Daria Saville
_(36143144616).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1994 | |||||||||
| Wzrost | 166 cm | |||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery | aktywna | |||||||||
| Trener | ||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 20 (28 sierpnia 2017) | |||||||||
| Australian Open | 4R (2016, 2017) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (2018, 2022) | |||||||||
| Wimbledon | 3R (2018) | |||||||||
| US Open | 2R (2017, 2018) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 2 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 45 (25 września 2017) | |||||||||
| Australian Open | 2R (2019) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (2017) | |||||||||
| Wimbledon | 3R (2016) | |||||||||
| US Open | 3R (2017) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Daria Saville (z domu Darja Alieksiejewna Gawriłowa, ros. Дарья Алексеевна Гаврилова; ur. 5 marca 1994 w Moskwie) – australijska tenisistka występująca do 2014 roku w barwach Rosji, triumfatorka juniorskiego US Open w singlu, juniorskiego French Open w deblu oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2016 roku.
W grudniu 2021 roku jej mężem został tenisista Luke Saville[1].
Kariera tenisowa
2010
Reprezentowała Rosję podczas Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2010 w Singapurze. Zdobyła tam złoty medal, a w finale pokonała Chinkę Zheng Saisai 2:6, 6:2, 6:0.
Podczas juniorskiego US Open pokonała Lauren Davis, Caroline Price, Tang Haochen, Robin Anderson oraz Sloane Stephens. W finale wygrała z Juliję Putincewą 6:3, 6:2. Był to jej pierwszy wielkoszlemowy tytuł. W grze podwójnej, grając wraz z Iriną Chromaczewą doszły do półfinału, gdzie przegrały z późniejszymi triumfatorkami całej imprezy – Timeą Babos i Sloane Stephens.
Podczas Kremlin Cup, dzięki otrzymanej „dzikiej karcie”, po raz pierwszy w karierze zagrała w turnieju głównym imprezy WTA. Przegrała z Ukrainką Aloną Bondarenko 5:7, 1:6.
Podczas turnieju ITF w Albuquerque doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kathrin Wörle 5:7, 1:6. Na koniec 2010 roku zagrała w Orange Bowl. Odpadła w ćwierćfinale, przegrywając z Lauren Davis 2:6, 0:6.
2011
Rok 2011 rozpoczęła turniejem Loy Yang Traralgon International w Australii. Przegrała w 1/2 finału z Monicą Puig 2:6, 3:6. Podczas Australian Open odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Kanami Tsuji 4:6, 3:6. W grze podwójnej grała wraz z Margaritą Gasparian. Rosjanki odpadły w ćwierćfinale, po przegranym spotkaniu z Eri Hozumi i Miyu Kato. W marcu doszła do finału turnieju ITF w Moskwie, w którym uległa Ludmyle Kiczenok. Trzy tygodnie później odniosła swój pierwszy triumf w imprezie cyklu ITF – w Antalyi.
Otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego podczas wielkoszlemowego US Open. W pierwszym meczu przegrała z Kurumi Narą 2:6, 4:6.
2012
W lutym dotarła do półfinału imprezy z cyklu ITF w Moskwie, w którym przegrała 2:6, 1:6 z Anniką Beck. W parze z Iriną Chromaczewą zdobyła tytuł deblowy w Chiasso. Dwa tygodnie później grała w finale turnieju o puli nagród 25 000 $ w Moskwie, w którym przegrała z Margaritą Gasparian.
W czerwcu, w parze z Iriną Chromaczewą, zdobyła tytuł mistrzyni w grze podwójnej dziewcząt podczas paryskiego French Open. Dwa tygodnie później, po przejściu kwalifikacji w ’s-Hertogenbosch, zagrała w swoim drugim w turnieju głównym imprezy WTA i odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w tego typu turnieju pokonując w pierwszej rundzie 6:1, 6:2 Yaninę Wickmayer, w drugiej ulegając 5:7, 6:7(4) Kirsten Flipkens. W tym samym miesiącu zagrała w juniorskim turnieju londyńskiego Wimbledonu, jednak przegrała w pierwszej rundzie 5:7, 6:4, 6:8 z Marcelą Zacarías. Odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji w Baku. Ten sam wynik powtórzyła podczas imprez w Seulu, Osace i Moskwie. Dotarła do półfinału turnieju cyklu ITF w Traralgon, w którym przegrała 5:7, 5:7 z Ashleigh Barty. Ten sam wynik uzyskała dwa tygodnie później w Bendigo – tym razem uległa Olivii Rogowskiej 6:1, 4:6, 4:6.
