Daria Saville

Daria Saville
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1994
Moskwa

Wzrost

166 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Nicole Pratt

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

20 (28 sierpnia 2017)

Australian Open

4R (2016, 2017)

Roland Garros

3R (2018, 2022)

Wimbledon

3R (2018)

US Open

2R (2017, 2018)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

45 (25 września 2017)

Australian Open

2R (2019)

Roland Garros

3R (2017)

Wimbledon

3R (2016)

US Open

3R (2017)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złotoSingapur 2010gra pojedyncza

Daria Saville (z domu Darja Alieksiejewna Gawriłowa, ros. Дарья Алексеевна Гаврилова; ur. 5 marca 1994 w Moskwie) – australijska tenisistka występująca do 2014 roku w barwach Rosji, triumfatorka juniorskiego US Open w singlu, juniorskiego French Open w deblu oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2016 roku.

W grudniu 2021 roku jej mężem został tenisista Luke Saville[1].

Kariera tenisowa

2010

Reprezentowała Rosję podczas Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2010 w Singapurze. Zdobyła tam złoty medal, a w finale pokonała Chinkę Zheng Saisai 2:6, 6:2, 6:0.

Podczas juniorskiego US Open pokonała Lauren Davis, Caroline Price, Tang Haochen, Robin Anderson oraz Sloane Stephens. W finale wygrała z Juliję Putincewą 6:3, 6:2. Był to jej pierwszy wielkoszlemowy tytuł. W grze podwójnej, grając wraz z Iriną Chromaczewą doszły do półfinału, gdzie przegrały z późniejszymi triumfatorkami całej imprezy – Timeą Babos i Sloane Stephens.

Podczas Kremlin Cup, dzięki otrzymanej „dzikiej karcie”, po raz pierwszy w karierze zagrała w turnieju głównym imprezy WTA. Przegrała z Ukrainką Aloną Bondarenko 5:7, 1:6.

Podczas turnieju ITF w Albuquerque doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kathrin Wörle 5:7, 1:6. Na koniec 2010 roku zagrała w Orange Bowl. Odpadła w ćwierćfinale, przegrywając z Lauren Davis 2:6, 0:6.

2011

Rok 2011 rozpoczęła turniejem Loy Yang Traralgon International w Australii. Przegrała w 1/2 finału z Monicą Puig 2:6, 3:6. Podczas Australian Open odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Kanami Tsuji 4:6, 3:6. W grze podwójnej grała wraz z Margaritą Gasparian. Rosjanki odpadły w ćwierćfinale, po przegranym spotkaniu z Eri Hozumi i Miyu Kato. W marcu doszła do finału turnieju ITF w Moskwie, w którym uległa Ludmyle Kiczenok. Trzy tygodnie później odniosła swój pierwszy triumf w imprezie cyklu ITF – w Antalyi.

Otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego podczas wielkoszlemowego US Open. W pierwszym meczu przegrała z Kurumi Narą 2:6, 4:6.

2012

W lutym dotarła do półfinału imprezy z cyklu ITF w Moskwie, w którym przegrała 2:6, 1:6 z Anniką Beck. W parze z Iriną Chromaczewą zdobyła tytuł deblowy w Chiasso. Dwa tygodnie później grała w finale turnieju o puli nagród 25 000 $ w Moskwie, w którym przegrała z Margaritą Gasparian.

W czerwcu, w parze z Iriną Chromaczewą, zdobyła tytuł mistrzyni w grze podwójnej dziewcząt podczas paryskiego French Open. Dwa tygodnie później, po przejściu kwalifikacji w ’s-Hertogenbosch, zagrała w swoim drugim w turnieju głównym imprezy WTA i odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w tego typu turnieju pokonując w pierwszej rundzie 6:1, 6:2 Yaninę Wickmayer, w drugiej ulegając 5:7, 6:7(4) Kirsten Flipkens. W tym samym miesiącu zagrała w juniorskim turnieju londyńskiego Wimbledonu, jednak przegrała w pierwszej rundzie 5:7, 6:4, 6:8 z Marcelą Zacarías. Odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji w Baku. Ten sam wynik powtórzyła podczas imprez w Seulu, Osace i Moskwie. Dotarła do półfinału turnieju cyklu ITF w Traralgon, w którym przegrała 5:7, 5:7 z Ashleigh Barty. Ten sam wynik uzyskała dwa tygodnie później w Bendigo – tym razem uległa Olivii Rogowskiej 6:1, 4:6, 4:6.

