Dariusz Gnatowski
 Dariusz Gnatowski (2017) | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 maja 1961 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 października 2020 |
| Zawód | |
| Współmałżonek | Anna Wach |
| Lata aktywności | 1983–2020 |
| Odznaczenia | |
   | |
%2c_13_Wapienna_street%2c_Krak%c3%b3w%2c_Poland.jpg)
Dariusz Gnatowski (ur. 24 maja 1961 w Rudzie Śląskiej, zm. 20 października 2020 w Krakowie[1][2][3]) – polski aktor filmowy, teatralny i dubbingowy. W 1999 zyskał ogólnopolską popularność dzięki roli Arnolda Boczka w serialu Świat według Kiepskich.
Życiorys
Wczesne lata
Wychowywał się w Zabrzu, tam chodził do szkoły podstawowej i liceum. W 1985 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie.
Kariera
Niedługo potem wystąpił jako Pyzo w spektaklu będącym adaptacją powieści Ferdydurke Witolda Gombrowicza, wyreżyserowanym przez Macieja Wojtyszkę dla Teatru Telewizji[4]. 20 grudnia 1986 zadebiutował w roli Mieczysława Walpurga w dramacie Wariat i zakonnica Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze STU w Krakowie. Z teatrem tym był związany przez całą karierę aktorską[5]. W latach 1987–1988 oraz 1997–2001 współpracował ponadto z Teatrem Ludowym, znajdującym się w krakowskiej dzielnicy Nowa Huta[6].
W 1988 po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie, występując w pierwszym odcinku serialu Crimen jako członek sekty kosturowców. W 1994 miał natomiast miejsce jego debiut na dużym ekranie, kiedy to wcielił się w Barnabę w filmie Miasto prywatne. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP1 programy dla dzieci takie jak Przewodnik Włóczykija o tematyce turystyczno-historycznej czy Słowa, słówka i półsłówka, czyli teleturniej o tematyce języka polskiego, natomiast w TVN prowadził teleturniej Czas to pieniądz.
W 2002 wraz z Michałem Mularczykiem napisał książkę Dieta bez wyrzeczeń, będącą formą promocji zdrowego stylu życia[7][6][2].
W 2009 użyczył głosu głównemu bohaterowi radiowej telenoweli Gotowy na wszystko, emitowanej w wakacje na antenie stacji RMF FM.
W 2012 dostał nominację do Nagród Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego za rolę w etiudzie Kiedy ranne wstają zorze[6].
W 2013 założył fundację „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja” i działał na rzecz profilaktyki oraz walki z cukrzycą[6][8]. W latach 2015–2020 był reżyserem i odtwórcą głównej roli w spektaklu edukacyjnym Słodki drań, przedstawiającym problematykę życia z cukrzycą.
Choroba i śmierć
Od wczesnych lat życia zmagał się z otyłością. W 2009 zdiagnozowano u niego retinopatię[9] oraz stopę cukrzycową będące skutkiem nieleczonej przez wiele lat cukrzycy typu 2[10][2][6].
20 października 2020 trafił do Szpitala im. Józefa Dietla w Krakowie z powodu zapalenia płuc, po czym doszło do ostrej niewydolności oddechowej, w wyniku czego zmarł tego samego dnia[11][1]. Stwierdzono u niego zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, wywołującym COVID-19[12][13][14]. Urna z prochami aktora została pochowana 3 listopada 2020 na cmentarzu podgórskim w Krakowie[15] (kw. XXXIV).
Życie prywatne
Od 1990 był żonaty z Anną Wach, z którą miał córkę Julię[6][11]. Mieszkał w Gorzkowie koło Wieliczki[16][6].