2013
Sezon 2013 rozpoczęła od kwalifikacji turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie pokonała 6:2, 6:3 Marianę Duque Mariño, a w drugim meczu uległa Vanii King 6:7(0), 7:6(6), 2:6. W Hobart ponownie spotkała się z Marianą Duque Mariño, z którą tym razem przegrała 3:6, 4:6.
Startowała w turnieju kwalifikacyjnym Australian Open. Pokonała w nich Stephanie Vogt, Eugenie Bouchard oraz Zhou Yimiao i awansowała do turnieju głównego. W swoim pierwszym wielkoszlemowym spotkaniu turnieju głównego, pokonała Lauren Davis 6:3, 6:7(2), 6:4. W drugim pojedynku zmierzyła się z Łesią Curenko, z którą prowadziła w pierwszym secie 4:0, lecz ostatecznie przegrała całe spotkanie 5:7, 3:6. Na turnieju w Ad-Dausze wystąpiła w eliminacjach, w których pokonała Kristinę Barrois i uległa Tadeji Majerič. Wystąpiła jednak w turnieju jako szczęśliwa przegrana. W pierwszej rundzie wygrała z Anabel Mediną Garrigues 4:6, 6:3, 6:3. W kolejnym meczu przegrała z Sereną Williams 2:6, 1:6.
Następny start w turnieju głównym cyklu WTA Tour zanotowała w Monterrey. Uległa wtedy w pierwszej rundzie singla Terezie Mrdežie 4:6, 2:6, a w deblu awansowała do ćwierćfinału. W Oeiras przegrała w pierwszej rundzie gry podwójnej. W kwalifikacjach do French Open awansowała do trzeciej rundy, w eliminacjach do Wimbledonu zanotowała pierwszą rundę, a w turnieju kwalifikacyjnym do US Open przegrała w drugiej rundzie.
W Baku i Tokio osiągnęła pierwszą rundę singla, zaś w Taszkencie pierwszą rundę debla.
2014
W sezonie 2014 osiągnęła pierwszą rundę gry podwójnej w Stanford i drugą rundę gry pojedynczej w Tokio. W kwalifikacjach do US Open, reprezentując Australię, osiągnęła drugą rundę.
2015
W Brisbane i Sydney osiągnęła drugie rundy. Podczas Australian Open przegrywała w pierwszym meczu singla i debla, a w mikście dotarła do drugiej rundy. Następnie zanotowała kolejno: pierwszą rundę w Dosze, drugą w Indian Wells oraz czwartą w Miami. W turnieju w Rzymie rozgrywanym na nawierzchni ceglanej osiągnęła półfinał, przegrywając w nim z Mariją Szarapową. W drugim meczu French Open skreczowała.
Na nawierzchni trawiastej w Eastbourne mecz ćwierćfinałowy przeciw Sloane Stephens oddała walkowerem. Na Wimbledonie nie wygrała meczu. Rosjanka w lipcu wygrała pierwszy deblowy turniej rangi WTA Tour. W Stambule w parze z Eliną Switoliną (jako debel zastępujący) pokonały w ostatnim spotkaniu Çağlę Büyükakçay i Jelenę Janković 5:7, 6:1, 10–4.
W Toronto osiągnęła trzecią rundę, w Cincinnati – drugą, podczas US Open nie wygrała pierwszego spotkania. W Hongkongu zanotowała ćwierćfinał, w którym uległa Jelenie Janković 1:6, 1:6.
