego Towarzystwa Ftyzjopneumonologicznego, Polskiego Towarzystwa Patomorfologów Polskich i Rady Naukowej Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie.

Życiorys

Studia medyczne rozpoczęła podczas okupacji niemieckiej w 1941 r., w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego doc. Jana Zaorskiego przy ul Koszykowej 78 w Warszawie. W 1949 r., uzyskała dyplom lekarza na UW.

W latach 1950-1958 pracowała w Zakładzie Patomorfologii AM w Warszawie, w latach 1953-1993 była związana z Zakładem Patomorfologii Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, którego była kierownikiem. Podczas pracy w instytucie prof. Szymańska przyczyniła się do stworzenia Szkoły diagnostyki patomorfologicznej chorób układu oddechowego, a także stworzyła współczesne zasady diagnostyki patomorfologicznej chorób śródmiąższowych płuc. W ramach swojej pracy naukowej podjęła się kontynuacji pracy prof. Stefanii Chodkowskiej nad patromorfologią zmian narządowych wywołanych zakażeniem prątka gruźlicy.

Publikacje

• „Patogeneza i patomorfologia gruźlicy” (Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1974 r.) wspólnie z Leonardem Deloffem

Bibliografia

• nekrologi "Gazeta Wyborcza" 21 i 22-23 marca 2008 r.
• Rola – Sanitariat Kedywu KG AK. powstanie-warszawskie-1944.ac.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-02)].