Dany Dauberson
Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1925 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 16 marca 1979 |
Zawód |
Dany Dauberson, właściwie Suzanne Gauche[1] (ur. 16 stycznia 1925 w Le Creusot, zm. 16 marca 1979 w Marsylii[1]) – francuska piosenkarka i aktorka.
Życiorys
Urodziła się 1925 w Le Creusot w departamencie Saona i Loara we Francji. Część swojej młodości spędziła w Saint-Claude w departamencie Jura, gdzie jej matka (z pochodzenia Szwajcarka) pracowała jako pokojówka w hotelu i gdzie do 1990 roku mieszkała jej ciotka[1][2]. Śpiewała w klubach nocnych[3]. Początkowo wykonywała covery piosenek znanych wykonawców, takich jak Édith Piaf, Mick Micheyl i Gilbert Bécaud. Stopniowo wyrobiła własną markę, zwłaszcza dzięki występom w programach telewizyjnych Danièle Gilbert i Philippe'a Bouvarda[2].
Jej pierwszy podwójny singel zawierający utwory „Feuilles mortes” oraz „Un air d’autrefois” ukazał się nakładem niemieckiego wydawnictwa Telefunken w 1949[4]. W 1953 wydała swój pierwszy album studyjny Dany Dauberson, po którym w następnych latach ukazało się sześć kolejnych albumów muzycznych[5].
24 maja 1956 reprezentowała Francję podczas 1. Konkursu Piosenki Eurowizji. Z powodu niezachowania się oficjalnych wyników finału konkursu, nieznany jest końcowy rezultat jej piosenki „Il est là” w ogólnej klasyfikacji finałowej[6].
W kwietniu 1967, jadąc z aktorką Nicole Berger drogą N13(ang.) w kierunku Duranville, wpadła w poślizg, po czym samochód uderzył w drzewo. W efekcie wypadła z fotela przez przednią szybę, a następnie została przewieziona do szpitala. Przeżyła (w odróżnieniu od Berger, która zmarła w wyniku złamania czaszki i zmiażdżenia klatki piersiowej), jednak nigdy w pełni nie doszła do siebie emocjonalnie i fizycznie po wypadku, który zakończył jej karierę. Zmarła w Marsylii w 1979. Została pochowana w Saint-Claude[7][1].
Życie prywatne
Była lesbijką[1]. Organizator francuskich konkursów piękności Guy Rinaldo okrzyknął ją mianem Miss Lesbos[3]. Romansowała między innymi z aktorką Carmen Torres oraz piosenkarką Suzy Solidor[1]. Była również podejrzewana o romans z włoską księżniczką Giovanną Pignatelli przez ówczesnego męża księżniczki – francuskiego aktora Georges’a Bréhata[3].
Filmografia
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[8].
- 1951: L’Inconnue des cinq cités
- 1954: Soirs de Paris
- 1956: Et par ici la sortie
- 1957: C’est arrivé à 36 chandelles
- 1966: Du rififi à Paname
Przypisy
- ↑ a b c d e f Dany Dauberson, enterrée à Saint-Claude, avait représenté la France à l’Eurovision. leprogres.fr, 2016-05-14. [dostęp 2022-07-24]. (fr.).
- ↑ a b Sofian Aissaoui , Il y a 60 ans, une jurassienne représentait la France à l'Eurovision, France Info, 11 maja 2016 [dostęp 2022-08-15] (fr.).
- ↑ a b c Dany Dauberson. spiegel.de, 1960-02-16. [dostęp 2022-07-24]. (niem.).
- ↑ Dany Dauberson – Feuilles Mortes / Un Air D’autrefois. discogs.com. [dostęp 2022-07-24]. (ang.).
- ↑ Dany Dauberson. discogs.com. [dostęp 2022-07-24]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1956. eurovision.tv. [dostęp 2022-07-24]. (ang.).
- ↑ Alexandre Mathis, LSD 67, wyd. Univers Roche, 2013, s. 392, ISBN 2-8238-1096-X.
- ↑ Dany Dauberson. notrecinema.com. [dostęp 2022-07-24]. (fr.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Jlechuga86, Licencja: CC BY 3.0
Logo français au Concours Eurovision de la chanson