2016
Na początku sezonu razem z Nickiem Kyrgiosem osiągnęła triumf w rozgrywkach o Puchar Hopmana.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
 Rosja |  Australia | |||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 2R | A | 1R | 4R | 4R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | 0 / 8 | 9 – 8 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | Q3 | A | 2R | 1R | 1R | 3R | 1R | 2R | A | 3R | 0 / 7 | 6 – 7 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | Q1 | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | NH | A | 1R | 0 / 6 | 3 – 6 | |||||||||||
| US Open | A | Q1 | A | Q2 | Q2 | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | A | 1R | 0 / 6 | 2 – 6 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 515 | 383 | 215 | 144 | 233 | 36 | 25 | 25 | 38 | 237 | 446 | 419 | 0 / 27 | 20 – 27 | ||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Rosja | Australia | ||||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | A | 1R | A | 0 / 6 | 1 – 6 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 1R | A | A | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 3R | A | 1R | A | NH | A | 1R | 0 / 4 | 2 – 4 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 3R | 1R | A | A | A | 2R | 0 / 5 | 4 – 5 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 833 | 477 | 537 | 398 | 173 | 90 | 55 | 118 | 148 | – | 564 | 0 / 18 | 9 – 18 | |||||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Rosja | Australia | ||||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | A | A | A | A | 1R | 0 / 4 | 1 – 4 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | NH | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||
| 0 / 8 | 2 – 8 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 5 (1–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 22 października 2016 | Moskwa | Twarda (hala) | Swietłana Kuzniecowa | 2:6, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 27 maja 2017 | Strasburg | Ceglana | Samantha Stosur | 7:5, 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 26 sierpnia 2017 | New Haven | Twarda |  Dominika Cibulková | 4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 15 października 2017 | Hongkong | Twarda | Anastasija Pawluczenkowa | 7:5, 3:6, 6:7(3) |
| Finalistka | 4. | 27 sierpnia 2022 | Grandby | Twarda |  Darja Kasatkina | 4:6, 4:6 |
Gra podwójna 5 (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 26 lipca 2015 | Stambuł | Twarda |  Elina Switolina |  Çağla Büyükakçay Jelena Janković | 5:7, 6:1, 10–4 |
| Finalistka | 1. | 22 października 2016 | Moskwa | Twarda (hala) | Darja Kasatkina |  Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 6:4, 0:6, 7–10 |
| Finalistka | 2. | 23 września 2017 | Tokio | Twarda | Darja Kasatkina |  Andreja Klepač María José Martínez Sánchez | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 maja 2019 | Strasburg | Ceglana | Ellen Perez |  Duan Yingying Han Xinyun | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 21 maja 2022 | Strasburg | Ceglana |  Nicole Melichar-Martinez | Lucie Hradecká Sania Mirza | 5:7, 7:5, 10–6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 17/04/2011 | Antalya | ITF | 10 000 | ziemna | Ksenia Łykina | 6:4, 4:6, 6:2 |
| 2. | 12/10/2014 |  Bangkok | ITF | 25 000 | twarda |  Sabina Sharipova | 7:6(4), 6:3 |
| 3. | 08/02/2015 | Burnie | ITF | 50 000 | twarda | Irina Falconi | 7:5, 7:5 |
| 4. | 15/02/2015 | Launceston | ITF | 50 000 | twarda |  Tereza Mrdeža | 6:1, 6:2 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (2)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 2009 |  French Open | Ziemna | Kristina Mladenovic | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2010 | US Open | Twarda | Julija Putincewa | 6:3, 6:2 |
Gra podwójna (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2012 | French Open | Ziemna | Irina Chromaczowa |  Montserrat González Beatriz Haddad Maia | 4:6, 6:4, 10–8 |
Przypisy
- ↑ Łukasz Iwanek: Iga Świątek wie, z kim zagra w Adelajdzie. Rywalka miesiąc temu zmieniła stan cywilny (pol.). Sportowe Fakty, 2022-01-03. [dostęp 2022-01-03].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-23] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