Filmografia
 Filmy fabularne | |||
| Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
| 1991 | Ferdydurke | Jerzy Skolimowski | Pyzo |
| 1994 | Miasto prywatne | Jacek Skalski | „Barnaba” |
| 1995 | Dzieje mistrza Twardowskiego | Krzysztof Gradowski | mieszczanin w gospodzie |
| 1996 | Mieszko! Mieszko! - Mój Koleżko![17] | brak danych | portier |
| 1997 | Sara | Maciej Ślesicki | człowiek Józefa |
| 1997 | Młode wilki 1/2 | Jarosław Żamojda | kierowca „Holender” |
| 1998 | Demony wojny według Goi | Władysław Pasikowski | „Czarnobrody” |
| 1999 | Ogniem i mieczem | Jerzy Hoffman | Barabasz, bratanek starego Barabasza |
| 2001 | Eukaliptus | Marcin Krzyształowicz | barman |
| 2002 | Anioł w Krakowie | Artur Więcek | mężczyzna jedzący kiełbaski Hanki |
| Seriale telewizyjne | |||
| Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
| 1988 | Crimen | Laco Adamik | członek sekty kosturowców (odc. 1, 3) |
| 1996 | Tatort | Wolfgang Panzer | mężczyzna w barze (odc. Reisen in den Tod) |
| 1996 | Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front | Włodzimierz Gawroński | Baloun (odc. 9-11) |
| 1996 | Ekstradycja II | Wojciech Wójcik | członek gangu Tumskiej pilnujący Basi (odc. 2-3, 5) |
| 1998 | Siedlisko | Janusz Majewski | weterynarz Krycha |
| 1996 | 13 posterunek | Maciej Ślesicki | Alfons „Alf” Biernacki |
| 1999 | Tygrysy Europy | Jerzy Gruza | Mike |
| 1999–2020 | Świat według Kiepskich | Okił Khamidow, Patrick Yoka, Adek Drabiński | Arnold Boczek, Boczkiewicz (odc. 70), pastor wielebny Boczek (odc. 88), średniowieczny kat (odc. 198), dziadek Boczka (odc. 203)[18], kierownik budowy piramidy (odc. 318), Boczek z alternatywnego wymiaru (odc. 547)[18], |
| 1999 | Policjanci | Łukasz Wylężałek | lokator (odc. 1) |
| 1999 | Graczykowie | Ryszard Zatorski | Andrew (odc. 1) |
| 1999 | Badziewiakowie | Leszek Malinowski | konkurencja (odc. 5) |
| 2000 | 13 posterunek 2 | Maciej Ślesicki | Alfons „Alf” Biernacki (odc. 5, 28) |
| 2002 | Król przedmieścia | Olaf Lubaszenko | „Lodówa” |
| 2003 | Na dobre i na złe | Maciej Dejczer | Paweł (odc. 143) |
| 2003 | Kasia i Tomek | Jerzy Bogajewicz | facet ćwiczący aerobik (głos, odc. 24) |
| 2005 | Szanse finanse | Łukasz Rybarski | Krzysztof Knapp |
| 2006 | Pierwsza miłość | Okił Khamidow | kierownik firmy „Top Asekuracja” (odc. 372) |
| 2007 | Sex FM | Jakub Miszczak | Karol Kluczyk (odc. 2_1) |
| 2007 | Hela w opałach | Patrick Yoka | Wypych (odc. 26) |
| 2014 | Na dobre i na złe | Grzegorz Lewandowski | muzyk Edek „Dadi” Wanat (odc. 570) |
| 2019–2020 | Pasjonaci | Artur Dziurman | marszałek |
| 2019 | Sprawiedliwi – Wydział Kryminalny | różni | Lucjan |
 Dubbing | |||
| Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
| 2001 | Głupki z kosmosu | Maciej Turski | Gorgious Klatoo |
| 2015 | Jak uratować mamę | Daniel Zduńczyk, Marcin Męczkowski | minister |
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi – 2005[20]
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2016[21][22]
- Odznaka „Honoris Gratia” – 2016[6][22]
Przypisy
- ↑ a b Polsat News, Nie żyje Dariusz Gnatowski. Aktor miał 59 lat – Polsat News, polsatnews.pl [dostęp 2020-10-20] (pol.).
- ↑ a b c Dariusz Gnatowski nie żyje. Aktor miał 59 lat, rm24.pl [dostęp 2020-10-20].