2013

Sezon 2013 rozpoczęła od kwalifikacji turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie pokonała 6:2, 6:3 Marianę Duque Mariño, a w drugim meczu uległa Vanii King 6:7(0), 7:6(6), 2:6. W Hobart ponownie spotkała się z Marianą Duque Mariño, z którą tym razem przegrała 3:6, 4:6.

Startowała w turnieju kwalifikacyjnym Australian Open. Pokonała w nich Stephanie Vogt, Eugenie Bouchard oraz Zhou Yimiao i awansowała do turnieju głównego. W swoim pierwszym wielkoszlemowym spotkaniu turnieju głównego, pokonała Lauren Davis 6:3, 6:7(2), 6:4. W drugim pojedynku zmierzyła się z Łesią Curenko, z którą prowadziła w pierwszym secie 4:0, lecz ostatecznie przegrała całe spotkanie 5:7, 3:6. Na turnieju w Ad-Dausze wystąpiła w eliminacjach, w których pokonała Kristinę Barrois i uległa Tadeji Majerič. Wystąpiła jednak w turnieju jako szczęśliwa przegrana. W pierwszej rundzie wygrała z Anabel Mediną Garrigues 4:6, 6:3, 6:3. W kolejnym meczu przegrała z Sereną Williams 2:6, 1:6.

Następny start w turnieju głównym cyklu WTA Tour zanotowała w Monterrey. Uległa wtedy w pierwszej rundzie singla Terezie Mrdežie 4:6, 2:6, a w deblu awansowała do ćwierćfinału. W Oeiras przegrała w pierwszej rundzie gry podwójnej. W kwalifikacjach do French Open awansowała do trzeciej rundy, w eliminacjach do Wimbledonu zanotowała pierwszą rundę, a w turnieju kwalifikacyjnym do US Open przegrała w drugiej rundzie.

W Baku i Tokio osiągnęła pierwszą rundę singla, zaś w Taszkencie pierwszą rundę debla.

2014

W sezonie 2014 osiągnęła pierwszą rundę gry podwójnej w Stanford i drugą rundę gry pojedynczej w Tokio. W kwalifikacjach do US Open, reprezentując Australię, osiągnęła drugą rundę.

2015

W Brisbane i Sydney osiągnęła drugie rundy. Podczas Australian Open przegrywała w pierwszym meczu singla i debla, a w mikście dotarła do drugiej rundy. Następnie zanotowała kolejno: pierwszą rundę w Dosze, drugą w Indian Wells oraz czwartą w Miami. W turnieju w Rzymie rozgrywanym na nawierzchni ceglanej osiągnęła półfinał, przegrywając w nim z Mariją Szarapową. W drugim meczu French Open skreczowała.

Na nawierzchni trawiastej w Eastbourne mecz ćwierćfinałowy przeciw Sloane Stephens oddała walkowerem. Na Wimbledonie nie wygrała meczu. Rosjanka w lipcu wygrała pierwszy deblowy turniej rangi WTA Tour. W Stambule w parze z Eliną Switoliną (jako debel zastępujący) pokonały w ostatnim spotkaniu Çağlę Büyükakçay i Jelenę Janković 5:7, 6:1, 10–4.

W Toronto osiągnęła trzecią rundę, w Cincinnati – drugą, podczas US Open nie wygrała pierwszego spotkania. W Hongkongu zanotowała ćwierćfinał, w którym uległa Jelenie Janković 1:6, 1:6.

