Dariusz Muszer

Dariusz Muszer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1959
Górzyca

Zawód, zajęcie

pisarz i tłumacz

Miejsce zamieszkania

Hanower

Strona internetowa

Dariusz Muszer (ur. 29 marca 1959 w Górzycy)[1][2] – polsko-niemiecki prozaik, poeta, publicysta, eseista, krytyk literacki, dramaturg, tłumacz[3].

Życiorys

Dzieciństwo spędził w Rzepinie[1][4]. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Gorzowie Wielkopolskim i studia prawnicze na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu[3]. W 1981 roku brał udział w strajku studentów uczelni poznańskich[5][6]. Od 1985 roku mieszkał i pracował jako instruktor teatralny w Strzelcach Krajeńskich[4]. Ponadto organizował tam Ogólnopolski Konkurs Poetycki „O prawdziwek Dobiesława”[7][8], prowadził Klub literacko-artystyczny „Silva rerum” i Teatr Ochotniczy Ad. 1.[9] W 1988 roku został oskarżony (wspólnie z Grzegorzem Gralińskim[10]) „o wydawanie i rozpowszechnianie bez wymaganego zezwolenia czasopisma Echo Strzelec”[11]. Był to jeden z ostatnich procesów o naruszenie prawa prasowego, jaki wytoczony został w PRL[12]. Przed wydaniem wyroku przez sąd drugiej instancji Dariusz Muszer wyjechał na stałe do Niemiec[13][14]. Mieszka w Hanowerze.

Twórczość

Jako poeta debiutował w 1980 roku na łamach podziemnego pisma Niezależnego Zrzeszenia Studentów UAM „Wprost”[15], a jego debiut prozatorski miał miejsce w 1981 roku w tygodniku „Ziemia Gorzowska”[16][3]. Jest autorem licznych publikacji: wierszy, opowiadań, recenzji, reportaży, esejów, felietonów, sztuk teatralnych i słuchowisk[3].

Pisze po polsku i niemiecku[17][18][19].

Publikacje

Tomiki i arkusze poetyckie

  • Cudowny świat zepsutych mrówek, Warszawa 1987, PL ISSN 0239-6874.
  • Zatrzymane wersy, Gorzów Wielkopolski 1987.
  • Pestki i ogryzki, Warszawa 1989, ISBN 83-203-3073-4.
  • Die Geliebten aus R. und andere Gedichte, Hanower 1990
  • Panna Franciszka, pomylony akordeon i inne wiersze, Hanower 1995.
  • Księga zielonej kamizelki, Sopot 1996, ISBN 83-901403-3-0.
  • Wszyscy moi nieznajomi, Szczecin 2004, ISBN 83-916661-4-X.
  • Jestem chłop, Szczecin 2004, ISBN 83-916661-3-1.
  • Zapomniany strajk, Toronto 2012, ISBN 978-0-9731425-8-7.
  • Wiersze poniemieckie, Szczecin 2019, ISBN 978-83-661-8034-5.
  • Księga ramion deszczu. Haiku, Szczecin 2020, ISBN 978-83-66180-60-4.
  • Dzieci krótszej nogi Syzyfa, Szczecin 2021, ISBN 978-83-66759-04-6.

Powieści

  • Ludziojad, Hanower 1993
  • Die Freiheit riecht nach Vanille, Monachium 1999, ISBN 3-927743-43-7.
  • Der Echsenmann, Monachium 2001, ISBN 3-927743-58-5.
  • Niebieski, Szczecin 2006, ISBN 83-922577-2-3.
  • Gottes Homepage, Monachium 2007, ISBN 978-3-927743-94-6.
  • Wolność pachnie wanilią, Szczecin 2008, ISBN 978-83-60881-13-2.
  • Lummick, Olsztyn 2009, ISBN 978-83-89233-54-7.
  • Homepage Boga, Szczecin 2013, ISBN 978-83-63316-27-3.
  • Schädelfeld, Monachium 2015, ISBN 978-3-940666-68-0.
  • Pole Czaszek, Szczecin 2017, ISBN 978-83-65778-14-7.