- ↑ Kraków. Dariusz Gnatowski był zakażony koronawirusem
- ↑ Katarzyna Lewandowska: Na straży cnoty i niewinności. dziennikteatralny.pl, 2020-07-29. [dostęp 2020-10-24]. (pol.).
- ↑ Małgorzata Wosion-Czoba: Zmarł aktor Dariusz Gnatowski. [w:] Kraj [on-line]. pap.pl, 2020-10-20. [dostęp 2020-10-22]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Nie żyje Dariusz Gnatowski. "Miał objawy zakażenia koronawirusem". Onet.pl, 20 października 2020. [dostęp 2020-10-21].
- ↑ Dieta bez wyrzeczeń czyli sposób na życie. w.bibliotece.pl. [dostęp 2020-10-22]. (pol.).
- ↑ Anna Podlaska (oprac.), Dariusz Gnatowski od dawna chorował na cukrzycę. Wpierał diabetyków, założył fundację "Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja", kobieta.wp.pl, 22 października 2020 [dostęp 2020-10-22] (pol.).
- ↑ Świat według Kiepskich. Dariusz Gnatowski po operacji oczu. Boczek traci wzrok przez chorobę – Super Express – wiadomości, polityka, sport, www.se.pl [dostęp 2020-10-29].
- ↑ Dariusz Gnatowski: "Przez cukrzycę mogłem stracić nogę" – WP Teleshow, teleshow.wp.pl [dostęp 2020-10-29] (pol.).
- ↑ a b MJM, LET: Dariusz Gnatowski nie żyje. Aktor „Świata według Kiepskich” zmarł przez niewydolność oddechową. fakt.pl. [dostęp 2020-10-20].
- ↑ Radosław Opas (oprac.), Dariusz Gnatowski był zakażony koronawirusem? Nowe informacje, wiadomosci.wp.pl, 21 października 2020 [dostęp 2020-10-21] (pol.).
- ↑ Są wyniki badań Dariusza Gnatowskiego. Aktor był zakażony koronawirusem, gazetapl [dostęp 2020-10-21] (pol.).
- ↑ Dariusz Gnatowski miał koronawirusa, ale to nie koniec złych informacji, burbonik.pl [dostęp 2020-10-29] (pol.).
- ↑ Pogrzeb Dariusza Gnatowskiego. [dostęp 2020-11-03].
- ↑ Zmarł Dariusz Gnatowski. Aktor miał 59 lat. onet.pl. [dostęp 2020-10-20].
- ↑ T-Raperzy Znad Wis?y - Mieszko! Mieszko! - Moj Kolezko!. YouTube, 2013-05-10. [dostęp 2020-11-03]. (pol.).
- ↑ a b c d Dariusz Gnatowski w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Świat według Kiepskich 29 - Odcinek 1 - Prawdziwa historia Grala. YouTube, 2020-03-14. [dostęp 2021-11-06]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 13 – pkt 71.
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-10-20].
- ↑ a b Wyjątkowy jubileusz Teatru STU. krakow.pl, 20 lutego 2016. [dostęp 2020-10-22].
Linki zewnętrzne
- Dariusz Gnatowski w bazie IMDb (ang.)
- Dariusz Gnatowski w bazie Filmweb
- Dariusz Gnatowski w bazie filmpolski.pl
- Dariusz Gnatowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].
- Dariusz Gnatowski w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Media użyte na tej stronie
Baretka Brązowego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Baretka: Odznaka "Honoris Gratia" – Kraków, Polska.
Autor:
- Filmreel.png: User:Pegship
- Mplayer.svg: David Vignoni
- Film_Reel.svg: User:Fancypants09 (original by Everaldo Coelho and YellowIcon)
- derivative work: Svgalbertian (talk)
Combination of clapperboard and film reel icons for use in director film stub template.
Autor: Zygmunt Put, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarz Podgórski nowy, Grób Dariusza Gnatowskiego, ul. Wapienna 13, Podgórze, Kraków