2016

Na początku sezonu razem z Nickiem Kyrgiosem osiągnęła triumf w rozgrywkach o Puchar Hopmana.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

 Rosja Australia
Turniej2010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAA2RA1R4R4R2R1RA2R1R0 / 89 – 8
French OpenAAAQ3A2R1R1R3R1R2RA3R0 / 76 – 7
WimbledonAAAQ1A1R2R1R3R1RNHA1R0 / 63 – 6
US OpenAQ1AQ2Q21R1R2R2R1RAA1R0 / 62 – 6
Ranking na koniec roku515383215144233362525382374464190 / 2720 – 27

Występy w grze podwójnej

 Rosja Australia
Turniej2010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAA1R1R1R1R2RA1RA0 / 61 – 6
French OpenAAAAAA1R3R1RAAAA0 / 32 – 3
WimbledonAAAAA1R3RA1RANHA1R0 / 42 – 4
US OpenAAAAA1R2R3R1RAAA2R0 / 54 – 5
Ranking na koniec roku83347753739817390551181485640 / 189 – 18

Występy w grze mieszanej

 Rosja Australia
Turniej2010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAA2R1R1RAAAA1R0 / 41 – 4
French OpenAAAAAA1RAAANHAA0 / 10 – 1
WimbledonAAAAAAA1R1RANHAA0 / 20 – 2
US OpenAAAAA2RAAAANHAA0 / 11 – 1
0 / 82 – 8

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (1–4)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.22 października 2016MoskwaTwarda (hala)Rosja Swietłana Kuzniecowa2:6, 1:6
Finalistka2.27 maja 2017StrasburgCeglanaAustralia Samantha Stosur7:5, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni1.26 sierpnia 2017New HavenTwardaSłowacja Dominika Cibulková4:6, 6:3, 6:4
Finalistka3.15 października 2017HongkongTwardaRosja Anastasija Pawluczenkowa7:5, 3:6, 6:7(3)
Finalistka4.27 sierpnia 2022GrandbyTwarda Darja Kasatkina4:6, 4:6

Gra podwójna 5 (3–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.26 lipca 2015StambułTwardaUkraina Elina SwitolinaTurcja Çağla Büyükakçay
Serbia Jelena Janković
5:7, 6:1, 10–4
Finalistka1.22 października 2016MoskwaTwarda (hala)Rosja Darja KasatkinaCzechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:4, 0:6, 7–10
Finalistka2.23 września 2017TokioTwardaRosja Darja KasatkinaSłowenia Andreja Klepač
Hiszpania María José Martínez Sánchez
3:6, 2:6
Zwyciężczyni2.25 maja 2019StrasburgCeglanaAustralia Ellen Perez Duan Yingying
Han Xinyun
6:4, 6:3
Zwyciężczyni3.21 maja 2022StrasburgCeglanaStany Zjednoczone Nicole Melichar-MartinezCzechy Lucie Hradecká
Indie Sania Mirza
5:7, 7:5, 10–6

Wygrane turnieje rangi ITF

Gra pojedyncza

DataTurniejKat.($)Naw.FinalistkaWynik
1.17/04/2011Turcja AntalyaITF10 000ziemnaRosja Ksenia Łykina6:4, 4:6, 6:2
2.12/10/2014Tajlandia BangkokITF25 000twardaUzbekistan Sabina Sharipova7:6(4), 6:3
3.08/02/2015Australia BurnieITF50 000twardaStany Zjednoczone Irina Falconi7:5, 7:5
4.15/02/2015Australia LauncestonITF50 000twardaChorwacja Tereza Mrdeža6:1, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka2009Francja French OpenZiemnaFrancja Kristina Mladenovic3:6, 2:6
Zwyciężczyni2010Stany Zjednoczone US OpenTwardaRosja Julija Putincewa6:3, 6:2

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni2012Francja French OpenZiemnaRosja Irina ChromaczowaParagwaj Montserrat González
Brazylia Beatriz Haddad Maia
4:6, 6:4, 10–8

Przypisy

  1. Łukasz Iwanek: Iga Świątek wie, z kim zagra w Adelajdzie. Rywalka miesiąc temu zmieniła stan cywilny (pol.). Sportowe Fakty, 2022-01-03. [dostęp 2022-01-03].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Gavrilova WM17 (10) (36143144616).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Gavrilova WM17 (10)