Dariusz Michalczewski

Dariusz Michalczewski
Ilustracja
Dariusz Michalczewski (2007)
Pseudonim

Tiger (pol. Tygrys)

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1968
Gdańsk

Obywatelstwo

Polskie
Niemieckie

Styl walki

praworęczny (orthodox)

Kategoria wagowa

półciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

50

Zwycięstwa

48

Przez nokauty

38

Porażki

2

Remisy

0

Nieodbyte

0

Kopia pasa mistrzowskiego i autograf D. Michalczewskiego w Alei Gwiazd Sportu w Dziwnowie
Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie

Dariusz Stanisław[1] Michalczewski ps. Tiger (ur. 5 maja 1968 w Gdańsku) – polski pięściarz, przedsiębiorca, filantrop i osobowość medialna.

Były mistrz świata zawodowców federacji WBO, WBA, IBF w kategorii półciężkiej oraz WBO w kategorii junior ciężkiej, mistrz Europy amatorów w kategorii półciężkiej. Był niepokonanym pięściarzem przez 12 lat. W swojej karierze pokonał 22 zawodników o tytuł mistrza świata[2]. W rankingu BoxRec jest największym polskim zawodnikiem wszech czasów, pound for pound[3]. Promotor i menedżer bokserski.

Życiorys

Jest synem Marii i Bogusława Michalczewskich, księgowej i radiotechnika w Polskich Kolejach Państwowych[4]. Jego ojciec zmarł w 1980, mając 37 lat, wskutek choroby – zdiagnozowano u niego nowotwór węzłów chłonnych[5]. Wychowywał się z młodszym o 11 miesięcy rodzeństwem bliźniaczym, Dagmarą i Tomaszem[6], w blokowisku na Przymorzu, gdzie mieszkał do 1986[7].

Będąc uczniem Szkoły Podstawowej nr 78 im. mjr Bronisława Lachowicza w Gdańsku[8], przez cztery lata śpiewał w szkolnym chórze i zespole wokalnym[9]. Następnie ukończył naukę w szkole zawodowej jako stolarz tapicer[10].

Kariera sportowa

W młodości przez kilka miesięcy trenował zapasy i piłkę nożną[11]. Gdy miał 12 lat, wuj Józef Baranowski, trener boksu, zaprowadził go na pierwszy trening bokserski do klubu Stoczniowiec Gdańsk[7]. Pierwszą oficjalną walkę rozegrał 1 maja 1983 podczas meczu towarzyskiego Czarni-Stoczniowiec w Słupsku i wygrał ją na punkty[12].

W 1985 został mistrzem Polski juniorów w wadze półśredniej, a rok później wywalczył złoty medal młodzieżowych mistrzostw Polski w wadze lekkośredniej. W 1986 zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Europy Juniorów w Kopenhadze, przegrywając 5:0 walkę z Błagojem Sokołowem[13][14]. Latem 1986 wyprowadził się z domu rodzinnego i – ze względu na lepsze warunki treningowe – zamieszkał w Słupsku[7], gdzie w latach 1987–1988 reprezentował klub Czarnych[15]. W 1987 wywalczył tytuł mistrza Polski w gronie seniorów w wadze lekkośredniej[16].

24 kwietnia 1988 nie powrócił z wyjazdu ekipy bokserskiej do RFN i tam rozpoczął karierę zawodową – za ucieczkę z kraju został dożywotnio zdyskwalifikowany przez Polski Związek Bokserski. W lipcu 1988 otrzymał obywatelstwo niemieckie[17] i kontynuował karierę amatorską w klubie Bayer 04 Leverkusen[18], jednocześnie dorywczo pracował jako dekarz, pracownik siłowy w zakładach produkujących materiały fotograficzne oraz mechanik w warsztacie samochodowym[19]. Trenerem Michalczewskiego był Fritz Sdunek[20]. Wkrótce zdobył mistrzostwo Niemiec, a w 1991 w Göteborgu został mistrzem Europy w wadze półciężkiej (81 kg)[20]. Amatorsko rozegrał 150 walk, z czego 139 wygrał, w tym 89 przez KO.