Opowiadania

  • Człowiek z kowadłem, Szczecin 2019, ISBN 978-83-66180-25-3.

Baśnie

  • Baśnie norweskie opowiedział Dariusz Muszer, Szczecin 2018, ISBN 978-83-66180-00-0.
  • Córka męża, córka żony, Szczecin 2020, ISBN 978-83-66180-68-0.

Przekłady

  • Corinne Hofmann: Biała Masajka (Die weiße Masai), Warszawa 2002, ISBN 83-7311-296-0.
  • Corinne Hofmann: Żegnaj Afryko (Zurück aus Afrika), Warszawa 2005, ISBN 83-7391-703-9.
  • Galsan Tschinag: Koniec pieśni (Das Ende des Liedes), Warszawa 2008, ISBN 978-83-89933-40-9.
  • Artur Becker: Kino „Muza”, Olsztyn 2009, ISBN 978-83-89233-52-3.
  • Artur Becker: Kosmopolska i Kosmopolacy. W poszukiwaniu europejskiego domu. Eseje (Kosmopolen. Auf der Suche nach einem europäischen Zuhause. Essays), Kraków 2019, ISBN 97883-242-3408-0.

Przypisy

  1. ↑ a b Sławomir Iwasiów, Jak umrę, pochowajcie mnie za zakrętem rzeki, z ogórkiem małosolnym w ręce, „Refleksje”, 9 października 2013, ISSN 14-25-5383.
  2. ↑ Halina Szczepańska, Wolność aż do mdłości, „Latarnia Morska”, grudzień 2009.
  3. ↑ a b c d WiMBP Gorzów :: MUSZER Dariusz (Słownik twórców kultury), WiMBP Gorzów [dostęp 2016-01-04].
  4. ↑ a b Krystyna Kamińska, Jestem tutejszy – Rozmowa z pisarzem Dariuszem Muszerem, „Ziemia Gorzowska”, 10 stycznia 1987.
  5. ↑ Dariusz Muszer, Zapomniany strajk (Poznań, 29 stycznia – 19 lutego 1981), Toronto: Oficyna FJ, 2012, ISBN 978-0-9731425-8-7.
  6. ↑ Dariusz Muszer – Zapomniany strajk (Poznań, 29 stycznia – 18 lutego 1981), Polska Canada [dostęp 2016-01-05] (pol.).
  7. ↑ Czesław Sobkowiak, Spotkania poetyckie w Strzelcach Krajeńskich, „Nadodrze”, 1 grudnia 1985.
  8. ↑ Krzysztof Kuczkowski, „Prawdziwek Dobiesława” w Strzelcach Krajeńskich, „Okolice”, grudzień 1988, ISSN 0239-6874.
  9. ↑ Krystyna Kamińska, Dwa razy Strzelce, „Ziemia Gorzowska”, 2 stycznia 1988.
  10. ↑ Jerzy Zysnarski, Sąd nad inicjatywą, „Ziemia Gorzowska”, 16 września 1988, ISSN 0208-6999.
  11. ↑ Grażyna Cudak, Wybryk prasowy, „Przegląd Tygodniowy”, 30 października 1988, ISSN 0209-0023.
  12. ↑ Bronisław Słomka, Ryzykant, „Morze i Ziemia”, 2 listopada 1988, ISSN 0137365X.
  13. ↑ Zdzisław Haczek, Wcześniak, „Gazeta Lubuska”, 30 stycznia 1992.
  14. ↑ Grzegorz Graliński, Darek, „Echo Strzelec”, kwiecień 1990.
  15. ↑ Dariusz Muszer – Słoniu, Wokół traktatu o rozłogach, „Wprost”, grudzień 1980.
  16. ↑ Dariusz Muszer, Łódki, „Ziemia Gorzowska”, 3 lipca 1981.
  17. ↑ ArtPapier, artpapier.com [dostęp 2016-01-04].
  18. ↑ Piotr Goliński, Piotr Goliński: Na tropie biografii, „FA-art”, styczeń 2010.
  19. ↑ Marta Brzezińska, Waniliowe opium, „Wyspa – Kwartalnik Literacki”, sierpień 2008.

Media użyte na tej stronie