Dariusz Domański

Dariusz Domański

zdjęcie Dariusza Domańskiego
Data i miejsce urodzenia	9 października 1963 Kraków
Zawód, zajęcie	geolog
Miejsce zamieszkania	Kraków
Narodowość	polska
Odznaczenia

Dariusz Domański (ur. 1963 w Krakowie) – redaktor wydawnictw, publicysta, animator kultury, kronikarz teatru, autor książek o tematyce kulturalnej.

Życiorys

Z wykształcenia geolog, pracę dyplomową przygotował na temat Metodyki wstępnej przy badaniach mineralogicznych i chemicznych skał i minerałów pod kierunkiem doc dr hab. Ireny Gucwy w Instytucie Geologicznym im. prof. Mariana Książkiewicza w Krakowie. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Publikował m.in. w Życiu Literackim, Przekroju, Gościu Niedzielnym, Stolicy, Głosie Tygodniku Nowohuckim. Publikował także w Gońcu Teatralnym, Arkadzie, Górach, Studencie, Gazecie Wyborczej. W latach 1986–1990 związany z Dziennikiem Polskim, a w latach 1990–1997 z Czasem Krakowskim. Jest autorem ponad 500 wywiadów i artykułów poświęconych wybitnym polskim artystom teatru i ludziom nauki. Inicjator wielu projektów kulturalnych m.in. Portretów ludzi teatru, filmu w Ośrodku Kultury im. C.K. Norwida w Krakowie. Redaktor serii Aktorzy XXI wieku. Organizator około 100 imprez kulturalnych dedykowanych pamięci m.in. Tytusa Chałubińskiego^[1], Jana Kasprowicza, Rudolfa Zubera, Józefa Szajny. W latach 1984–1986 był konferansjerem Marii Malickiej – Recitale poezji polskiej. a w latach 2006–2008 konferansjer Haliny Kwiatkowskiej – Monodram Wielki kolega, rzecz o Karolu Wojtyle.

W roku 2019 otrzymał srebrny medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis^[2]. Od 2018 r. Dyrektor artystyczny Jesiennego Festiwalu Filmowego w Starym Mieście w Wielkopolsce. Obecnie współpracuje z Dziennikiem Polskim i Głosem Tygodnikiem Nowohuckim. Inicjator i redaktor serii Zeszyty Starego Teatru nr 1 poświęcony Markowi Walczewskiemu. W październiku 2022 roku na łamach Gazety Krakowskiej i Dziennika Polskiego ukazał się ostatni wywiad Dariusza Domańskiego ze zmarłym 23 września Franciszkiem Pieczką. W roku 2022 został nominowany przez Fundacje Ukryte Skrzydła do Nagrody Miasta Krakowa w dziedzinie kultura i sztuka - upowszechnianie kultury.

Wybrane publikacje książkowe

• Piotr Fronczewski - próba portretu, Kraków: KIK - 1991
• Piotr Fronczewski opisany, Kraków: Baran i Suszczyński, 1995.
• Jan Nowicki, Kraków: Baran i Suszczyński, 1995.
• „Taki nam się snuje dramat” Stary Teatr 1945-1995 Album Wspomnień, Kraków: ATI, 1997.
• Mój alfabet, Kraków: Astra, 1998.
• Bolek Greczyński- odejście i powrót, Kraków: Astra, 1998.
• Gwiazdy kina, teatru i nie tylko, Brzesko: Brzeska Oficyna Wydawnicza, 2003^[3].
• Paweł Małaszyński, Kraków: Czarny Koń, 2010.
• Marian Dziędziel, Kraków: Czarny Koń, 2012^[4].
• Franciszek Pieczka– Mateusz –Woyzeck - Jańcio Wodnik, Godów: Gminne Centrum Kultury, Sportu i Turystyki, 2013.
• Przeszłość jest to dziś tylko cokolwiek dalej, Kraków: Dom Wydawnictw Naukowych, 2013.
• Franciszek Pieczka na 90 lecie urodzin - Kraków, Protagonista - 2018
• Stary Teatr zawsze młody, Kraków: Protagonista, 2020.
• Maria Malicka - Grzesznica bez winy, Kraków, Protagonista, 2021
• Krzemiński - pod red. prof. E. Orzechowski - Kraków Wydawnictwo Universitas 1991 ( praca zbiorowa)
• Szkoła, teatr,szczęście - pod red. D. Domański - Kraków Wydawnictwo ATI 1999
• Kwadrat - pod red. Roman Dziewoński - Warszawa Teatr Kwadrat - 2014 ( praca zbiorowa)
• 16 lat Krakowskiego Samorządu - (praca zbiorowa) - Kraków UMK - 2016
• Żywot Pieczki - ( w przygotowaniu)

Nagrody i wyróżnienia

• Odznaka Prezydenta Krakowa „Honoris Gratia” (2011)
• Złoty Laur Akademii Mistrzów Mowy Polskiej (2015)^[5]
• Honorowy Ambasador Gminy Godów (2016)^[6]
• Srebrny medal Zasłużony kulturze Gloria Artis (2019)^[7]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Jubileusz entuzjasty teatru - na stronie krakow.gosc.pl
• „I jak tu zachować pokorę?” na stronie dziennikpolski24.pl