Osiągnięcia w boksie amatorskim
RokTytuł
1985Mistrz Polski Juniorów
1986Mistrz Polski Juniorów
1986brązowy medal Mistrzostw Europy Juniorów w Danii
1987Mistrzostwo Polski Seniorów
1991Mistrzostwo Europy Seniorów (waga półciężka)

W sierpniu 1991 przeszedł na zawodowstwo, podpisując kontrakt menedżerski z Universum Box-Promotion w Hamburgu – jego promotorem został Klaus-Peter Kohl[21]. Na zawodowym ringu zadebiutował 16 września 1991 w Hamburgu, wygrywając z rozpoczynającym karierę Fredericem Porterem (miał wtedy bilans 0-3-1) w drugiej rundzie przez TKO[22]. Wkrótce jego trenerem został Eckhard Dagge[23], trenował go również Chuck Talhami[24]. 13 maja 1992 pokonał Alego Saidi przez techniczny nokaut w 10. rundzie, zdobywając tytuł międzynarodowego mistrza Niemiec w wadze półciężkiej[25]. 22 maja 1993 wywalczył tytuł interkontynentalnego mistrza IBF w kat. półciężkiej po zwycięstwie przez TKO w ósmej rundzie nad Noele Magee. 10 września 1994 zdobył mistrzostwo świata WBO w kat. półciężkiej, wygrywając w Hamburgu na punkty z Leonzerem Barberem[26], a 17 grudnia zdobył mistrzostwo świata WBO w kat. juniorciężkiej, wygrywając w Hamburgu przez KO w 10. rundzie z Nestorem Giovanninim[27]. 13 czerwca 1997 w Oberhausen pokonał Virgila Hilla i zdobył dodatkowo mistrzowskie pasy organizacji WBA i IBF w kat. półciężkiej[28]. Jako pierwszy bokser w historii zunifikował pasy mistrzowskie organizacji WBA, IBF i WBO[29]. Został wybrany najlepszym bokserem 1997 w plebiscycie czytelników magazynu „Box-Sport”, uhonorowano go także tytułem „World Boxer of the Year”, a w 1998 uzyskał tytuł „sportowca roku w Europie”[30].

14 września 2002 po raz pierwszy na zawodowym ringu stoczył pojedynek w polskich barwach, a przed spotkaniem odegrano polski hymn[31]. Tego dnia obronił w Brunszwiku po raz 22 tytuł bokserskiego mistrza świata w wadze półciężkiej organizacji WBO, pokonując przez TKO w 10. rundzie Jamajczyka Richarda Halla[32]. W 2002 federacja WBO ogłosiła Michalczewskiego „czempionem wszech czasów”, a jego walkę z Richardem Hallem uznała za najlepszy pojedynek roku 2002[32]. 18 października 2003 doznał pierwszej porażki na zawodowych ringach, przegrywając niejednogłośnie w Hamburgu na punkty z meksykaninem Julio Cesarem Gonzalezem[33] i tracąc pas WBO w kat. półciężkiej po dziewięciu latach zwycięstw w mistrzowskich pojedynkach. 26 lutego 2005 przegrał walkę o mistrzostwo świata organizacji WBA w wadze półciężkiej z francuzem Fabrice Tiozzo, kończąc pojedynek w szóstej rundzie poprzez techniczny nokaut[34].

1 czerwca 2005 ogłosił zakończenie kariery bokserskiej, zawodowo rozegrał 50 walk, w tym 48 wygranych i dwie przegrane.

Osiągnięcia w boksie zawodowym
RokTytuł
1992Mistrzostwo Niemiec (waga półciężka)
1993Mistrz Świata kategorii IBF (waga półciężka)
1994Mistrz Świata kategorii WBO (waga półciężka)
1997Mistrz Świata kategorii WBO (waga półciężka)
1997Mistrz Świata kategorii WBA (waga półciężka)
1997Mistrz Świata kategorii IBF (waga półciężka)
2002„Champion wszech czasów” federacji WBO

Działalność społeczna i charytatywna

Dariusz Michalczewski (2008)

Zainteresowanie sprawami społecznymi zaowocowało zaangażowaniem boksera w działalność charytatywną – w 2003 założył fundację „Równe Szanse”[35], której misją jest wspieranie inicjatyw mających na celu wyrównanie szans młodzieży pochodzącej ze środowisk zagrożonych negatywnymi zjawiskami społecznymi[36]. Fundacja wspiera liczne sekcje bokserskie w kilku polskich miastach i obejmuje patronatem imprezy sportowe na terenie kraju.

W 2014 poparł Kampanię Przeciw Homofobii i ich akcję „Ramię w ramię po równość” na rzecz wprowadzenia związków partnerskich w Polsce, adopcji dzieci przez pary homoseksualne i walki z homofobią[37][38].

Publicznie poparł kandydaturę Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2015[39].

Pozostałe przedsięwzięcia

W 1995 wystąpił w teledysku do piosenki Marka Wahlberga „No Mercy (The Fist of the Tiger)”, która opisywała dzieciństwo Michalczewskiego i jego karierę sportową. W 1997 wziął udział w nagraniu singla zespołu Lady Pank „Niedawno”[40], a w 1998 wystąpił w filmie Dietera Schlotterbecka Tatort – Bienzle und der Champion[41].

W latach 90. otworzył „Tiger-Pub” w Gdańsku, następnie uruchomił kolejne filie w Warszawie i Szczecinie[42]. Uważa się za twórcę i właściciela znaku towarowego Tiger Energy Drink[43], bezalkoholowego napoju energetyzującego. Zyski z posiadania marki przekazuje na działalność Fundacji „Równe Szanse”[44]. Na początku lat 2000. został jednym z głównych udziałowców centrum handlowego Manhattan w Gdańsku[45].

9 listopada 2002 wystąpił wspólnie z Janem Borysewiczem na koncercie zespołu Scorpions, śpiewając najpierw utwór „Zawsze tam, gdzie ty” z repertuaru Lady Pank, a następnie „Hurricane” razem ze Scorpions[46]. W 2004 nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazała się autobiografia Michalczewskiego pt. „Dariusz Michalczewski – Silniejszy niż strach. Moje życie”. Również w 2004 otworzył sieć klubów fitness „Tiger Gym”. W 2005 zagrał gościnnie w serialu Sąsiedzi[47]. Wiosną 2006 uczestniczył programie rozrywkowym Polsatu Show!Time.

W 2015 nakładem wydawnictwa Agora wydana została kolejna książka autobiograficzna boksera pt. „Tiger. Bez cenzury”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym ze sportowcem przez Macieja Drzewickiego i Grzegorza Kubickiego.

Rezultaty w boksie

Rekord w profesjonalnym boksie
50 walk48 wygranych2 przegrane
Przez nokaut381
Przez decyzję71
Przez dyskwalifikacje30

Legenda:

  • DQ – dyskwalifikacja
  • KO – nokaut
  • MD – decyzja większości sędziów
  • NC – uznane za nieodbyte
  • PTS – walka zakończona na punkty
  • RSC – walka zatrzymana przez sędziego
  • RSCO – walka zatrzymana przez sędziego z powodu zdeklasowania przeciwnika
  • RTD – techniczna decyzja sędziów
  • SD- niejednogłośna decyzja sędziów
  • TKO – techniczny nokaut
  • UD – jednogłośna decyzja sędziów
  • WO – walkower
WalkaRezultatRekordPrzeciwnikTypRunda, czasDataLokalizacjaUwagi
50Porażka48–2Francja Fabrice TiozzoTKO6 (12), 2:0526 lutego 2005Niemcy Color Line Arena, Hamburg, NiemcyUtracił pas WBA w wadze półciężkiej.
49Porażka48–1Meksyk Julio César GonzálezSD1218 października 2003Niemcy Color Line Arena, Hamburg, NiemcyUtracił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
48Wygrana48–0Stany Zjednoczone Derrick HarmonKO9 (12)29 marca 2003Niemcy Color Line Arena, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
47Wygrana47–0Jamajka Richard HallTKO10 (12)14 września 2002Niemcy Volkswagen Halle, Brunszwik, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
46Wygrana46–0Stany Zjednoczone Joey DeGrandisKO2 (12)20 kwietnia 2002Polska Hala Olivia, Gdańsk, PolskaObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
45Wygrana45–0Jamajka Richard HallTKO11 (12), 1:5015 grudnia 2001Niemcy Estrel Hotel, Berlin, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
44Wygrana44–0Hiszpania Alejandro LakatosKO9 (12), 1:355 maja 2001Niemcy Volkswagen Halle, Brunszwik, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
43Wygrana43–0Stany Zjednoczone Ka-Dy KingTKO7 (12), 0:2816 grudnia 2000Niemcy Grugahalle, Essen, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
42Wygrana42–0Niemcy Graciano RocchigianiTKO10 (12), 3:0015 kwietnia 2000Niemcy Preussag Arena, Hanower, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
41Wygrana41–0Stany Zjednoczone Montell GriffinTKO4 (12), 2:5928 sierpnia 1999Niemcy Stadthalle, Brema, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
40Wygrana40–0Rosja Muslim BiarsłanowTKO7 (12), 1:413 kwietnia 1999Niemcy Stadthalle, Brema, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
39Wygrana39–0Malawi Drake ThadziTKO9 (12), 1:4512 grudnia 1998Niemcy Ballsporthalle, Frankfurt, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
38Wygrana38–0Wielka Brytania Mark PrinceKO8 (12)19 września 1998Niemcy Arena Oberhausen, Oberhausen, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
37Wygrana37–0Włochy Andrea MagiTKO4 (12)20 marca 1998Niemcy Ballsporthalle, Frankfurt, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
36Wygrana36–0Stany Zjednoczone Darren ZennerRTD6 (12), 3:0013 grudnia 1997Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
35Wygrana35–0Wielka Brytania Nicky PiperTKO7 (12), 3:004 października 1997Niemcy Stadionsporthalle, Hanower, NiemcyObronił pas WBO i liniowy w wadze półciężkiej.
34Wygrana34–0Stany Zjednoczone Virgil HillUD1213 czerwca 1997Niemcy Arena Oberhausen, Oberhausen, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
Zdobył pasy WBA, IBF oraz liniowy w wadze półciężkiej.
33Wygrana33–0Francja Christophe GirardTKO8 (12)13 grudnia 1996Niemcy Stadionsporthalle, Hanower, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
32Wygrana32–0Niemcy Graciano RocchigianiDQ7 (12), 3:0010 sierpnia 1996Niemcy Wilhelm-Koch-Stadion, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
Rocchigiani zdyskwalifikowany za ciosy podczas klinczu.
31Wygrana31–0Francja Christophe GirardUD128 czerwca 1996Niemcy Sporthalle, Kolonia, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
30Wygrana30–0Kazachstan Asluddin UmarowTKO5 (12), 2:306 kwietnia 1996Niemcy Stadionsporthalle, Hanower, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
29Wygrana29–0Francja Philippe MichelUD127 października 1995Niemcy Festhalle, Frankfurt, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
28Wygrana28–0Meksyk Everardo Armenta Jr.KO5 (12), 2:5919 sierpnia 1995Niemcy Eisstadion an der Brehmstraße, Düsseldorf, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
27Wygrana27–0Stany Zjednoczone Paul CarloKO4 (12), 2:4620 maja 1995Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
26Wygrana26–0Hiszpania Roberto DominguezKO2 (12), 1:0511 marca 1995Niemcy Sporthalle, Kolonia, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
25Wygrana25–0Argentyna Néstor Hipolito GiovanniniKO10 (12), 1:2517 grudnia 1994Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyZdobył pas WBO w wadze junior ciężkiej.
24Wygrana24–0Stany Zjednoczone Leeonzer BarberUD1210 września 1994Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyZdobył pas WBO w wadze półciężkiej.
23Wygrana23–0Stany Zjednoczone Melvin WynnKO2, 3:0528 maja 1994Niemcy Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy
22Wygrana22–0Stany Zjednoczone David DavisKO7 (10)23 kwietnia 1994Niemcy Sporthalle Bildungszentrum, Halle, Niemcy
21Wygrana21–0Stany Zjednoczone David VedderDQ119 lutego 1994Niemcy Sporthalle Wandsbek, Hamburg, Niemcy
20Wygrana20–0Argentyna Sergio Daniel MeraniTD9 (12)20 listopada 1993Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyObronił pas IBF Inter-Continental w wadze półcięzkiej.
19Wygrana19–0Włochy Mwehu BeyaPTS1211 września 1993Niemcy Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, NiemcyObronił pas IBF Inter-Continental w wadze półcięzkiej.
18Wygrana18–0Urugwaj Juan Alberto BarreroKO5 (10)26 czerwca 1993Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy
17Wygrana17–0Wielka Brytania Noel MageeTKO8 (12)22 maja 1993Niemcy Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, NiemcyZdobył zawakowany pas IBF Inter-Continental w wadze półcięzkiej.
16Wygrana16–0Stany Zjednoczone Pat AlleyKO43 kwietnia 1993Niemcy Sporthalle Wandsbek, Hamburg, Niemcy
15Wygrana15–0Niemcy Ali SaidiKO10 (10)13 lutego 1993Niemcy Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyZdobył niemiecki międzynarodowy pas w wadze półciężkiej.
14Wygrana14–0Stany Zjednoczone Willie McDonaldKO2 (8)12 stycznia 1993Niemcy Saaltheater Geulen, Akwizgran, Niemcy
13Wygrana13–0Stany Zjednoczone Mike PeakPTS88 grudnia 1992Niemcy Legiencenter, Hamburg, Niemcy
12Wygrana12–0Stany Zjednoczone Keith WilliamsTKO217 listopada 1992Niemcy Holstentorhalle, Lubeka, Niemcy
11Wygrana11–0Stany Zjednoczone Cecil SimmsKO27 listopada 1992Niemcy Sporthalle, Kolonia, Niemcy
10Wygrana10–0Wielka Brytania Steve McCarthyDQ3 (10), 2:5929 października 1992Niemcy Legiencenter, Hamburg, NiemcyMcCarthy zdyskwalifikowany za celowe uderzenie głową.
9Wygrana9–0Stany Zjednoczone Sylvester WhiteTKO528 sierpnia 1992Niemcy Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy
8Wygrana8–0Wielka Brytania Richard BustinKO4 (8)27 czerwca 1992Portugalia Hotel, Quinta do Lago, Portugalia
7Wygrana7–0Stany Zjednoczone Terrence WrightTKO222 maja 1992Niemcy Dinslaken, Niemcy
6Wygrana6–0Stany Zjednoczone Robert JohnsonTKO2 (8), 2:414 kwietnia 1992Niemcy Düsseldorf, Niemcy
5Wygrana5–0Irlandia Sean MannionTKO321 lutego 1992Niemcy Legiencenter, Hamburg, Niemcy
4Wygrana4–0Belgia Yves MonsieurTKO4 (8)28 stycznia 1992Niemcy Legiencenter, Hamburg, Niemcy
3Wygrana3–0Węgry Zoltán HabdaTKO2 (6)10 stycznia 1992Niemcy Saaltheater Geulen, Akwizgran, Niemcy
2Wygrana2–0Niemcy Peter CenkiTKO215 października 1991Niemcy Legiencenter, Hamburg, Niemcy
1Wygrana1–0Stany Zjednoczone Frederic PorterTKO216 września 1991Niemcy Legiencenter, Hamburg, Niemcy

Życie prywatne

Jego pierwszą żoną była Dorota Chwaszczyńska (ur. 1968), z którą ożenił się 17 października 1987[48], następnie rozwiódł w lipcu 1991[20], po czym 19 marca 1995 ponownie się ożenił[49], a 30 listopada 2004 wziął rozwód[50]. Z tego małżeństwa ma dwóch synów: Michała (ur. 1987)[51] i Nicolasa (ur. 1991)[20].

W latach 2006–2008 jego żoną była Patrycja Ossowska (ur. 1972), z którą spotykał się od 2000[52]. W kwietniu 2009 ożenił się z Barbarą Imos (ur. 1980)[53][54], z którą ma syna Dariusza (ur. 2009)[55] i córkę Nel (ur. 2015)[56].

Filmografia

  • 1998: Tatort – Bienzle und der Champion
  • 1999: Modern Talking 1998/1999
  • 2004: Der Tag der Ehre – Entscheidung im Boxring
  • 2005: Sąsiedzi
  • 2006: Tiger
  • 2007: Nie ma takiego numeru

Udział w telewizyjnych programach rozrywkowych (wybór)

Programy zagraniczne

  • 1998: Die Ulla Kock am Brink Show
  • 1999: Die Lotto-Show
  • 1999: Ein Herz für Kinder
  • 2000–2005: NDR Talk Show
  • 2001: Klinikum Berlin Mitte – Leben in Bereitschaft
  • 2003: Rent-a-Pocher
  • 2003: Das aktuelle Sportstudio
  • 2003: Menschen bei Maischberger
  • 2005–2008: Die Johannes B. Kerner Show
  • 2005: TV total (odc. Wok-WM #3)
  • 2005: Rent-a-Pocher
  • 2006: Pochers WM-Countdown
  • 2006: Panda, Gorilla & Co.
  • 2007: Entern oder Kentern
  • 2007: TV total (odc. McFit Fight Night)
  • 2008: TV total (odc. Autoball Europameisterschaft)
  • 2014: Markus Lanz

Teledyski

  • 1995: „No Mercy” – Marky Mark[58]
  • 2012: „So Wat U Wonna Do?” – DOD (Kaszalot, Zawodnik) feat. Hurragun Crew (Wojtas, Sensi, Tytson) & Liroy

Przypisy

  1. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 26.
  2. ↑ Dariusz Michalczewski (ang.). [dostęp 2021-02-14].
  3. ↑ BoxRec ratings: Poland, pound-for-pound, active and inactive, BoxRec [dostęp 2021-01-08].
  4. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 21, 25.
  5. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 12.
  6. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 14.
  7. ↑ a b c Michalczewski 2004 ↓, s. 12–13
  8. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 22.
  9. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 24–25.
  10. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 47.
  11. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 31.
  12. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 32.
  13. ↑ Andrzej Gołota mistrzem Europy. „Trybuna Robotnicza”. 221, s. 8, 22 września 1986. 
  14. ↑ 9. European Junior Championships – Copenhagen, Denmark – September 15-21 1986 (ang.). amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2017-09-04].
  15. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 57.
  16. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 61.
  17. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 73.
  18. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 75.
  19. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 77, 78.
  20. ↑ a b c d Michalczewski 2004 ↓, s. 84–85
  21. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 87, 89.
  22. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 94.
  23. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 96.
  24. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 134.
  25. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 104.
  26. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 120.
  27. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 139.
  28. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 199.
  29. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 210.
  30. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 203.
  31. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 242.
  32. ↑ a b Michalczewski 2004 ↓, s. 244
  33. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 272.
  34. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 248–249.
  35. ↑ „Równe Szanse” – Fundacja Sportowa Darka Michalczewskiego.
  36. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 216.
  37. ↑ Dariusz Michalczewski: Mówią, że są katolikami i dlatego dyskryminują gejów? To obłudni, zacofani pseudokatolicy
  38. ↑ Michalczewski: Popieram adopcję dzieci przez pary homoseksualne – Sporty walki – Najnowsze wiadomości – Dziennik.pl
  39. ↑ #Bronekmusisz – dołącz do akcji. popieramkomorowskiego.pl. [dostęp 2015-05-20].
  40. ↑ Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Bukowy Las, 2013, s. 345.
  41. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 206.
  42. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 240.
  43. ↑ Przekrój, www.przekroj.pl [dostęp 2017-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-27] (pol.).
  44. ↑ W co inwestują sportowcy, Onet.pl, 17 lipca 2016 [dostęp 2020-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
  45. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 275.
  46. ↑ Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Bukowy Las, 2013, s. 384.
  47. ↑ Dariusz Michalczewski w bazie filmpolski.pl
  48. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 58.
  49. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 130.
  50. ↑ Małżeńskie K.O. Dariusza “Tygrysa” Michalczewskiego.
  51. ↑ Michalczewski 2004 ↓, s. 60.
  52. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 166.
  53. ↑ Słynny bokser znów się ożenił.
  54. ↑ Michalczewski się ożenił, Tygrys wziął ślub.
  55. ↑ Tygrys Michalczewski został ojcem, Fakt.pl, 11 września 2009 [dostęp 2021-12-19].
  56. ↑ Michalczewski, Drzewicki i Kubicki 2015 ↓, s. 272–273.
  57. ↑ Dariusz „Tiger” Michalczewski, MTV Networks Polska [zarchiwizowane z adresu 2009-07-29].
  58. ↑ YouTube – Marky Mark – No Mercy (The Fist Of The Tiger).

Bibliografia

  • Dariusz Michalczewski: Silniejszy niż strach. Prószyński i S-ka, 2004. ISBN 83-7337-875-8.
  • Dariusz Michalczewski, Maciej Drzewicki, Grzegorz Kubicki: Tiger. Bez cenzury. Warszawa: Agora, 2015-10-22. ISBN 978-83-268-2304-6.

Linki zewnętrzne

Mistrzowie świata wagi półciężkiej w boksie

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Dariusz Michalczewski (2007).jpg
Autor: Paweł Zienowicz Sp5uhe, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dariusz Michalczewski. Impreza z okazji 1. rocznicy powstania TVP Sport, Warszawa, Centrum Olimpijskie.
Gwiazda Dariusz Michalczewski.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Gwiazda w Alei Gwiazd sportu we Władysławowie
Dariusz Michalczewski belt & autograph.jpg
Autor: Kontrola, Licencja: CC0
Dariusz Michalczewski belt & autograph in Avenue of Sport Stars Dziwnów
Michalczewski Dariusz.jpg
Autor: Sławek, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dariusz Michalczewski, a Polish boxer.